Η χώρα βαδίζει πλησίστια σε μια εξαιρετικά λεπτή, δύσκολη και κρίσιμη διαπραγμάτευση. Μια διαπραγμάτευση, το αποτέλεσμα της οποίας θα σφραγίσει το μέλλον της για (τουλάχιστον) μια δεκαετία.

Με ποιον διαπραγματεύεται η Ελλάδα;

Δευτερευόντως με το ΔΝΤ για το οποίο έχει γίνει (λίγο ή πολύ) αποδεκτό ότι θα περάσει σε λιγότερο πρωταγωνιστικό ρόλο.

Κυρίως όμως με τους Ευρωπαίους. Εννοώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Κεντρική Τράπεζα, τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, ασφαλώς τη Γερμανία κ.λπ.

Απέναντι στις αποκλίνουσες απόψεις, σκοπιμότητες και συμφέροντα των κρατών-μελών ορθώνονται οι δύο ευρωπαϊκοί θεσμοί: η Επιτροπή και η Τράπεζα.

Ο ρόλος τους θα είναι καθοριστικός στη διαπραγμάτευση διότι είναι ίσως οι μόνοι που μπορούν να οδηγήσουν σε έναν αποδεκτό συμβιβασμό με μια συνεκτική και συναινετική θέση.

Με άλλα λόγια, ο Γιούνκερ και ο Ντράγκι.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, διαβάζω ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παπαδημούλης κινείται να μαζέψει υπογραφές στο Ευρωκοινοβούλιο για να καταθέσει… πρόταση μομφής κατά του Γιούνκερ!

Μιλάμε για καθαρή παράνοια.

Τη στιγμή που η Ελλάδα χρειάζεται τον Γιούνκερ περισσότερο από ποτέ, ένας έλληνας ευρωβουλευτής πρωτοστατεί σε πρόταση μομφής εναντίον του Γιούνκερ.

Για τον «φορολογικό Παράδεισο του Λουξεμβούργου» όταν ο Γιούνκερ ήταν Πρωθυπουργός του Μεγάλου Δουκάτου –πάρ’ τ’ αβγό και κούρευ’ το!..

Το πιθανότερο βεβαίως είναι ότι δεν πρόκειται να βρεθούν οι υπογραφές εναντίον του Γιούνκερ. Η μεγάλη πλειοψηφία των ευρωβουλευτών είναι σοβαροί άνθρωποι και κανείς λογικός άνθρωπος δεν θέλει να αποσταθεροποιήσει τον νέο πρόεδρο της Επιτροπής, ο οποίος δείχνει διατεθειμένος να πάρει σοβαρά τον ρόλο του και να μην εξελιχθεί σε καρπαζοεισπράκτορα των κρατών.

Συνεπώς προς τι η προσπάθεια του Παπαδημούλη;

Είναι πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί προσωπικά και προκαταβολικά με ένα ευρωπαϊκό σύστημα με το οποίο θα είναι υποχρεωμένος να συνδιαλλαχθεί κάποια στιγμή, αν γίνει κυβέρνηση;

Είναι προσωπική εκστρατεία του Παπαδημούλη για να πουλήσει μούρη στους έλληνες ιθαγενείς ότι «τα βάζει με τον Γιούνκερ»;

Συμβαίνει κάτι άλλο και θα έπρεπε να το εξετάσει η επιστήμη;

Δεν μπορώ να γνωρίζω. Νομίζω όμως ότι υπάρχει ένα συμπέρασμα εξαιρετικά απλό.

Δέχομαι ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση όλοι μαζί και από κοινού (όπως θα έπρεπε…) αυτήν την καθοριστική διαπραγμάτευση διότι έτσι έχουν επιλέξει.

Τουλάχιστον όμως όσοι προτίμησαν να μείνουν στην κερκίδα, ας μη βάζουν τρικλοποδιές σε εκείνους που παίζουν στο γήπεδο.

Αφού δεν μπορούν να κάνουν τα πράγματα καλύτερα, ας μην προσπαθούν να τα κάνουν χειρότερα.

Και όλα αυτά για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα tweet…

Τελευταία Νέα