Γνωρίζω, λόγω του εντόνως ανεπτυγμένου ενστίκτου που διαθέτω (ναι, το παραδέχομαι, τι να κάνω) πόσο απασχολεί τον καθένα εξ ημών και υμών το πότε θα αφιχθεί στην ωραία μας πόλη ο θίασος «τρόικα και άλλα ανατριχιαστικά κόλπα». Γνωρίζω επίσης ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι τρώνε τα νύχια τους από το άγχος. Και πόσοι άλλοι μαδούν καθημερινά μια μαργαρίτα ταυτοχρόνως με το βασανιστικό ερώτημα «θα έρθει, δεν θα έρθει».

Και τούτο παρά το γεγονός ότι ο υπό τριπλή πλέον ιδιότητα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος με το όνομα έχει διαβεβαιώσει ότι «η τρόικα θα έρθει σύντομα» –δήλωση η οποία προφανώς έγινε για να καθησυχάσει όσους προανέφερα.

Ενημερώνω, όμως, ότι της ελεύσεως της τρόικας θα προηγηθεί συγκεκριμένη διαδικασία προκειμένου να τη φέρει κοντά μας –όπως με τη σειρά του ενημέρωσε εμένα κυβερνητικό στέλεχος. Σε τι συνίσταται αυτή η διαδικασία;

Απαντώ μόνος, διότι βαριέμαι θανατηφόρα και τα κουίζ: κείμενο συνταχθέν υπό του γνωστού φίλου της στήλης κυρίου Γκίκα (Χαρδούβελη) στο οποίο θα καταγράφεται τι δέχεται προς συζήτηση η ελληνική πλευρά. Το κείμενο που θα συντάξει ο κύριος Γκίκας θα σταλεί στα παλικάρια της τρόικας (κάτι άκυρους άχρωμους –πόσο μας λείπει το αγόρι με το θεληματικό πιγούνι και τα προτεταμένα ζυγωματικά Πολ Τόμσεν), αφού προηγουμένως το εγκρίνει το αδάμαστο και αινιγματικά σίγουρο για τις εξελίξεις ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο».

-Κατάλαβα, τέλος του μήνα και αν…, συμπέρανα μήπως και κεντρίσω την πηγή μου να μου δώσει καμιά ημερομηνία.

-Ε, όχι. Νωρίτερα. Αλλωστε μην ξεχνάς ότι στις 8 Δεκεμβρίου συγκαλείται το Eurogroup και εμείς θέλουμε ντε και καλά να έχει υπάρξει προηγουμένως συμφωνία με την τρόικα…

Δύο αλήθειες και μία διαβεβαίωση

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι ζόρικα με την τρόικα. Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι εκτός από ζόρικα είναι και επικίνδυνα –να ξανακυλήσουμε δηλαδή εκεί απ’ όπου κάναμε χρόνια να ξεφύγουμε. Αλλά, όπως μου έλεγε ο «τα πάνθ’ ορά» περί την κυβέρνηση Χρήστος Πρωτόπαπας χθες το απόγευμα, «εμείς έχουμε πάρει απόφαση ότι δεν συζητάμε τίποτε που να ακουμπάει τον απλό πολίτη. Ούτε νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα ούτε όρια συνταξιοδότησης ούτε δόσεις ούτε ΦΠΑ».

-Και αν θέλουν να τα συζητήσουν οι άλλοι;

-Οι άλλοι μπορεί να θέλουν, αλλά εμείς ξέρουμε ότι η κοινωνία έχει φτάσει στα όριά της και δεν αντέχει νέα μέτρα…

Καλό μου ακούγεται αυτό –μοιάζει με το ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι («εγώ το ξέρω, το λιοντάρι το ξέρει;»)!

Ανέκδοτα, πολλά ανέκδοτα

Ως ανέκδοτο, οφείλω να αναφέρω, μου ακούστηκε και το «η Γιάννα πρόεδρος», ειδικά μετά τη συνάντηση της κυρίας του κυρίου Αγγελόπουλου με τον πρόεδρο Αλέξη. Αναζήτησα τον σοβαρό Νίκο Βούτση, γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, να μου διευκρινίσει τι εννοούσε όταν έλεγε νωρίτερα χθες (στον ραδιοσταθμό parapolitika) ότι «είναι εκτός συγκυρίας» το όνομα της κυρίας «είμαι απέναντι στο σύστημα» Γιάννας.

Τον πέτυχα λίγο πριν από την έναρξη της συνεδρίασης της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, η οποία θα συνεδρίαζε προκειμένου να ακούσει τον Μέτερνιχ του καιρού μας, πρόεδρο Βαγγέλη υπό την ιδιότητά του του υπουργού των Εξωτερικών.

-Το «εκτός συγκυρίας», μου είπε, αφορούσε τα ονόματα τόσο της κυρίας Αγγελοπούλου όσο και του κυρίου Καραμανλή.

-Ετσι όπως το είπατε δημιουργήσατε την αίσθηση ότι αφορούσε την κυρία, του επισήμανα.

-Οχι καθόλου. Εμείς αφήνουμε ανοιχτό όσο χρειάζεται το θέμα της προεδρικής εκλογής, αλλά δεν συζητάμε τώρα για πρόσωπα.

Ως εκ τούτου, θα εξαγάγω εγώ το αυθαίρετο(;) συμπέρασμα, και Καραμανλής παίζει, και Γιάννα, και όποιος άλλος βρεθεί εύκαιρος από τον χώρο της Κεντροδεξιάς…

Αλλού είναι το πρόβλημα

Με την ευκαιρία – της ενασχόλησής μου με τον ΣΥΡΙΖΑ –αισθάνομαι υποχρεωμένος να αποδοκιμάσω τον α(ν)θυρόστομο Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος μην αφήνοντας τίποτε να πέσει κάτω χαρακτήρισε χθες την Αυτής Υψηλότητα Ρένα «ημιμαθή» και «ανυπόληπτο πρόσωπο».

Και τούτο διότι το κορίτσι υπέπεσε σε λάθος δημοσίως, ονοματίζοντας τον δολοφονημένο αγωνιστή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη… Γιώργο Λαμπράκη. Εντάξει, μπορεί να συμβεί σε όλους –και εγώ ξεχνάω ονόματα, και δη μικρά. Αλλά δεν είναι και προς θάνατο, βρε αδελφέ…

Αντιθέτως, σοβαρό, νομίζω, είναι το ζήτημα με τα σκουπίδια που έθεσε ο Πάγκαλος, ότι σε δυο-τρία χρόνια θα μας πνίξουν εξαιτίας των χειρισμών της Αυτής Υψηλότητος, αλλά δεν έχω δει να συγκινείται κανείς ακόμη –ούτε καν από τον ΣΥΡΙΖΑ…

Μάλλον κάηκε

Στο μεταξύ, μετά δυσκολίας συγκρατώ τα δάκρυά μου από προχθές το βράδυ και ρίχνω απολύτως την ευθύνη στον Χατζηνικολάου που είχε την έμπνευση να καλέσει στην εκπομπή του ένα κεντρικό, λέμε τώρα, πρόσωπο της πολιτικής σκηνής, έναν άνθρωπο ο οποίος όπως και να το κάνεις… μονοπωλεί το ενδιαφέρον, θυμίζοντάς μας ότι σε αυτή τη χώρα όλα μπορεί να τα δούμε τελικά –τον πρόεδρο του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Π. Καμμένο.

Δακρύζω γιατί εξ όσων κατάλαβα ο πρόεδρος Πάνος έχει καταληφθεί από φοβερό άγχος αναφορικά με την επανεκλογή του, δεδομένου ότι όλα δείχνουν ότι θα είναι μια… γλυκιά ανάμνηση στην επόμενη Βουλή.

Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο οφείλω να εντάξω τη δημόσια πρόσκληση του στη λατρεμένη Ραχήλ «βρείτε μου κάγκελα να τα πηδήξω» Μακρή, τον Μιχάλη Γιαννάκη και τον Χρήστο «Νέα Μέρα» Ζώη να επανέλθουν στο κόμμα.

Επικοινώνησα με τον Χρ. Ζώη, όπως ήταν φυσικό και λογικό –δεδομένου ότι τον θεωρώ σοβαρό.

-Επανέρχεστε στο κόμμα Καμμένου;

-Οχι φυσικά, δεν με αφορά το θέμα. Και δεν ασχολούμαι καθόλου.

-Μα…

-Συγγνώμη, δεν θέλω να μιλήσω καθόλου για τον Καμμένο, δεν με αφορά το τι λέει, εγώ είμαι αλλού.

Εγώ τώρα, που ψάχνω εδώ και εκεί, τι ανακάλυψα; Οτι προ ημερών υπήρξε συνάντηση –η πρώτη ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια από την αποχώρηση του Χρήστου Ζώη από το κόμμα –μεταξύ του Καμμένου και του Ζώη στο πλαίσιο κοινωνικής εκδήλωσης σε κάποιο σπίτι. Συνομίλησαν, είπαν διάφορα τυπικά, μετά πέρασαν και στα πολιτικά, αλλά ο Ζώης μπορώ υπεύθυνα να αναφέρω ότι «δεν ψήνεται».

Αλλωστε, όπως κατά καιρούς έχει δηλώσει, αυτός είναι υπέρ της συγκρότησης «κυβέρνησης εθνικού σκοπού» και έχει ταχθεί υπέρ της επίτευξης ευρύτερων συναινέσεων. Ασε δε που δικό του κείμενο στο πλαίσιο αυτό περιέρχεται στη Βουλή προς αναζήτηση υπογραφών στήριξης. Θυμίζω επίσης ότι έχει ζητήσει συνάντηση και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκειμένου να του μεταφέρει όλα τα προηγούμενα. Πώς να κάνει χωριό με τον Καμμένο; Μπορεί; Δεν μπορεί λέω –πάλι –εγώ!