Ονομάστηκε οικο-φόρος, ένας φόρος για την προστασία του περιβάλλοντος. Και τώρα πια αποτελεί παράδειγμα για το πώς μπορεί μια κυβέρνηση να προκαλέσει την οργή των πολιτών.

Ο οικο-φόρος συμφωνήθηκε από όλα τα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Γαλλίας και προέβλεπε τη φορολόγηση όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους, ανάλογα με τα κυβικά και τη μόλυνση που προκαλούν. Τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν θα βοηθούσαν στη χρηματοδότηση υποδομών και η φορολογία θα ενθάρρυνε τη χρήση άλλων, πιο καθαρών, μέσων μεταφοράς.

Ομως σε κάποιους Γάλλους δεν άρεσε. Κατέστρεψαν τις μεταλλικές γέφυρες όπου είχαν τοποθετηθεί κάμερες για την παρακολούθηση των δρόμων. Και απείλησαν ότι θα πραγματοποιήσουν μεγάλες διαδηλώσεις στο Παρίσι. Η κυβέρνηση Ολάντ, οι υπουργοί της οποίας μέχρι τότε επαινούσαν την ιδέα του φόρου, ανέβαλε αρχικά την ψήφισή του και κατόπιν τον απέσυρε εντελώς.

Η ιδιωτική εταιρεία η οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο για να οργανώσει όλη την υποδομή για το νέο μέτρο ζητά τώρα ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε ζημιές από το κράτος. Εχει κατασκευάσει ένα εθνικό δίκτυο ηλεκτρονικών μηχανημάτων –τα οποία πλέον θα σκουριάσουν –και προσέλαβε εκατοντάδες άτομα.

Την ίδια στιγμή τα χρήματα που υποτίθεται ότι θα συγκεντρώνονταν από τον φόρο –περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο –λείπουν από τον προϋπολογισμό. Για να βρει το αντίστοιχο ποσό η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση της τιμής της βενζίνης –για όλους τους οδηγούς. Με άλλα λόγια, τα μέσα νοικοκυριά θα πληρώσουν έναν φόρο που αρχικά είχε ως στόχο εκείνους που επιβαρύνουν το περιβάλλον.

Η κυβέρνηση Ολάντ συνεχίζει να αναζητά ιδέες και προτάσεις. Τη μια ημέρα, η υπουργός Περιβάλλοντος Σεγκολέν Ρουαγιάλ έκανε λόγο για επιβολή φόρου σε όλα τα ξένα φορτηγά που διασχίζουν τη Γαλλία. Την επομένη, ο υπουργός Εξωτερικών Μισέλ Σαπέν επέκρινε την πρότασή της επειδή αντιβαίνει στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η υπόθεση εξελίχθηκε σε πλήρες χάος. Η πρόθεση ήταν καλή, αποσύρθηκε όμως από τον φόβο συγκρούσεων στον δρόμο, αφέθηκαν στην άκρη οι δεσμεύσεις και τελικά οδήγησαν σε έναν άλλο φόρο για τον μέσο πολίτη. Ενώ η κυβέρνηση Ολάντ έχει περάσει το μέσο της θητείας της, στη Γαλλία επικρατεί πεσιμισμός. Ο οικο-φόρος έδειξε την αναποφασιστικότητα που μαστίζει την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος Ολάντ περηφανεύεται ότι είναι κανονικός, όταν είναι προφανές πως οι καιροί απαιτούν ιδιαίτερο ηγετικό σθένος. Γράφοντας πρόσφατα, ο βετεράνος πολιτικός σχολιαστής Αλέν Ντιαμέλ περιέγραψε την κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η Γαλλία ως «τη χειρότερη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Και ο Ντανιέλ Σναϊντερμάν, αρθρογράφος της «Λιμπερασιόν», προειδοποιεί: «Ολη αυτή η αστάθεια σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ταραχές στους δρόμους…».

Τελευταία Νέα