Αναζήτηση
Λίγες ημέρες μετά τις ευρωεκλογές και με θυμωμένο ύφος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση «να μη διανοηθεί» να τοποθετήσει διοικητή στην Τράπεζα της Ελλάδος και επίτροπο στις Βρυξέλλες «δίχως τη συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ».
Το αίτημα φυσικά δεν είχε καμία πραγματική ή θεσμική υπόσταση.
Οταν λίγο αργότερα διαφάνηκε η πρόθεση της κυβέρνησης «να διανοηθεί» στην Τράπεζα της Ελλάδος τον Γιάννη Στουρνάρα τα πράγματα έγιναν χειρότερα.
Οι «κύκλοι της Κουμουνδούρου» χαρακτήριζαν την επιλογή «πρόκληση» και «απαράδεκτη» ενώ οι ίδιοι «κύκλοι» επέμεναν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε διαμηνύσει τις αντιρρήσεις του και στον Μάριο Ντράγκι.
Αυτά τότε. Διότι τώρα αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον ίδιο πρόεδρο συναντήθηκε μια χαρά με τον «απαράδεκτο» Στουρνάρα όλο αγαπούλες, αστειάκια και γελάκια.
Την ιστορία αυτή σκεφτόμουν με νέα αφορμή.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαμήνυσε δημοσίως και μέσω συνεργατών του πως αν ποτέ συναντηθεί με τον Σαμαρά θα το κάνει μόνο «για να του ζητήσει να παραιτηθεί» επειδή «η κυβέρνηση είναι πολιτικά απονομιμοποιημένη».
Φυσικά κανένας πρωθυπουργός δεν παραιτείται στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ούτε η νομιμοποίηση μιας κυβέρνησης κρίνεται από τους πολιτικούς αντιπάλους της.
Αυτά τότε. Τώρα όμως αναδεικνύεται η χρησιμότητα μιας ευρύτερης συνεννόησης για την έξοδο από το Μνημόνιο και το χρέος.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια συνεννόηση δεν θα ενίσχυε απλώς την εθνική θέση αλλά θα επέτρεπε και στον ΣΥΡΙΖΑ να βαρύνει στη διαπραγμάτευση ώστε να μην τον δέσουν προκαταβολικά και χειροπόδαρα.
Αλλά πώς μπορεί τώρα να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με μια «απονομιμοποιημένη κυβέρνηση» και να συναντήσει έναν Πρωθυπουργό από τον οποίο ζητάει μόνο «να παραιτηθεί»;
Ακόμη χειρότερα. Την ίδια στιγμή που έχει αυτο-αποκλεισθεί από τη συνεννόηση δηλώνει ότι «δεν πρόκειται να δεχθούμε καμία συμφωνία που θα δημιουργεί αρνητικά τετελεσμένα».
Δηλαδή, τρίχες! Καμία συμφωνία στην Ευρώπη δεν υπόκειται στην έγκριση μιας αντιπολίτευσης που νομίζει ότι ακούει τις φωνές της εξουσίας, όπως η Ιωάννα της Λωραίνης.
Συνεπώς ό,τι συμφωνηθεί με τη σημερινή κυβέρνηση θα εφαρμοσθεί από την (όποια) αυριανή. Σε όποιον δεν αρέσει μπορεί να το καταγγείλει υπερήφανα και να αποχωρήσει από την ευρωζώνη –χειροκροτούμενος…
Ηθικό δίδαγμα; Στην πολιτική είναι τεράστιο σφάλμα να εγκλωβίζεσαι σε μια ακραία θέση.
Διότι μετά τι θα κάνεις;
Οι πιο στόκοι ενδεχομένως θα αυκτονήσουν ηρωικά παραμένοντας εγκλωβισμένοι.
Οι πιο πονηροί μάλλον θα επιχειρήσουν να απεγκλωβισθούν με τη μέθοδο της κωλοτούμπας –όπως έγινε με τον Στουρνάρα…
Και γι’ αυτό, όσοι έχουν στοιχειωδώς μυαλό θα προσπαθήσουν απλώς να μην εγκλωβισθούν.
Δεν συμφέρει.
