Αναζήτηση
Κάθε φορά που ακούω στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης να περιγράφουν τι θα κάνουν με τα Μνημόνια, τις μνημονιακές πολιτικές και το χρέος αν γίνουν κυβέρνηση, μου γεννιέται η ίδια απορία: είναι άραγε αφελείς ή κατεργάρηδες;
Είναι τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουν ότι μια συγκεκριμένη Ευρώπη (την οποία καταγγέλλουν από το πρωί που ξυπνάνε έως το άλλο ξημέρωμα) θα τους επιτρέψει να αμφισβητήσουν τις βασικές συντεταγμένες της;
Οτι θα τους αφήσει να ακυρώσουν τα όργανα, τα σύμφωνα, τις συνθήκες, τις αποφάσεις, τους μηχανισμούς και τις δεσμεύσεις που τη συγκροτούν;
Με άλλα λόγια, είναι τόσο αφελείς ώστε να νομίζουν ότι θα πολιτευτούν ξαφνικά σε μια άλλη Ευρώπη, η οποία θα προκύψει μόνο και μόνο από το γεγονός ότι κάποιο κόμμα κέρδισε κάπου εκλογές;
Πως αν δηλαδή η Ελλάδα ψηφίσει «δημοκρατική ανατροπή», θα εξαφανιστούν ή θα υποκύψουν η Μέρκελ και ο Ντράγκι, ο Γιούνκερ και οι Βρυξέλλες, οι αγορές κι άλλες 27 χώρες;
Κι ότι το ευρωπαϊκό σύστημα έχει την παραμικρή σκασίλα αν «ο Τσίπρας δεν είναι Σαμαράς»;
Ε, λοιπόν, είμαι βέβαιος ότι αυτά δεν τα πιστεύει ούτε η Public Issue!
Αν όμως δεν είναι αφελείς, γιατί τα λένε;
Η απλή εξήγηση είναι ότι πρέπει κάτι να πουν για να δικαιολογήσουν το «διαφορετικό» που επαγγέλλονται.
Η σύνθετη εξήγηση είναι ότι από άγνοια ή ιδεοληψία νομίζουν ότι ο κόσμος είναι άλλος. Κι ότι το μόνο που λείπει στην Ελλάδα για να καταστεί ευρωπαϊκή υπερδύναμη είναι «ένας λαός», «μια σκληρή διαπραγμάτευση» και «η συνιστώσα Ρόζα».
Το πρώτο περιέχει κουτοπονηριά. Το δεύτερο παραπέμπει σε καταστροφή.
Αλλά προς το παρόν δεν ενδιαφέρει αυτό.
Ενδιαφέρει ότι εγκλωβισμένη στην αφέλεια ή την κατεργαριά η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να κατανοήσει όχι το συμφέρον της χώρας, αλλά το συμφέρον του εαυτού της.
Διότι, αν όντως πιστεύουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα της εξουσίας, θα έπρεπε να εκλιπαρούν τον Σαμαρά να στήσει με τους Ευρωπαίους ένα δίχτυ ασφαλείας για να το βρουν έτοιμο όταν γίνουν κυβέρνηση.
Και θα έπρεπε να στηρίζουν την κυβέρνηση ώστε το δίχτυ αυτό να συγκροτηθεί με όρους που θα επιτρέπουν την ανόρθωση της χώρας, αφού ούτως ή άλλως αύριο θα ισχύει ό,τι συμφωνηθεί σήμερα.
Εκτός αν νομίζουν ότι κάποια στιγμή εκείνοι και μόνοι τους θα διαπραγματευτούν καλύτερα με τη Μέρκελ, τις αγορές και ολόκληρη την Ευρώπη απέναντί τους.
Μεταξύ μας, ούτε την κωλοτούμπα δεν θα προλάβουν να κάνουν πριν σωριαστούν.
Κι άντε μετά να βρεις αν πήγαμε άκλαυτοι από αφέλεια ή από κατεργαριά.
