Ποιος έβλεπε παντού ενόχους; Ποιος πίστευε ότι και στον πιο μικρό παραβάτη του νόμου αξίζει να σαπίσει στη φυλακή; Ποιου κάθε λέξη, ακόμη και η πιο άσχετη, θύμιζε βαρύ κατηγορητήριο; Και ποιου το βλέμμα έκανε και την πιο αθώα ψυχή να αναρωτιέται εάν έκανε κάτι κακό; Το κουίζ είναι μέτριας δυσκολίας ακόμη και για εκείνους που δεν είναι μύστες της κλασικής λογοτεχνίας. Τα χαρακτηριστικά αυτά συγκεντρώνονται στο φανταστικό πρόσωπο ενός επιθεωρητή της αστυνομίας που φιλοτέχνησε πριν από πολλά χρόνια ο Βίκτωρ Ουγκό. Ο αστυνόμος Ιαβέρης των «Αθλίων» ήταν προϊόν μιας ιδιοφυούς σύλληψης. Οχι επειδή ο δημιουργός του τον βάζει να κυνηγά με μανία έναν παλιό κατάδικο, ούτε επειδή δεν μπορεί να δει τη Φαντίν σαν τίποτε άλλο από την πόρνη που έγινε. Αλλά επειδή αποδεικνύει πόσο διαστροφική είναι η φανατική προσήλωση στο γράμμα του νόμου και πόσο βασανιστική μπορεί να γίνει η νομιμόφρων καχυποψία.

Είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου όχι ένας θηλυκός αλλά σκέτος Ιαβέρης; Θα αισθανόταν ένα άγριο συναίσθημα ικανοποίησης εάν έχωνε μερικούς πασόκους στη φυλακή πριν πνίξει τη χαρά στα γρήγορα για να αφιερωθεί στο κυνήγι των επόμενων με την ίδια φανατική προσήλωση, την ίδια νομιμόφρονα καχυποψία; Βέβαιος δεν μπορεί να είναι κανείς. Διαβάζοντας όμως την επιστολή που απέστειλαν στον πρόεδρο της Βουλής ο γραμματέας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ και ο εκπρόσωπος της ΚΟ του κόμματος, μπορεί να αντιληφθεί πώς αισθάνονται οι άλλοι απέναντί της. Οι βουλευτές που έχει στοχοποιήσει κατά καιρούς η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ασφαλώς σύγχρονες εκδοχές του Γιάννη Αγιάννη. Κι αν παρανόμησαν κάποιοι από αυτούς, μάλλον θα το έκαναν για κάτι περισσότερο από ένα καρβέλι ψωμί. Ακόμη και ο Γιάννης Αγιάννης, όμως, δεν κατηγορήθηκε ποτέ για κάτι που δεν έκανε. Με άλλα λόγια, δεν κλήθηκε ποτέ να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, όπως καλούνται συχνά πυκνά να κάνουν οι πολιτικοί αντίπαλοι της Κωνσταντοπούλου.

ΟΙαβέρης ήταν ένας μοναχικός τύπος με ένα είδος συναισθηματικής αναπηρίας που τσάκιζε τους άλλους για να τσακίσει στο τέλος και τον ίδιο. Η Κωνσταντοπούλου, αντίθετα, έχει δώσει δείγματα συναισθηματικού πλούτου, όπως διαφάνηκε από τη διάθεσή της να μοιραστεί τη χαρά του γάμου της και τα κοσμικά του γαμήλιου πάρτι της με το ευρύ κοινό. Από αυτήν την άποψη, η μανία της να κατασκευάζει υπόπτους είναι χειρότερη από τη μανία του Ιαβέρη. Και μπορεί να μην έχει και πολύ μεγάλη απόσταση από την κατασκευή ενόχων.

Τελευταία Νέα