Αναζήτηση
Οπως ισχυρίστηκε ο άνθρωπος-πασπαρτού, δεν υπάρχει εμπλοκή με την τρόικα επί του θέματος. Αυτό που υπάρχει είναι η βαριά, στα όρια του… προπατορικού αμαρτήματος, ευθύνη των δημοσιογράφων που μίλησαν για «εμπλοκή», ενώ όλα εξελίσσονται θαύμα (θαύμα, θαύμα!) και σύμφωνα με το πρόγραμμα.
Δεν ξέρω «τι πίνει και δεν μας δίνει» ο ασυναγώνιστος Χρύσανθος, αλλά αν πιστεύει ότι με τον τρόπο αυτόν θα λύσει το πρόβλημα του αφεντικού (του) έχει κάνει μία (ακόμη) κακή αποτίμηση της κατάστασης. Ασε που μετά τον διάλογο που είχε χθες στη Βουλή με τους δημοσιογράφους δεν βρέθηκε ένας που να μην εκτιμήσει ότι «προσπαθεί να βγάλει την ουρά του απέξω, ο μπαγάσας»!
Χρύσανθος με… ουρά; Ημαρτον, Παναγία μου!..
Δεν γνωρίζω αν ήταν δική του ιδέα (του Χρύσανθου, δηλαδή) αν και πολύ το φοβάμαι. Γνωρίζω όμως ότι η εξαγγελία Σαμαρά στις αρχές Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ περί των ρυθμίσεων για τις 100 δόσεις των οφειλών προς την Εφορία ήταν μία ακόμη μεγάλη… επιτυχία της κυβέρνησης. «Επιτυχία» την οποία προσωπικά οφείλουμε, και μπορούμε να πιστώσουμε, στον πρόεδρο Αντώνη!
Διότι πέτυχε το ακατόρθωτο: να διακόψει την έστω ισχνή, προβληματική, αλλά πάντως υπαρκτή «γραμμή» των οφειλετών με την Εφορία. Από την στιγμή που έκανε την εξαγγελία η προεδράρα, σου λέει ο άλλος, άσε, δεν θα πληρώσω τη δόση της ρύθμισης, γιατί έρχονται οι 100 δόσεις, οπότε θα το κάνω χωρίς το πιστόλι στον κρόταφο. Αντί όμως η εξαγγελία να είναι έτοιμη και κυρίως συμφωνημένη με τους τροϊκανούς, τώρα αποκαλύπτεται πως όχι μόνο δεν την είχαν έτοιμη, αλλά θα τους πάρει και κανέναν μήνα να την περάσουν στη Βουλή και να ψηφιστεί, το οποίον σημαίνει ότι νωρίτερα από τα μέσα Δεκεμβρίου δεν πρόκειται να εφαρμοστεί!
«Αϊτοί», παιδί μου, «αϊτοί».
(Το ότι τώρα «τρέχει» τους υπουργούς του η προεδράρα δεν το σχολιάζω καν…)
Αποφεύγω να σχολιάσω επίσης (για να μην πω καμιά βαριά κουβέντα) τις άοκνες προσπάθειες που κάθε τόσο εκδηλώνονται για να υπονομευθεί η Διαύγεια. Το τελευταίο κρούσμα, το οποίο πρόλαβαν στο παρά ένα, στο «τσακ» που λέμε, οι πασόκοι και δεν ψηφίστηκε από τη Βουλή, φανερώνει ότι υπάρχει ενός είδους σχεδιασμός από τα δεξιά μέλη της κυβέρνησης να ανοίξουν κερκόπορτες.
Ομολογώ ότι μου προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι και τις δύο τελευταίες προσπάθειες τις χρεώνεται ο υπουργός Κυριάκος. Δεν το περίμενα, αλήθεια. Θα σημειώσω απλώς ότι είναι κρίμα να συνδέσει το όνομά του με κάτι τέτοιο (η Διαύγεια που δημιουργήθηκε επί Γιώργου είναι ένα πρώτο –μεγάλο –βήμα για τη διαφάνεια), και θα του αναφέρω πόσο το έχει σκυλομετανιώσει ο φίλος μου ο Προκόπης (Παυλόπουλος) που άνοιξε πόρτες και παράθυρα στον «νόμο Πεπονή» και στο ΑΣΕΠ, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα για τη Δημόσια Διοίκηση και τη χώρα…
Σε Μητσοτάκη αναφέρομαι, Μητσοτάκη είδα χθες πρωί πρωί. Θαλερό, κοστουμάτο, με τη γραβατούλα του και μαύρο γυαλί τρέντι, είδα τον Επίτιμο να αποβιβάζεται από το αυτοκίνητο έξω από το γραφείο του στην οδό Αραβαντινού, να χαιρετάει ευγενικά τους αστυνομικούς της φρουράς και με τη συνοδεία του Μανούσου να οδεύει προς τα μέσα.
Ετών 97 πλέον και δεν το βάζει κάτω με τίποτε. Το αντίθετο. Παρακολουθεί (με ανησυχία) τις εξελίξεις, κάνει εκτιμήσεις για το μέλλον, αποτιμά την κατάσταση και θλίβεται για ορισμένα πράγματα που βλέπει να εξελίσσονται.
Τον είδα και αυτομάτως έκανα την αντιπαραβολή με κάτι άλλους, σχεδόν με τα μισά του χρόνια, που βαριούνται ακόμη και να σηκώσουν το ένα πόδι τους από την καρέκλα που το έχουν αραγμένο (με ξέρετε, ονόματα δεν λέω, υπολήψεις δεν θίγω, αλλά μια εξαίρεση θα την κάνω: για τον Καραμανλή μιλάω. Τον fake Καραμανλή…).
Καραμανλής, ε; Ποιο κορυφαίο –πιο κορυφαίο δεν γίνεται –πολιτικό στέλεχος της χώρας είπε προσφάτως, απογοητευμένο που οι 180 ψήφοι για την προεδρική εκλογή είναι (επί του παρόντος τουλάχιστον) «όνειρο απατηλό», ότι «πληρώνουμε τη φιλαυτία του Καραμανλή που θέλοντας ντε και καλά να τερματίσει την καριέρα του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέβαλε την εκλογή Προέδρου από την Βουλή αντί να πάει σε απευθείας εκλογή από τον λαό»;
Απαντώ: είναι αυτός που συμπλήρωσε στη συνέχεια: «Θα πηγαίναμε μια Κυριακή, θα ψηφίζαμε έναν άχρωμο, άοσμο, άγευστο, χωρίς καμία εξουσία, για Πρόεδρο και θα συνεχίζαμε κανονικά την προσπάθεια. Τώρα θα πάμε σε εκλογές»!
Τέλεια, αλλά γιατί δεν τα έλεγε τόοοοοτε, όταν θεσπίστηκε αυτός ο τρόπος εκλογής, αναρωτιέμαι. Γιατί θα τον έτρωγε το σκοτάδι –απαντώ και πάλι μόνος μου…
Διάβασα και εγώ το άρθρο του προέδρου Βαγγέλη χθες στα «ΝΕΑ», και δεν μπορώ να μην αντιγράψω, για ευνόητους λόγους, το ακόλουθο απόσπασμα:
«Πρόκειται για μια γνήσια «αντισυστημική» και «αντισυμβατική» προσέγγιση που επιτρέπει σε ορισμένους πάμπλουτους χομπίστες (με τα χρήματα στο εξωτερικό και τις πιθανές ζημιές στην Ελλάδα) να διασκεδάζουν την ανία τους εις βάρος των πολιτών, και μάλιστα των πιο αδύναμων, υπό τις ιαχές ορισμένων αμετανόητων «λαθρεμπόρων επιρροής» που νομίζουν ότι το 2014 είναι όπως ήταν το 2004»
Καλή, εξαιρετικά καλή η φωτογραφία της αγαπημένης Γιάννας. Πρόεδρε, πραγματικά «έγραψες»…
(Σταματώ εδώ τα καλά λόγια στον πρόεδρο Βαγγέλη, διότι δεν θέλω να παίρνει και πολύ θάρρος…).
Αντιθέτως, δεν έχω να πω τίποτε για τον γνωστό γελωτοποιό Λάκη, ο οποίος έδωσε πραγματικά ρέστα προχθές βράδυ υβρίζοντας τον Σταύρο (Θεοδωράκη). Θα σημειώσω απλώς για όσους (εκ του ΣΥΡΙΖΑ) επιχαίρουν, ότι αυτό το αγόρι δεν πιάνεται φίλος, και πως έχει ένα ενδιαφέρον παρελθόν σε αυτό το πεδίο.
Ας πούμε, θα ‘θελα κάποια στιγμή να άνοιγε το στόμα της η φίλη Δήμητρα (Λιάνη) να μας πει μερικά πράγματα για τα έργα και τις ημέρες του, εκεί κατά το ’94, όταν μπαινόβγαινε στο Μαξίμου. Ή ο φίλος μου ο Χρήστος (Ρούσσος), που «βίωσε» πολύ ρεαλιστικά τι εστί Λάκης…
