Στη μία πλευρά του τραπεζιού καθόταν ο γάλλος οικονομολόγος και μέγας θεωρητικός της αποανάπτυξης Σερζ Λατούς. Από την άλλη ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Ο πρώτος κατέθετε τις προτάσεις του, πρότεινε ιδέες «από μια ασφαλή σκοπιά και χωρίς την υποχρέωση να τις εφαρμόσει». Ο δεύτερος τον προσγείωνε στην πραγματικότητα. Οταν, για παράδειγμα, ο Λατούς υποστήριζε ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από το ευρώ γιατί στραγγαλίζεται, ο Τσίπρας του υπενθύμιζε ότι πολλές χώρες στραγγαλίζονται χωρίς να είναι στο ευρώ. Επειτα, του εξήγησε, δεν είναι και τόσο εύκολο να εγκαταλείψει κανείς το κοινό νόμισμα. Και όταν ο θεωρητικός προέκρινε ως μόνη λύση για τη σωτηρία την ελεγχόμενη μείωση της παραγωγής και της κατανάλωσης ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία του ανθρώπου με τη φύση, ο πολιτικός του υπενθύμισε ότι θα ήταν αυτοκτονικό να γίνει κάτι τέτοιο σε μια χώρα με ένα εκατομμύριο ανέργους και τέσσερα εκατομμύρια φτωχούς.

Από μία άποψη αυτή η συνάντηση ήταν για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μια άσκηση ρεαλισμού, ένα είδος ομοιοπαθητικής θεραπείας. Ο γάλλος διανοούμενος εξέθετε το όραμά του για «τον άλλο κόσμο που είναι εφικτός», τον οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να εποικίσει πρώτη με ένα «ριζοσπαστικό σοκ» που δεν θα περιελάμβανε μόνο την έξοδο από το ευρώ αλλά και μη αναγνώριση του χρέους –μάλλον κατά τα πρότυπα της Αργεντινής. Και ο έλληνας πολιτικός διέκρινε ότι αυτός ο άλλος κόσμος χρειάζεται μια καταστροφή για να γεννηθεί, μια θυσία που θα στοιχίσει άλλους τόσους ανέργους και ακόμη περισσότερους φτωχούς. «Θα ήθελα να ήμουν στη θέση σας, στη θέση ενός διανοούμενου που δεν έχει να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις» φέρεται να είπε κάποια στιγμή στον συνομιλητή του, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών».

Η έννοια της αποανάπτυξης δεν είναι καινούργια. Αυτό είχε στο μυαλό του ο Μπερλινγκουέρ όταν υποστήριζε ότι μπορεί να υπάρξει αριστερή λιτότητα και σε κάτι τέτοιο πίστευε ένας από τους ήρωες της «Ελευθερίας» του Φράνζεν όταν έλεγε ότι είναι εγκληματικά εγωιστικό να κάνει κανείς παιδιά σε έναν πλανήτη που αδυνατεί πλέον να μας θρέψει. Ολα αυτά πιθανότατα έχει στο μυαλό και ο Λατούς. Σε αυτή τη φάση, όμως, έχει μεγαλύτερη αξία να μπει κανείς στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα. Εστω και αν πρέπει να καταφύγει στην ομοιοπαθητική για να το ανακαλύψει.