Η περσινή εκπαιδευτική χρονιά, με πρύτανη τον Θεοδόση Πελεγρίνη, αποδείχθηκε εξαιρετικά άγονη. Στο όνομα της συμπαράστασης στους διοικητικούς υπαλλήλους, το Πανεπιστήμιο Αθηνών έγινε πεδίο κομματικών αντιπαραθέσεων με θύματα τους φοιτητές που πρωτίστως ενδιαφέρονται για τις σπουδές τους. Η χρονιά τέλειωσε τραγελαφικά. Για να μη χαθεί εξάμηνο, παρατάθηκε η εκπαιδευτική περίοδος όλο το καλοκαίρι, ακόμα και τον Αύγουστο γίνονταν εξετάσεις!

Η εκπαιδευτική κοινότητα, σε μεγάλο βαθμό, γνώριζε ότι όσα συνέβησαν πέρυσι ήταν οι τελευταίοι βρυχηθμοί ενός ζώου που ξεψυχά –ενός παρωχημένου πανεπιστημίου που, οσονούπω, θα ξανασυναντούσε την κανονικότητα. Επέκειντο οι πρυτανικές εκλογές και όλοι οι υποψήφιοι υπόσχονταν ανακαίνιση, αριστεία, αναπροσανατολισμό στις σπουδές –και κατά κάποιον τρόπο τήρηση των νόμων, από τη στιγμή μάλιστα που το περίφημο πανεπιστημιακό άσυλο δεν δεσμεύει πια τις πρυτανικές Αρχές να κάνουν τη δουλειά τους.

Κατά συνέπεια, αυτονόητη ήταν η απόπειρα τήρησης της τάξης στις σχολές, και πολύ καλά έκανε ο νέος πρύτανης Θεόδωρος Φορτσάκης που αποφάσισε οι χώροι του Πανεπιστημίου να μην μπορεί να είναι άλλο μπάτε σκύλοι αλέστε.

Ωστόσο, η απόφαση ελέγχου όσων προσέρχονται στις σχολές εξόργισε ορισμένους φοιτητές που επέλεξαν να κάνουν συμβολική (sic) κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας. Ο πρύτανης, απαντώντας στην απόφαση αυτή, επέλεξε να κλείσει το κτίριο για να αποφύγει την ευθεία σύγκρουση με τους επίδοξους καταληψίες. Το κλείνει ώς την Παρασκευή και βλέπουμε.

Είναι η πρώτη υποχώρηση στις οργανωμένες δυνάμεις που, στο όνομα κάποιων αριστερών ιδεών (αλλά πόσο αριστερές είναι οι ιδέες που αποστρέφονται τη γνώση;) θα επιδιώξουν, ακόμα μια χρονιά, να κάνουν το Πανεπιστήμιο θέατρο μιας γενικευμένης πολιτικής αντιπαράθεσης. Συνήθως, την πρώτη υποχώρηση ακολουθούν και άλλες. Αν το Πανεπιστήμιο κλείνει με κάθε ευκαιρία, το αποτέλεσμα στην πράξη θα είναι το ίδιο με την περσινή κατάληψη: θα χάνονται μαθήματα. Σε λίγο, άλλωστε, έχουμε 28η Οκτωβρίου, μετά επέτειο του Πολυτεχνείου, ύστερα επέτειο της 6ης Δεκεμβρίου 2008, μετά Χριστούγεννα –κι αποχαιρέτα το εξάμηνο που, χαλαρά, πάλι το χάνεις.

Επιμύθιο: ο συμβιβασμός με τις μειοψηφίες που κρατούν ομήρους τους φοιτητές και την εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι το καλύτερο μήνυμα. Οι πρυτανικές Αρχές εξελέγησαν για να συγκρουστούν με τις πληγές του Πανεπιστημίου. Είναι αναπόφευκτο.

Τελευταία Νέα