Αναζήτηση
Εχω την αίσθηση πως η κυβέρνηση πρέπει να βάλει σε μια τάξη τις προτεραιότητές της. Πρώτα, ας πούμε, η ψήφος εμπιστοσύνης, μετά το Μνημόνιο, ύστερα η προεδρική εκλογή κ.λπ.
Πριν από όλα όμως υποψιάζομαι ότι πρέπει να κάνει το αυτονόητο: να απαγορεύσει στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να εκδίδει εγκυκλίους. First thing first…
Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη δημόσια υπηρεσία που να τρομοκρατεί τόσο τους πολίτες, να καλλιεργεί διαρκώς κλίμα ανασφάλειας και να διαλύει αποτελεσματικά την κοινωνική συνοχή.
Τελευταία πράξη του δράματος: η εγκύκλιος με την οποία ανακοινώθηκε ότι θα φορολογούνται οι εργοδοτικές παροχές στους εργαζομένους.
Αντί δηλαδή η πολιτεία να ενθαρρύνει τις εργοδοτικές παροχές σε μια περίοδο μείωσης μισθών και περικοπής εισοδημάτων, έρχεται να τις αποτρέψει.
Ακόμη περισσότερο που οι περισσότερες εργοδοτικές παροχές φορολογούνται ήδη σε εκείνον που τις παρέχει και ως εκ τούτου η φορολόγησή τους και ως εισόδημα του εργαζομένου που τις απολαμβάνει σημαίνει ότι το ίδιο πράγμα θα φορολογείται δύο φορές.
Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε (αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί σκέψη…) ότι πρέπει εφεξής να φορολογούνται οι δωροεπιταγές και τα κουπόνια, ότι η προκαταβολή μισθού οφείλει να λογίζεται ως δάνειο αλλά να εξαιρούνται (έλα ρε!…) από τη φορολόγηση των εργοδοτικών παροχών «η χορήγηση γάλακτος» και «η παροχή τροφής στον χώρο εργασίας».
Γάλακτος ή και καφέ; Και καφέ σκέτου ή με γάλα;
Αυτά τα κρίσιμα ζητήματα φορολογικής πολιτικής δεν τα διευκρινίζει δυστυχώς η εγκύκλιος.
Ακούω ότι η κυβέρνηση έβαλε τη Γενική Γραμματεία να καταπιεί την εγκύκλιο αμάσητη. Αλλά τι να το κάνεις; Το κακό έγινε. Και η βλακεία εκτέθηκε σε κοινή θέα.
Οπως, πολύ φοβάμαι, θα συμβεί πάλι και πάλι στον δρόμο προς τις κάλπες. Οι άνθρωποι που σκαρφίζονται τέτοιες πατέντες είναι συνήθως και αδιόρθωτοι και ασυγκράτητοι.
Κι όπως έλεγε κάποτε κάποιος παλαιότερος, σοφός πολιτικός, «το πρώτο ζητούμενο είναι να φτάσεις στην κάλπη, μετά θα δούμε αν θα κερδίσεις».
Ε, με τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων να βομβαρδίζει κάθε τρεις και λιγάκι την κοινωνία με εγκυκλίους, πολύ φοβάμαι ότι στην κάλπη θα φτάσει μόνο η αντιπολίτευση!
ΥΓ: Σε συνέχεια του χθεσινού σημειώματος για την έξοδο από το Μνημόνιο και την πρόσβαση στις αγορές, αναμένω με μεγάλο κέφι την αντίδραση των αγορών σε δηλώσεις του τύπου «τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους θα τη διεκδικήσουμε με όλα τα δημοκρατικά μέτρα που έχει ένα ανεξάρτητο κράτος» (Π. Λαφαζάνης, 7/8).
Ε, ρε γλέντια! Ε, ρε χαρές και πανηγύρια!
