Υπάρχει μια αρχή – την έχει περιγράψει τόσο μα τόσο ρεαλιστικά ο Ζαμπούνης στο περί savoir vivre πόνημά του: δεν πηγαίνεις πουθενά απρόσκλητος. Ο πρόεδρος Βαγγέλης, που οτιδήποτε άλλο μπορείς να του χρεώσεις, όχι όμως ότι δεν γνωρίζει από «τρόπους», απέφυγε επιμελώς να παραστεί στη συνάντηση που οργάνωσε ο global Γιώργος ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς με κάτι ανά τον κόσμο «δεύτερους», ακριβώς επειδή δεν προσκλήθηκε. Οι προσεκτικοί αναγνώστες μου υποθέτω ενθυμούνται ότι είχα προ ημερών αναφερθεί στο θέμα, προσθέτοντας και τα ονόματα όσων παρέστησαν στη συνάντηση. Το έκανα σκοπίμως. Ηθελα να καταδείξω το μέγεθος της απουσίας του προέδρου Βαγγέλη, και είχα επισημάνει, έπειτα από ενδελεχές ρεπορτάζ, ότι «δεν πήγε γιατί δεν προσκλήθηκε».

Προχθές, μόλις συνήλθε από το βαρύ jet lag που τον βασάνιζε, άφησε το παράπονό του να ξεχειλίσει. Είχαν πάει αργά, μεσημεράκι, στο γραφείο οι «κολλητοί» – αναφέρω ενδεικτικά ονόματα: Πάρις (Κουκουλόπουλος), Τάκης (Ρήγας), Δημητράκης (Καρύδης), Χρήστος (Πρωτόπαπας) – να τον καλωσορίσουν και να τον ενημερώσουν για τα καθέκαστα και ο πρόεδρος, που είναι ιδιαίτερα συναισθηματικός χαρακτήρας, περιέγραψε τον καημό του.

Οτι «δεν τον καταλαβαίνω τον Γιώργο», ότι «δεν μείωσε εμένα, το ΠΑΣΟΚ μείωσε», ότι «είναι επιεικώς απαράδεκτο να μην καλεί εμάς, που είμαστε τόσο συνεπείς στις υποχρεώσεις μας απέναντι στη Διεθνή», ότι «δεν έχει δικαίωμα – ο Γιώργος – να μη μας συμπεριφέρεται όπως στους άλλους» και άλλα πολλά και διάφορα.

Οι άλλοι τον άφησαν να ξεσπάσει – όπως είναι γνωστό, στον μεγάλο πόνο ή καημό το δάκρυ είναι λυτρωτικό.

Μετά δειλά τον ρώτησαν «αν πρέπει να κόψουμε την συνδρομή μας».

Μεγάλη καρδιά όμως ο πρόεδρος Βαγγέλης, απάντησε με ένα στεντόρειο «όχιιιι» και η συζήτηση έκλεισε εκεί. Χθες πήραν χαμπάρι την υπόθεση διάφορα site που δεν με διαβάζουν και αναπαρήγαγαν το θέμαααα…

Συνδρομή χωρίς αντίκρισμα

Δεν με διάβασαν προ τετραημέρου, ας με διαβάσουν σήμερα που θα τους ενημερώσω πόσο είναι η ετήσια συνδρομή του ΠΑΣΟΚ σε αυτόν τον όμορφο όμιλο που ονομάζεται Σοσιαλιστική Διεθνής και στον οποίο πρόεδρος είναι ο Γιώργος και κουμανταδόρος μια «μούρη» από τη Χιλή ονόματι Λουίς Αγιάλα, αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Σε αυτούς λοιπόν τους χαλεπούς καιρούς για τη χώρα, αλλά περισσότερο απ’ όλους για το ΠΑΣΟΚ, το ταμείο του οποίου είναι μείον, το κόμμα της χαράς πληρώνει ετησίως 36.000 ευρώ συνδρομή, ήτοι 3.000 μηνιαίως, ήτοι και ξανά ήτοι όσο τρεις καλοί μισθοί υπαλλήλων του. Και ποιο το αντισταθμιστικό όφελος; θα ρωτήσω ο και οικονομολόγος (κάτι σαν Χρύσανθος ας πούμε).

Να μην καλείται ο πρόεδρός του ούτε στις συνάξεις των αδελφών κομμάτων! Αίιιι-σχος, αυτό μόνο έχω να πω.

(Εναν καιρό η συνδρομή έφτανε και τις 100.000 ευρώ ετησίως!)

Αναζητήσεις

Εννοείται ότι αναζήτησα και την άποψη του Γιώργου για το θέμα, γιατί δεν κάλεσε τον πρόεδρο Βαγγέλη. Αλλά δεν κατάφερα να την έχω. Σε πρώτη ευκαιρία θα το κάνω. Αναζητώντας επίσης και το ποια οφέλη έχει ένα κόμμα ως μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Promise…

Πόρτες και τοίχοι

Αντιθέτως, έχω άλλα νέα που αφορούν τον global Γιώργο, και εξ αντιδιαστολής και άλλους, όπως την Εύη Χριστοφιλοπούλου. Κυκλοφόρησε ότι ο Γιώργος εγκαταλείπει την πατρογονική Αχαΐα και μετακομίζει στον Νομό Αττικής, στο λεγόμενο «υπόλοιπο». Δεν ισχύει. Ούτε έχει εκδηλώσει παρόμοια πρόθεση, αλλά και να εκδηλώσει «θα βρει τοίχο μπροστά του»!

Εμ, τι να του κάνω κι εγώ; Κάνει συνέδριο στη Νέα Υόρκη και ο άλλος είναι τρία τετράγωνα πιο πέρα και δεν τον καλεί.

(Οι συνδυασμοί, ως γνωστόν, συγκροτούνται από τον πρόεδρο και τους ανθρώπους του, και στο «υπόλοιπο» θα είναι και πάλι υποψήφια η Εύη.)

Κλείστε κάτι, θα πουντιάσουμε

Ο πρόεδρος (Βαγγέλης) και οι άνθρωποί του, τώρα, υποτίθεται ότι προετοιμάζουν ένα Συνέδριο για τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, το οποίο (ξανα)υποτίθεται ότι θα πραγματοποιούνταν τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη. Αλλά χθες που μίλησα με τον Νίκο Σαλαγιάννη, παλιά καραβάνα στα οργανωτικά – τον πέτυχα την ώρα που έφευγε για Θεσπρωτία -, κατάλαβα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα.

– Θα εξαρτηθεί πλέον από τις εξελίξεις πότε θα γίνει το Συνέδριο, μου είπε. Οπως βλέπεις, όλα είναι ανοιχτά.

Πιο ανοιχτά δεν γίνεται, θα συμπλήρωνα, αλλά ο άνθρωπος ήθελε να φύγει και δεν το συνέχισα. Ομως αν αντιλαμβάνομαι σωστά από αυτά που ακούγονται εδώ κι εκεί, οι απόψεις ότι αυτή η Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας έχουν δώσει τη θέση τους σε σκέψεις για εκλογές σύντομα, όσο πιο σύντομα γίνεται δε.

Τέλεια, άντε να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση να μας χαρίσει και τα δάνεια, να μας αυξήσει τους μισθούς, τις συντάξεις, ό,τι τέλος πάντων παίρνει ο καθένας!

Τζάμπα έκθεση

Βεβαίως υπάρχει ένας δρόμος έως τότε, δύσβατος θα σημειώσω, δεδομένων και των σκληρών διαπραγματεύσεων με την τρόικα που μεσολαβούν και τις οποίες θα διεκπεραιώσει η κυβέρνηση του «Αντώνη, Αντώνη, τράβα την περόνη» (όπως μου έλεγε χθες στο τηλέφωνο σκασμένο στα γέλια στέλεχος της ΝΔ, το οποίο φυσικά δεν θα «δώσω» διότι εγώ είμαι άνθρωπος εμπιστοσύνης).

Τις όποιες διαπραγματεύσεις διεξάγει κατά κύριο λόγο ο κύριος Γκίκας Χαρδούβελης, ο υπουργός Οικονομικών. Ανθρωπος σοβαρός και μετρημένος και με σπουδαίο βιογραφικό ο φίλος Γκίκας, διερωτώμαι τι την ήθελε εκείνη τη διαρροή το βράδυ της Τρίτης προκειμένου να μας βεβαιώσει για το πόσο «απαραίτητος» είναι για τις διαπραγματεύσεις ο… «απαραίτητος» κύριος Χρύσανθος.

Μου ανέφεραν ότι του τηλεφώνησε ο… πονοξεδοντιασμένος Σαμαράς και του ζήτησε – επιτακτικά – να το κάνει. ΟΚ.

Αλλά δεν καταλαβαίνει ο Γκίκας ότι ο μόνος που εκτέθηκε από αυτό είναι ο ίδιος; Αφού όλοι ξέρουν (και ξέρουμε) τι έγινε με τον Χρύσανθο την Τρίτη, τα υπόλοιπα τι νόημα έχουν;

Με χρονοκαθυστέρηση

Κλείνοντας δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο βαρύ πρόστιμο που επέβαλε το ΕΣΡ στον Alpha για την εκπομπή του Λαζόπουλου. Αν δεν κάνω λάθος είναι το πρώτο τέτοιου ύψους πρόστιμο που του επιβάλλουν (30.000 ευρώ), και αυτό γιατί κατά τον ανασχηματισμό του Ιουνίου αποκάλεσε τη χώρα «μπουρδέλο». Αν βρεθεί έστω και ένα μέλος του ΕΣΡ που να μην έχει ανάλογη άποψη εμένα να μου τρυπήσετε τη μύτη, που λέγαμε παλιά, πριν γίνει τρέντι το piercing στη μύτη. Εκτός πια και αν τους «χάλασε» το γεγονός ότι ο τύπος πρόσθεσε ότι όπως σε κάθε μπουρδέλο «άλλαξαν πουτάνες».

Γιατί τα λέω αυτά; Διότι δεν καταλαβαίνω την όψιμη ευαισθησία του ΕΣΡ γι’ αυτόν τον τύπο. Εδώ για χρόνια, και ειδικά επί Παπανδρέου, βυσσοδομούσε ανενόχλητος. Τώρα, επί «Αντώνη, Αντώνη, τράβα την περόνη», ενοχλήθηκαν τα μέλη του;

Τελευταία Νέα