Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο συνθέτης Μπακαλάκος, που εξέφραζε τον αγροτικό φολκλορισμό σε πασοκική βερσιόν, είχε πει το τραγούδι για έναν κόκορα που εγέννησε κι έκανε κολοκύθια! Ο κόκορας ήταν η Ευρώπη, την οποία οι έλληνες προοδευτικοί έπρεπε υποχρεωτικά να βδελύσσονται διότι υπήρχε κίνδυνος να μας πάρει ό,τι πολυτιμότερο είχαμε: τα αγνά ελληνικά ήθη, τον επαρχιωτισμό μας –τη ρούγα και τις αρχαιότητες.

Ηταν μια περίοδος στην οποία η Ελλάδα ζούσε απομονωμένη, σε ένα ιδιότυπο καλλιτεχνικό περιθώριο. Παρήγαμε ελάχιστα, σχεδόν τίποτα δεν ήταν ανταγωνιστικό οξαποδώ. Καταναλώναμε τα δικά μας και, με εξαίρεση το σινεμά, ό,τι ξένο έπεφτε στα χέρια μας, από δίσκο μουσικής μέχρι μπλουτζίν, ήταν πανάκριβο. Αλλά αυτό ήταν προοδευτικό, κι αν δεν αγοράζαμε μπλουτζίν, αν δεν πίναμε Κόκα-κόλα κι αν βλέπαμε αποκλειστικά κρατικοδίαιτο ελληνικό σινεμά, είχαμε ελπίδες να μη γίνουμε δούλοι των μονοπωλίων. Κι αν μέναμε μόνοι με την ελληνική λεβεντιά, τότε θα καταφέρναμε να συμβάλουμε στο μοντέλο της εγχώριας πολιτιστικής ανάπτυξης, που έκανε τους συνδικαλιστές των τεχνών δημιουργικά πανίσχυρους και γέμισε την Ελλάδα ΔΗΠΕΘΕ. Διότι και η περιφέρεια έπρεπε να αναπτυχθεί κι όλη η Ελλάδα έπρεπε να γαλουχηθεί με Μπρεχτ, σύμφωνα με το πετυχημένο μοτίβο των γελοιογραφιών του ΚΥΡ.

Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Επειδή, χθες, ανακοινώθηκε η κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό. Κι επειδή από τα συμφραζόμενα, από την καταστατική διαπίστωση ότι «η κατίσχυση της πολιτισμικής – ιδεολογικής ηγεμονίας μιας διεθνοποιημένης μαζικής εμπορικής κουλτούρας», από τη βεβαιότητα ότι η ελληνική καθεστηκυία τάξη βολεύτηκε με «ένα ομογενοποιημένο «γούστο»» κι από το συμπέρασμα ότι «νέα τζάκια» πάνε να ρουφήξουν και τον χώρο του πολιτισμού, έχω την εντύπωση ότι βρίσκομαι στο ίδιο σημείο. Στο αγροτικό ΠΑΣΟΚ –χωρίς τις οσμές.

Ο κακός κόκορας συνεχίζει να γεννά κολοκύθια κι έχουμε ένα τσούρμο «έντεχνους» να τον περιγράψουν, ο νέος Μαρούδας (αυτός που θα κατέρριπτε τους δορυφόρους) όπου να ‘ναι θα τελειώνει κάνα ΤΕΙ, νέα γραφειοκρατία θα δώσει δουλειές στην περιφέρεια, μάθαμε και την όπερα, οπότε ναι μεν η Λυρική θα μετεγκατασταθεί στην παραλία, αλλά «με γνώμονα μόνο το δημόσιο συμφέρον». Τέλος, τα νέα μουσεία Εθνικής Αντίστασης θα δώσουν νέες θέσεις εργασίας –φύλακες, καθαρίστριες, εισιτήρια. Εξω ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός.