«Ζήσε καλύτερα, βοήθα συχνότερα, θαύμασε περισσότερο». Με αυτό το σύνθημα πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2013 στο Βόρειο Λονδίνο, σε μία παροπλισμένη εκκλησία του Ισλινγκτον, η πρώτη «Κυριακάτικη Συνέλευση». Πίσω από αυτή την πρωτοβουλία βρίσκονται δύο βρετανοί stand-up κωμικοί, ο Σάντερσον Τζόουνς και η Πίπα Εβανς. Ηθελαν, λέει, να κάνουν «κάτι σαν την εκκλησιαστική λειτουργία αλλά χωρίς Θεό». Ενα «μη θρησκευτικό εκκλησίασμα». Να «γιορτάσουν τη ζωή, πολύ απλά». Τα πολλά εισαγωγικά είναι, κι αυτά, μια προσπάθεια κατανόησης. Ενα ακόμα λοιπόν από τον Σάντερσον Τζόουνς, έναν τύπο μακρυμάλλη και μουσάτο, που απορρίπτει κάθε ομοιότητα με τις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις του Ιησού ως εντελώς συμπτωματική: «Ερχόμαστε από το τίποτα και πάμε στο τίποτα. Σε σύγκριση με το μεγάλο μηδέν που περιμένει, ένα φλιτζάνι καφέ μπορεί να είναι υπερβατικό, το άγγιγμα του χεριού ενός εραστή μπορεί να είναι μυστηριακό. Το να μην πιστεύεις στον Θεό αυτό απλώς κάνει τη ζωή ακόμα πιο πολύτιμη».

Με λίγη ποίηση, λίγο ποπ τραγούδι (όλοι μαζί, με τη βοήθεια καραόκε), λίγο χορό (idem), λίγη φιλοσοφία (από προσκεκλημένους ομιλητές), κάποια κωμικά νούμερα και αστεία (από τους διοργανωτές), μερικά λεπτά περισυλλογής (σιωπή χωρίς προσευχή) και άλλα τόσα παιχνίδια τού-νόου-αζ-μπέτα, η «Κυριακάτικη Συνέλευση» κατάφερε να ανοίξει παραρτήματα σε 28 πόλεις της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας. Τώρα θέλει να ανοίξει 35 ακόμα, να κατακτήσει και την ηπειρωτική Ευρώπη –το Παρίσι, το Βερολίνο, το Αμστερνταμ, τις Βρυξέλλες… Στις 11 το πρωί της περασμένης Κυριακής, πραγματοποιήθηκε σε μία νοικιασμένη αίθουσα στο Βόρειο Παρίσι η πρώτη «Κυριακάτικη Συνέλευση» της Γαλλίας. Παρέστησαν καμιά εκατοστή άτομα, γονείς με λουκ «μποέμ αστών» που είχαν πάρει μαζί και τα παιδιά τους, αρκετοί νέοι άνθρωποι, κάποιοι μεγαλύτερης ηλικίας. Η ομιλία είχε θέμα τη χαρά, χωρίς καμία αναφορά στη θρησκεία φυσικά, αλλά σε φιλοσόφους όπως ο Σπινόζα και ο Νίτσε. Από τραγούδια, υπήρχε στο μενού το «Alexandrie, Alexandra» του Κλοντ Φρανσουά και κανένα δυο των Beatles. Στο τέλος, οι παριστάμενοι έλεγαν ότι πέρασαν καλά, διασκέδασαν, ένιωσαν σαν κάπου να ανήκουν. Οι περισσότεροι δήλωναν άθεοι, κάποιοι δήλωναν αγνωστικιστές, άλλοι «πνευματικά αναζητούντες».

Οσο υπάρχει ο άνθρωπος θα «αναζητεί». Προσωπικά, πάντως, τα πρωινά της Κυριακής, λέω να «αναζητήσω» εφεξής τις δωρεάν ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους και γειτονιές της Αθήνας που ξεκινά και πάλι ο Δήμος Αθηναίων. Εκεί τουλάχιστον είναι βέβαιο πως το «ακολουθήστε με!» δεν θα ενέχει ούτε υποψία χειραγώγησης.