Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά πολύ φοβάμαι ότι έχει ήδη ενεργοποιηθεί ο τροχός της φρίκης. Ο ίδιος τροχός που έδρασε το 2009 για να οδηγήσει στην καταστροφή του 2010 και σε όσα ακολούθησαν.

Οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές.

Οπως τότε, η αντιπολίτευση πασχίζει να συντομεύσει τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης και απειλεί να την ανατρέψει διά της προεδρικής εκλογής.

Οπως τότε, η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την απειλή χαλαρώνοντας ή παραμελώντας την ανάγκη σταθεροποίησης της οικονομίας.

Οπως τότε, αν γίνουν εκλογές, μπορεί να τις κερδίσει η αντιπολίτευση αλλά σε μια ασταθή ακόμη χώρα. Ετσι θα έχει παραλάβει απλώς μια ωρολογιακή βόμβα.

Οπως τότε, το πιθανότερο είναι ότι η ωρολογιακή βόμβα θα σκάσει στα χέρια της σημερινής αντιπολίτευσης που θα έχει καταφέρει εν τω μεταξύ να γίνει κυβέρνηση.

Και η οποία τελικά κινδυνεύει να υποστεί ακόμη μεγαλύτερη πολιτική πανωλεθρία από εκείνη που υπέστη τελικά η κυβέρνηση Παπανδρέου – μαζί της και η χώρα!..

Διότι, σε αντίθεση με τότε, τώρα θα πρόκειται για συνειδητή υποτροπή κι ουδείς (ψηφοφόρος ή πολιτικός) θα δικαιούται να επικαλείται έκπληξη, παρανόηση ή αιφνιδιασμό.

Ολοι πλέον ξέρουν!

Να πάρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα.

Η αντιπολίτευση πιέζει για εκλογές και η κυβέρνηση πιέζεται να φύγει από το Μνημόνιο για να αντιμετωπίσει τις εκλογές.

Προκειμένου να φύγει από το Μνημόνιο και να διώξει το ΔΝΤ, είναι υποχρεωμένη να υπολογίσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τη διετία 2015-2016, να αρνηθεί τα υπόλοιπα χρήματα που έχει να πάρει από το ΔΝΤ και να διαβεβαιώσει τους Ευρωπαίους ότι δεν χρειάζεται νέα χρήματα, άρα ούτε νέο Μνημόνιο.

Ας πούμε ότι το επιτυγχάνει.

Για να το επιτύχει, όμως, θα έχει στηριχθεί σε ένα πλέγμα προβλέψεων, εκτιμήσεων, δεσμεύσεων και υποχρεώσεων εξαιρετικά επισφαλές και παρακινδυνευμένο.

Του οποίου η επισφάλεια αναμφισβήτητα θα επιβαρυνθεί από μια παρατεταμένη εκλογική περίοδο και ενδεχομένως από μια νέα κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων.

Ετσι, η μετεκλογική Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί εκ νέου στα πρόθυρα της προδιαγεγραμμένης χρεοκοπίας με ασύλληπτη ταχύτητα. Πριν αλέκτωρ…

Το ΔΝΤ όμως θα έχει αποχωρήσει. Και οι Ευρωπαίοι δεν θα κουνήσουν ξανά ούτε το δαχτυλάκι τους να βοηθήσουν μια αυτιστική χώρα που επαναλαμβάνει πεισματικά τις ίδιες ανοησίες.

Διότι η υποτροπή απαγορεύει την άγνοια κινδύνου.

Τι θα συμβεί τότε, δεν ξέρω. Αλλά ο τροχός της φρίκης δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Θα μου πείτε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Σωστά. Αλλά υπάρχουν και κάτι χοντροκομμένες φάρσες με τις οποίες περισσότερο κλαις παρά γελάς.