Απρόσμενη, το λιγότερο, εξέλιξη αναφορικά με τη χθεσινή είδηση που δημοσίευσα, ότι δηλαδή σήμερα εκδικάζεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο προσφυγή ενός προμηθευτή, έτσι τον είχα χαρακτηρίσει, του ΠΑΣΟΚ, με την οποία ζητείται να μην αλλάξει φορολογική ταυτότητα, όνομα και σύμβολο.

Νωρίς το μεσημέρι μού τηλεφώνησε ο υπεύθυνος Οικονομικού του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σαλαγιάννης.

–Ξέρεις ποιος είναι αυτός ο «προμηθευτής»;

–Για πείτε μου.

Είναι ο κύριος Φάνης Συναδινός, σκηνοθέτης και οργανωτής προεκλογικών εκδηλώσεων του ΠΑΣΟΚ. Ο κύριος αυτός, στο διάστημα από το 2007 έως το 2011 που ανέλαβε ο Βενιζέλος, έλαβε από το ΠΑΣΟΚ 3,5 εκατομμύρια ευρώ.

–Και; Τι σχέση έχουν αυτά με το γεγονός ότι του χρωστάτε του ανθρώπου και πάει να διασφαλίσει τα χρήματά του;

–Του χρωστάμε, ναι. Μόλις το 3,5% των όσων έχει εισπράξει έως τώρα από εμάς. Περίπου 120.000 ευρώ. Είναι αυτός λόγος για να σύρει το ΠΑΣΟΚ στα δικαστήρια έπειτα από τόσα χρήματα που έχει εισπράξει;

Δεν απάντησα, φυσικά. Αλλά όπως μου ανέφερε από μόνος του ο Σαλαγιάννης, και ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί σήμερα στο δικαστήριο, αυτή η υπόθεση δεν θα τελειώσει εύκολα.

«Θα καταθέσουμε άμεσα αγωγή λογοδοσίας κατά του κ. Συναδινού, να υποχρεωθεί να έρθει με τα βιβλία του και με τα τιμολόγιά του να αποδείξει γιατί πήρε 3,5 εκατομμύρια ευρώ, τι έκανε, τι πρόσφερε κ.λπ.».

Μου άφησε δε και κάτι υπονοούμενα για «κολλητιλίκια» τα οποία αφήνω, βεβαίως, ασχολίαστα, δεδομένου ότι ήξερα πού το πάει: στο ότι ο Φάνης Συναδινός συνδεόταν φιλικά με τον Γιώργο.

Συμπέρασμα, αυθορμήτως: μεγάλη πληγή είναι τελικά τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ…

Τα λεφτά μας (τους) πίσω

Εγκαίρως είχα ενημερώσει για τη βαριά καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, που υποχρεώνει τη χώρα να επιστρέψει 387,5 εκατομμύρια ευρώ συν τους τόκους ως παράνομες επιδοτήσεις σε αγρότες. Οταν είχα αποκαλύψει το θέμα πέρυσι, ο επί Κ. Καραμανλή υπουργός Γεωργίας που βαρυνόταν με τις παράνομες επιδοτήσεις Σωτήρης Χατζηγάκης μου είχε τηλεφωνήσει για να με διαψεύσει. Οτι τα πράγματα δεν είναι έτσι, ότι έχει γίνει παρανόηση, ότι τελικά η απόφαση θα είναι θετική για την Ελλάδα, τέτοια. Είχα φιλοξενήσει την άποψη του φίλου μου, κατά τα λοιπά, Σωτήρη, αλλά τώρα που ήρθε η απανταχούσα δεν μπορώ να μην επανέλθω. Διότι ούτε ο φίλος μου ο Σωτήρης, γνωστός και από το… αγωνιστικό σάλτο που είχε κάνει κάποτε πάνω σε ένα τρακτέρ στα Τρίκαλα, ούτε –κυρίως –ο προϊστάμενός του πρωθυπουργός Καραμανλής αισθάνθηκαν την ανάγκη να κάνουν μια δήλωση. Να ζητήσουν μια συγγνώμη, βρε αδελφέ. Που έδωσαν εν γνώσει τους παράνομες επιδοτήσεις, το 2008 και το 2009, προκειμένου να φύγουν οι αγρότες από τον δρόμο.

Καθώς 387,5 εκατομμύρια συν οι τόκοι δεν είναι ποσό που μπορείς να παραγνωρίσεις. Ασε που πρόπερσι για 300 εκατομμύρια που έλειπαν από τις απαιτήσεις της τρόικας κουρεύτηκαν για μία ακόμη φορά οι συντάξεις.

Στην πιθανή απορία κάποιου «γιατί, ρε φίλε, μας τα λες αυτά;» η απάντηση είναι μία και μόνη: για να θυμάσαι την επόμενη φορά που θα φωνάξεις στον Καραμανλή «είσαι εθνικό κεφάλαιο» ποιος (κυρίως) μας έφερε ώς εδώ. Εντάξει;

Στου αγρότη την πόρτα…

Επίσης άκουσα ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου υποχρεώνει την Ελλάδα να πάρει πίσω από έναν έναν τους αγρότες που επιδοτήθηκαν όλα τα χρήματα συν τις προσαυξήσεις από τους τόκους των ετών που έχουν μεσολαβήσει.

Επειδή αυτά δεν γίνονται ούτε στα έργα, έχω να προτείνω κάτι ριζοσπαστικό:

–Να αναλάβει αυτή τη δουλειά ο ίδιος ο Καραμανλής. Να πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα και να ζητάει τα παράνομα λεφτά πίσω!

Τέλειο; Τέλειο, νομίζω. Κρίμα δεν είναι να πληρώσουμε τις αθλιότητές τους όλοι εμείς οι υπόλοιποι;

Αρμοδίως… αναρμόδιοι

Ευτυχώς όμως υπάρχουν χρυσές εφεδρείες στην πολιτική, οι οποίες μπορεί να φέρουν την ανανέωση αλλά και τον εμπλουτισμό του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Αναφέρομαι φυσικά στην Αυτής Υψηλότητα Ρένα, η οποία –το δηλώνω για πολλοστή φορά –θα χαρίσει πολλά χαμόγελα (επιεικώς…) κατά τη θητεία της ως περιφερειάρχου Αττικής.

Το καινούργιο που πληροφορήθηκα χθες αφορά την… καθυστέρηση που παίζει στο θέμα της διάθεσης αρμοδιοτήτων στους αντιπεριφερειάρχες που την περιστοιχίζουν. Είκοσι τρεις ημέρες χθες, και αρμοδιότητες γιοκ οι άλλοι.

–Θέλει, προφανώς, να κάνει τις καλύτερες επιλογές, και φυσικά όχι λάθη, ανέφερα στον άνθρωπο που μου το κάρφωσε.

–Περί αυτού πρόκειται ή είναι πολύ συγκεντρωτική; μου απάντησε εκείνος.

–Ο Ναπολέων θα γινόταν Μέγας αν δεν ήταν συγκεντρωτικός; του ανταπάντησα, και φυσικά τον «ξέρανα»…

Μετά που το σκεφτόμουν, πάντως, όντως η Αυτής Υψηλότης Ρένα μια αποστροφή για τους αντιπεριφερειάρχες της την έχει. Θα ξεχάσω εγώ το «κάντε ένα βήμα πίσω, κανένας αντιπεριφερειάρχης μαζί μου, κάντε όλοι πίσω»; Και το ύφος που το συνόδευε;

Εμπρός, πίσω!

Την ιστορική, και τόσο ενδεικτική για την προσωπικότητα της Αυτής Υψηλότητος, φράση, την είχε εκστομίσει κατά την επινίκια προεκλογική δήλωση στον πρώτο γύρο των εκλογών, στα Προπύλαια. Και την είχε εκστομίσει διότι εκείνος ο πρώην δήμαρχος Καλυβίων Πέτρος Φιλίππου είχε καθήσει μπάστακας δίπλα της να πάρει και αυτός κάτι από τη δόξα της νικήτριας. Αλλά η Αυτής Υψηλότης κάτι τέτοια δεν τα μασάει…

Υπό την έννοια αυτή, την ενημερώνω (διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι τα υψηλά της καθήκοντα, όπως και η αποστολή την οποία έχει επωμιστεί, της επιτρέπουν να βλέπει πρωινές εκπομπές, και δη στο ART τού χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη) ότι χθες φιλοξενήθηκε εκεί ο αντιπεριφερειάρχης Πέτρος Φιλίππου, γνωστός για τις επιδόσεις του στα οδοφράγματα της Κερατέας, και δήλωσε τα ακριβώς αντίθετα από την Υψηλοτάτη, αναφορικά με την αξιολόγηση των δημοτικών υπαλλήλων.

Ενώ Εκείνη (πάντα με κεφαλαίο) ανέλαβε επικεφαλής του κινήματος των 19 δημάρχων του ΣΥΡΙΖΑ κατά της επανεξέτασης της γνησιότητας των τίτλων που προσκόμισαν οι υπάλληλοι των ΟΤΑ κατά τη μετατροπή των συμβάσεών τους από «ορισμένου χρόνου» σε «αορίστου διαρκείας», ο Φιλίππου δήλωσε ότι αποδέχονται αυτή τη διαδικασία! Περιόρισε δε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ μόνο στην αξιολόγηση των υπαλλήλων που επιβάλλει το Μνημόνιο. Στο μεταξύ οι με συμβάσεις αορίστου χρόνου «πλαστογράφοι» περιμένουν σε όλους τους ΟΤΑ να δουν ποια είναι επιτέλους η θέση του ΣΥΡΙΖΑ: η «στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα» της Αυτής Υψηλότητος ή η ρεαλιστική του Φιλίππου, ο οποίος ως πρώην δήμαρχοςξέρει ποια είναι η πραγματικότητα και φυλάει τα νώτα του;