Πολύ φοβάμαι ότι η προεδρική εκλογή κινδυνεύει να ξεφτιλιστεί πριν ακόμη ξεκινήσει.

Κάθε εβδομάδα κάποιος υποψήφιος για δημοσιότητα ρίχνει το όνομά του στην πιάτσα.

Κάθε εβδομάδα κάποιος από τους βουλευτές της «γκρίζας ζώνης» προσπαθεί να ανεβάσει την τιμή του προς τη μία ή την άλλη πλευρά.

Κάθε εβδομάδα ερωτάται ο Κουβέλης αν θα είναι υποψήφιος και κάθε φορά λέει με διαφορετικό τρόπο ότι δεν ενδιαφέρεται, αλλά θα το κουβεντιάσουμε την κατάλληλη στιγμή, διότι πρώτα τον ενδιαφέρει η ΔΗΜΑΡ.

Το παρατεταμένο αυτό νταραβέρι μπορεί να ακούγεται αφόρητα βαρετό. Αλλά είναι τελικά κατανοητό.

Για δύο λόγους.

Πρώτον, επειδή ουδείς μπορεί να μιλάει σοβαρά για προεδρική πλειοψηφία αν δεν γνωρίζει ποιος θα είναι υποψήφιος.

Δεύτερον, επειδή ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει τις συνθήκες μιας εκλογής πριν στηθεί η κάλπη.

Μεταξύ μας, άλλο είναι να κουβεντιάζεις για τον Πρόεδρο πίνοντας ουζάκι στην παραλία.

Κι άλλο να έρθει η στιγμή της ψήφου και να ξέρεις ότι από σένα κρίνεται η προσφυγή στις κάλπες και η πορεία του τόπου.

Στην πρώτη περίπτωση, παραγγέλνεις άλλο ένα καραφάκι. Στη δεύτερη, τρέμουν τα πόδια σου.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, έχω την εντύπωση ότι όλα θα κριθούν τελικά από μια αίσθηση των πραγμάτων.

Τη δεδομένη στιγμή θα χρειαστεί να αναρωτηθούμε όλοι αν ο τόπος πάει καλύτερα, αν τα πράγματα είναι πιο αισιόδοξα από πέρυσι και πρόπερσι, αν υπάρχουν ορατές προοπτικές ανάκαμψης.

Αν η απάντηση είναι «ναι», τότε ο Πρόεδρος θα βγει με τα τσαρούχια κι όποιος διανοηθεί να μπλοκάρει την εκλογή και να βάλει τη σταθερότητα σε ρίσκο θα το πληρώσει ακριβά στην κάλπη.

Αν η γενική αίσθηση, αντιθέτως, είναι πως τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, πως δεν φαίνεται διέξοδος, ούτε ανάκαμψη, τότε ακόμη κι ο Ιησούς Χριστός να βάλει υποψηφιότητα, αποκλείεται να εκλεγεί.

Γι’ αυτό άλλωστε και ο Σαμαράς σπεύδει στη Μέρκελ.

Και ο Κουβέλης; Ειλικρινά δεν μπορώ να γνωρίζω τι θέλει –αν και δεν ξέρω κανέναν που να μη θέλει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Από εκεί και πέρα, η υποψηφιότητά του είναι μια ζαριά.

Αν τη ρίξει τώρα, έχει τις πιθανότητες που προανέφερα –λίγες ή πολλές, θα δείξει.

Αν δεν τη ρίξει τώρα, πάει και τελείωσε.

Αφενός επειδή δεν μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος κάποιος που θα έχει προηγουμένως χρησιμοποιήσει την προεδρική εκλογή για να ανατρέψει μια κυβέρνηση.

Αφετέρου επειδή αποκλείεται να τον ψηφίσουν για Πρόεδρο τα κόμματα μιας κυβέρνησης στης οποίας την ανατροπή θα έχει συμπράξει.

Τόσο απλό.