Το ταξίδι έγινε και το αποκάλυψαν μεσοβδόμαδα «ΤΑ ΝΕΑ». Το οικονομικό επιτελείο της Κουμουνδούρου – Δραγασάκης και Σταθάκης – πήγε στο Βερολίνο για συνάντηση με τον Γεργκ Ασμουσεν – κάποιον που μπορεί να έχει αποσυρθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά παραμένει πρόσωπο-κλειδί στη γερμανική κυβέρνηση, έχοντας ζήσει από το «πιλοτήριο» όλα τα επεισόδια στην κρίση της ευρωζώνης.

Ηταν μια αποστολή θεμιτή και, εν πάση περιπτώσει, αναμενόμενη από ένα κόμμα που βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση και φιλοδοξεί να κυβερνήσει. Υπηρετεί μάλιστα την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως υπεύθυνη δύναμη που έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι η οριστική έξοδος από την κρίση περνάει μόνο μέσα από τη συνεννόηση με τους ξένους εταίρους.

Στην ίδια λογική, ο Αντώνης Σαμαράς επισκέπτεται την Τρίτη το Βερολίνο για να συναντήσει την Ανγκελα Μέρκελ. Είναι ένα ραντεβού κρίσιμο, καθώς η καγκελάριος είναι η μόνη σταθερή φυσιογνωμία στην Ευρώπη. Η Επιτροπή Γιούνκερ δεν έχει αναλάβει ακόμη, ο Πολ Τόμσεν έφυγε, το Παρίσι βρίσκεται σε δίνη πολιτικής κρίσης. Ο έλληνας Πρωθυπουργός πάει με ατζέντα που έχει να κάνει με την επιτάχυνση κρίσιμων οικονομικών ζητημάτων που αφορούν τη χώρα.

Ωστόσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως και για την κυβέρνηση, η υπευθυνότητα είναι για τα ραντεβού με τους ξένους. Εντός Ελλάδος έχουμε ραντεβού στα τυφλά με την οξύτητα. Ο πολιτικός λόγος έχει εκτραχυνθεί και η δημόσια ατμόσφαιρα έχει πάει περίπατο σε ολισθηρά και επικίνδυνα εδάφη. Το είδαμε τις ημέρες της ΔΕΘ. Η Κουμουνδούρου επιτίθεται ανηλεώς στην κυβέρνηση που διαβεβαιώνει τους βουλευτές της ότι αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα μείνει στις τράπεζες ούτε ευρώ».

Εντός συνόρων η συναίνεση – έστω και για τα αυτονόητα – φαντάζει ως σενάριο πολιτικής φαντασίας. Ενώ η διακομματική συνεννόηση γίνεται πολύ δύσκολη μέσα στην τοξική κομματική αντιπαράθεση. Ολα αυτά ενώ έρχεται η προεδρική εκλογή, ενώ αποτελεί πρόκληση η συνταγματική αναθεώρηση και ενώ απομένουν κρίσιμες εθνικές αποφάσεις για την οικονομική ανασύνταξη της χώρας που επείγεται να βγει από τις Συμπληγάδες του Μνημονίου.

Απλό συμπέρασμα: δεν μπορεί η υπευθυνότητα και ο πολιτικός πολιτισμός να αρχίζουν εκεί όπου τελειώνουν τα σύνορα της χώρας…