Διέγνωσα έναν μάλλον διθυραμβικό τόνο στην ανακοίνωση της κυβέρνησης για τη συνάντηση του προέδρου Αντώνη με την καγκελάριο φράου Ανγκελα την προσεχή Τρίτη στο Βερολίνο, και δεν αντιλαμβάνομαι το γιατί. Ως εκ τούτου, θα αποκαταστήσω τα πράγματα και θα προσθέσω και λεπτομέρειες οι οποίες θα κάνουν το θέμα ακόμη πιο «ζουμερό».

Από όλη την ανακοίνωση το μόνο ακριβές είναι ότι η συνάντηση κλείστηκε μόλις προχθές. Φυσικά δεν αναφέρεται λέξη σε αυτή για τα παρακάλια της ελληνικής πλευράς, επί 15ήμερο και βάλε, να πραγματοποιηθεί. Είναι ακριβές ότι αυτή συμφωνήθηκε τον Ιούλιο, αλλά δεν είδα τίποτε στην ανακοίνωση που να εξηγεί προς τι η καθυστέρηση για την επισημοποίησή της.

Υπάρχει όμως εξήγηση, και είναι σοβαρή: είχε θέσει βέτο στην καγκελάριο, μου λένε, η Ομοσπονδία Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), η οποία, ως γνωστόν, κάθε χρόνο τέτοια εποχή διοργανώνει συνέδριο και καλεί συνήθως τον πρωθυπουργό και υπουργούς από την Ελλάδα. Τι έπαθαν φέτος τα παλικάρια και έθεσαν βέτο; θα ρωτήσει –και δικαίως –κάποιος.

Απαντώ: στην επιβολή, σε τρεις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, προστίμων συνολικού ύψους 600 εκατομμυρίων ευρώ! Πρόκειται για τη Mercedes, την BMW και την Opel, που πιάστηκαν από το ΣΔΟΕ «με τη γίδα στην πλάτη» (εμείς έτσι το λέμε στην Ηπειρο και σ’ όποιον αρέσει), ήτοι να κλέβουν αδιάντροπα το κράτος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το «μηχανάκι» είχε στηθεί ως εξής: υποτιμολογούσαν ένα αυτοκίνητο, το δήλωναν κατά την εισαγωγή, ας πούμε, ότι κοστίζει 15.000 ευρώ ενώ αυτό μπορεί να κόστιζε 50.000 και εν συνεχεία το πωλούσαν στον πελάτη με την πραγματική, εμπορική του αξία. Ετσι καρπώνονταν τον αναλογούντα ΦΠΑ και βεβαίως και τον φόρο πολυτελείας επί του αυτοκινήτου.

Ενα στέλεχος του ΣΔΟΕ μού έλεγε χθες ότι τα στοιχεία της έρευνας αφορούν την περίοδο 2011-2014 (εν μέσω τρελής κρίσης δηλαδή) και πως «αναγκαστικά, θα διευρύνουμε την έρευνα σε βάθος δεκαετίας τουλάχιστον»!

Η κυβερνητική ανακοίνωση για τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ αναφέρει ότι θα συζητηθούν οι οικονομικές εξελίξεις κ.λπ. Δεν φαντάζομαι η πρωθυπουργάρα να δεχθεί τίποτε απαιτήσεις για διαγραφή των προστίμων, ε; Το ξέρει κόσμος, πολύς κόσμος, το θέμα…

Βάρεσαν προσοχή στη φράου

Και για όποιον αμφιβάλλει για το κατά πόσο ενδιαφέρεται η φράου Ανγκελα για τους υπηκόους της, θα αποκαλύψω εδώ το εξής που πληροφορήθηκα προ εβδομάδος και δεν πίστευα στα αφτιά μου: όπως είναι γνωστό, μετά την εκδήλωση της κρίσης εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα η Task Force, η οποία ανέλαβε το έργο της ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα της χώρας μας. Το έργο αυτό ανέλαβαν (κάτω από αδιαφανείς διαδικασίες) διάφορες ξένες εταιρείες συμβούλων, από όλες σχεδόν τις «ισχυρές» χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν προξενεί έκπληξη, φαντάζομαι, το γεγονός ότι οι περισσότερες εξ αυτών προέρχονταν από τη Γερμανία.

Μία από αυτές τις εταιρείες, γερμανική εννοείται, δραστηριοποιούμενη στον χώρο της Υγείας, κάποια στιγμή άρχισε να διαμαρτύρεται ότι το ελληνικό Δημόσιο δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντί της. Το Δημόσιο υποστήριζε ότι η εταιρεία καθυστερεί να εκπληρώσει τις δικές της υποχρεώσεις όπως αυτές απορρέουν από το συμβόλαιό της, και για να μην πολυλογώ, μια ωραία πρωία χτύπησε το τηλέφωνο του προέδρου Αντώνη στο Μαξίμου. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν η φράου Ανγκελα. Ακολούθησε διάλογος (κάπως έτσι):

–Γιατί δεν πληρώνετε την εταιρεία Χ;

–Δεν το ξέρω το θέμα. Να ρωτήσω τον αρμόδιο υπουργό μου και να σας ενημερώσω.

–Δεν θέλω να ρωτήσεις, θέλω να πληρωθεί η εταιρεία Χ.

Εννοείται ότι η εταιρεία Χ πληρώθηκε αμέσως. Και ο αρμόδιος υπουργός δεν διανοήθηκε έκτοτε να καθυστερήσει ούτε ημέρα την πληρωμή της εταιρείας…

(Εννοείται ότι γνωρίζω την εταιρεία, αλλά δεν την αναφέρω για να μην κάψω κόσμο…)

Το Θιβέτ μπορεί να περιμένει

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, το αριστερό αγόρι Αλέξης συνεχίζει να έχει μεταφυσικές αναζητήσεις. Μετά το επί 10λεπτο ή 15λεπτο, δεν έχει διευκρινιστεί ακριβώς, τετ α τετ με το Αξιον Εστί, την εικόνα της Παναγίας στο Αγιον Ορος, φαίνεται πως δεν έλυσε όλες του τις απορίες. Εξού και σήμερα συναντάται στο Βατικανό με τον Πάπα Φραγκίσκο, τον αποκαλούμενο Πάπα των Φτωχών. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποιος έκλεισε το ραντεβού –τον συνοδεύει μόνο το αγόρι με το βελούδινο βλέμμα Σκουρλέτης. Αλλά εκτιμώ πως λόγω της παγκόσμιας ακτινοβολίας που πλέον διαθέτει ο πρόεδρος Αλέξης (χα!) θα κάνει μια προσπάθεια για να εξομαλύνει τις σχέσεις μεταξύ Ορθοδόξου και Καθολικής Εκκλησίας.

Επειδή δε μάλλον του διαφεύγει (σιγά το παλικάρι να μην καθόταν μέσα στο μάθημα των θρησκευτικών), τον ενημερώνω ότι η βασική διαφορά, αυτή που εξακολουθεί να τροφοδοτεί αιώνες τώρα το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών, είναι το Filioque!

Πρόκειται για το… τεράστιο ζήτημα του αν το Αγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός, όπως λέμε εμείς οι ορθόδοξοι, ή και του Υιού, όπως διατείνονται οι καθολικοί (πρόκειται για θέματα τα οποία ως… Παπα-Χρήστος παίζω στα δάχτυλα, εννοείται!).

Για να μη γίνει δε και κανένα λάθος, καταγράφω εδώ και το σχετικό απόσπασμα από το Σύμβολο της Πίστεως, το οποίο επίσης στοιχηματίζω ότι ο μικρός Αλέξης αποκλείεται να θυμάται όλο –μη σου πω και καθόλου:

«Και εις το Πνεύμα το άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών».

Κατά τα λοιπά, όπως με διαβεβαίωσε και ο νούντσιος του Πάπα στην Αθήνα, πατήρ Αντώνιος ο εκ Τήνου, δεν υφίσταται στον ορίζοντα επί του παρόντος συνάντηση του προέδρου Αλέξη με τον Δαλάι Λάμα. Λόγω του βεβαρημένου προγράμματος του προέδρου, με ενημέρωσε. Ο Δαλάι είναι εύκαιρος…

(Να μην το ξεχάσω, καμιά πενηνταριά χιλιάδες υπολογίζονται οι εν Ελλάδι καθολικοί, άρα δεν είναι να λες ότι πήγε τζάμπα το ταξίδι ώς τη Ρώμη, του παλικαριού…)

Οχι κι αυτό γαργάρα

Εγώ πάλι συγκινήθηκα χθες από μια αξιοπρόσεκτη πρωτοβουλία του πρώην υφυπουργού Τουρισμού Γιώργου Νικητιάδη, ο οποίος με επιστολή του στον Βενιζέλο, που κοινοποίησε στον Σαμαρά, τους καλεί να κινηθούν άμεσα για την αποτροπή της εκποίησης από την τουρκική κυβέρνηση του ελληνικού χωριού Λεβίσσι της Μικράς Ασίας. Το χωριό αυτό –το χωριό-φάντασμα, όπως το αποκαλούν οι Τούρκοι –εκκενώθηκε το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών, δεν κατοικήθηκε ποτέ έκτοτε, και η UNESCO το έχει κηρύξει χωριό της Παγκόσμιας Ειρήνης και Φιλίας. Εχω πάει εκεί. Η εμπειρία είναι ανατριχιαστική να βλέπεις τα έρημα σπίτια, καταστήματα και τις εκκλησίες να χάσκουν κενές –άφωνοι μάρτυρες μιας ιστορικής τραγωδίας. Θα κάνει κάτι η κυβέρνηση γι’ αυτό; Ή θα το καταπιεί όπως και πολλά άλλα;