Στην περίπτωση των δηλώσεων της κυρίας Λαγκάρντ, οι οποίες είναι αόριστες, δεν παρέχουν κανένα στοιχείο και κινούνται με ένα απλά υποθετικό σκεπτικό, η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης φοβάμαι ότι είναι μια άσκοπη και αναποτελεσματική ενέργεια της ελληνικής Δικαιοσύνης. Πώς μπορεί να ερευνηθεί το αδίκημα της απειλής όταν η απειλουμένη ζει σε άλλη ήπειρο από αυτήν του ανακριτή, δεν αναφέρει το είδος, το μέγεθος και τον τρόπο της απειλής, δεν προσδιορίζει τον χρόνο και τον τόπο που υλοποιήθηκε, δεν αναφέρει το πώς απειλήθηκε, από πόσους και σε τι γλώσσα και ποιο ήταν το απειλούμενο διακύβευμά της.

Σε κάθε περίπτωση, η απειλή είναι έγκλημα που η ποινική δίωξη ασκείται κατόπιν εγκλήσεως. Αραγε, εάν δεν ενδιαφέρεται η απειλουμένη να βρεθεί αυτός που την απείλησε, γιατί να ασχοληθούν τα όργανα της δικαιοσύνης της εθνικότητας του απειλούντος; Και είναι εποχή η σημερινή που μπορεί να κινητοποιείται ο δικαστικός μηχανισμός για μια «υπόθεση» που εκ προοιμίου θα καταλήξει στο αρχείο;

Ο Βασίλης Χειρδάρης είναι δικηγόρος – ειδικός γραμματέας της Ενωσης Ελλήνων Ποινικολόγων