Ημουν κι εγώ εκεί! Αθόρυβα, διακριτικά χωρίς να δημιουργώ την παραμικρή αίσθηση και χωρίς να αφήνω ίχνη, μια σκιά που ξεγλιστρούσε από γωνία σε γωνία (αυτό το τελευταίο κάπου το είχα διαβάσει και μου άρεσε). Και τα είδα όλα! Ο-λα. Από την αρχή έως το τέλος. Και θα τα περιγράψω όπως τα είδα, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος –και αυτό αντιγραφή το κάνω. Γιατί το Σαββατοκύριακο του Αλέξη στη Θεσσαλονίκη τα είχε όλα. Και δημόσιες σχέσεις, και εξαγγελίες, και υποσχέσεις, και «δώσε μου κι εμένα μπάρμπα», και «τρελάθηκε τ’ αφεντικό και τα ‘βαλε όλα τζάμπα» –απ’ όλα.

Αφού κάποια στιγμή το βράδυ του Σαββάτου στο κατάμεστο αλλά όχι ασφυκτικά γεμάτο Βελλίδειο, εκεί που με είχε συνεπάρει η φωνή του αριστερού αγοριού που πάσχιζε να μιμηθεί τον Θεό Ανδρέα, είπα δεν μπορεί κάποιος θα πεταχτεί να του φωνάξει «Αλέξη, δώσ’ τα όλα» –παραλίγο να το πάθω το déjà vu με εκείνο το «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα» που του είχε φωνάξει ο Αείμνηστος στην ιστορική συγκέντρωση στο Περιστέρι το ’89, συνεπαρμένος από το πλήθος που φώναζε από κάτω «Τσοβόλας – Τσοβόλας»!

Ομως δεν το φώναξε κανείς. Αντίθετα, ήταν τόσο ψόφιο το κλίμα στην αίθουσα που απόρησα –καμιά σχέση με ό,τι είχα ζήσει το 2009, όταν ο Γιώργος χτύπαγε την πόρτα της εξουσίας και χιλιάδες άνθρωποι είχαν καταλάβει το Βελλίδειο για να τον αποθεώσουν…

Ψιλοχειροκροτήματα ακούστηκαν μερικές φορές, αλλά τον ενθουσιασμό και το μέγα πάθος που συνηγορεί στο «να τος να τος ο πρωθυπουργός» δεν τα είδα.

Κάν’ το όπως ο Σίβα!

Ακουσα με προσοχή τον ομιλητή. Ηταν φανερό ότι ήθελε να παρουσιάσει ένα πλήρες κυβερνητικό πρόγραμμα. Λογικό. Αν περιμένεις πολιτικές εξελίξεις τους επόμενους μήνες, πού θα βρεις καλύτερο βήμα από αυτό της ΔΕΘ; Αλλά με ενόχλησε σοβαρά το γεγονός ότι δεν ξέφυγε από την πεπατημένη των παροχών. Φυσικά, δεν έκανε τίποτε από ό,τι κάνουν οι περισσότεροι εν ενεργεία ή εν αναμονή πρωθυπουργοί στη ΔΕΘ. Αλλά ένας υποψήφιος της Αριστεράς μπορεί να κάνει «ό,τι κάνουν όλοι»; Εγώ λέω όχι.

Αφού κάποια στιγμή, έτσι όπως πέταγε υποσχέσεις στον αέρα, μου φάνηκε σαν τον θεό Σίβα των ινδουιστών, που είχε τέσσερα χέρια για να μπορεί να τα προλαβαίνει όλα! Γύρισα μάλιστα και το είπα στον διπλανό μου (δεν θα τον «δώσω» τον άνθρωπο) και μου λέει αυτός: «Ξέρεις τι ήταν ο θεός Σίβα;». «Οχι με λεπτομέρειες» του απάντησα. «Ο Σίβα» μου είπε ο άνθρωπος, «είναι θεός της ασάφειας και του παραδόξου. Γι’ αυτό και στο πρόσωπό του συνυπάρχουν η δημιουργικότητα και η καταστροφή, η συμπάθεια και η ωμότητα»!

Τέλεια!

Ο… λογαριασμός

Υστερα από αυτό το έριξα στην παρατήρηση του ποιος είναι ποιος στην αίθουσα: είδα αρκετούς οικονομικούς παράγοντες της χώρας, με επικεφαλής τον νέο πρόεδρο του ΣΕΒ Θ. Φέσσα, και από τραπεζίτες τον πρόεδρο της Εθνικής Γ. Ζανιά –αργότερα το ίδιο βράδυ όλους αυτούς τους βρήκα να τρώνε στη Μαύρη Θάλασσα, κατά Νέα Κρήνη μεριά, και να κάνουν κοστολόγηση των «μέτρων Τσίπρα».

–Και πού καταλήξατε; ρώτησα τον κ. Φέσσα.

Στα 20 δισ., μου απάντησε χωρίς περιστροφές.

Είκοσι δισ. δεν είναι παίξε γέλασε, ειδικά όταν δεν λες από πού θα τα βρεις, σημειώνω…

Οι 300 (χιλιάδες) του Αλέξη

Ποιους άλλους είδα στο Βελλίδειο; Τον Απόστολο Τζιτζικώστα αλλά και τον Θεόδωρο Καρυπίδη –τον παρ’ ολίγον περιφερειάρχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Δυτική Μακεδονία, που κατέβηκε μόνος του και εξελέγη. Οταν τελείωσε μάλιστα η ομιλία στριμώχτηκε και αυτός μαζί με τους υπόλοιπους να χαιρετήσει τον πρόεδρο Αλέξη, και προφανώς να του θυμίσει με την παρουσία του πόσο λάθος έκανε που τον έκοψε από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ…

Είδα ολόκληρο το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ –Δραγασάκη, Σταθάκη, Μηλιό, τον τεράστιο Παναγιώτη Λαφαζάνη πρώτο τραπέζι πίστα, και φυσικά τον απαραίτητο Αλέξη «είμαι το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» Μητρόπουλο, ο οποίος μοίραζε αφειδώς χειραψίες –αποτέλεσμα της εξαιρετικής δημοφιλίας που απολαμβάνει μεταξύ των συριζαίων και της οποίας ένα μέρος οφείλει σε εμένα. Ε, Αλέξη;

Πότε ακούγοντας τον ομιλητή και πότε σερφάροντας στα social media, έχω να πω ότι αυτό που έπαιξε περισσότερο απ’ όλα ήταν οι 300.000 διορισμοί που υποσχέθηκε το αριστερό αγόρι σε στυλ (ήθελα να γράψω Μαυρογιαλούρου, αλλά μου έφαγε τον όρο ο Βενιζέλος και δεν έχω την παραμικρή διάθεση να μου ζητάει μετά πνευματικά δικαιώματα –τον έχω άλλωστε ικανό) παλαιού πολιτικάντη.

Επισημαίνω απλώς ότι τον βρήκα στο συγκεκριμένο σημείο αρκετά μετριοπαθή: την ώρα που ο Σαμαράς υπόσχεται 770.000 διορισμούς και ο Βενιζέλος 650.000, εσύ πού πας καημένε Καραμήτρο με τις 300.000;

Κατά τα λοιπά, έχω να σημειώσω ότι όλα έδειχναν «σεμνά και ταπεινά». Σε μια γύρα που έκανα αργά το βράδυ σε διάφορα «πολιτιστικά» κέντρα, ομολογώ δεν συνάντησα κανέναν που να μου χτύπησε στο μάτι. Εκτός και αν κρύβονταν, οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι…

Αναμνήσεις

Στη χθεσινή συνέντευξη δεν πήγα, το απέφυγα συνειδητά. Δεν ήθελα να επαναλάβω το «έπος» του 2009, τότε που είχα ρωτήσει τον Γιώργο το περίφημο «σας άκουσα χθες το βράδυ να εξαγγέλλετε το πρόγραμμά σας, μπορείτε να μου πείτε πού θα βρείτε τα κονδύλια για να το χρηματοδοτήσετε; Θα επιβάλετε έκτακτη φορολογία; Θα προσφύγετε σε εξωτερικό δανεισμό; Από αλλού; Μήπως τελικά επιλέγετε να γίνετε ευχάριστος όταν οι συνθήκες επιβάλλουν να γίνετε δυσάρεστος;». Και εκείνος μέσα από μια… περικοκλάδα σκέψεων κατέληξε στο «λεφτά υπάρχουν» –τον είχε παραμυθιάσει η Λούκα (Κατσέλη) ότι υπάρχουν τα 32 δισ. ανείσπρακτα πρόστιμα και φόροι (αυτά που σήμερα έχουν φτάσει τα 65 δισ. και κάθε μήνα αυξάνονται).

Το ξαναείδα χθες βράδυ στο YouTube και… δάκρυσα. Από συγκίνηση. Για μένα που ρώτησα και για εκείνον που απάντησε!…

Κι όλο κατεβαίνει

Ο Γιώργος όμως είναι τώρα στην απέξω, άλλοι είναι στην από μέσα, όπως το λατρεμένο δίδυμο «Αμποτ και Κοστέλο» που μας κυβερνά. Και το οποίο στον πανικό του να βρει τους 180 που θα εκλέξουν Πρόεδρο και θα αποτρέψουν τις εκλογές, είναι διατεθειμένο λέει να ψηφίσει ακόμη και τον Καραμανλή για Πρόεδρο. Δεν ξέρω για τον Σαμαρά, εκείνος μπορεί να του χρωστάει του Καραμανλή, αλλά εσύ ρε Βαγγέλη πόσο ακόμη πιο χαμηλά θα πέσεις; Τον Καραμανλή για Πρόεδρο; Τον Καραμανλή; Ελεος πια…

(Επειδή ενδεχομένως θα δημιουργηθούν αμφιβολίες για το αν «ήμουν κι εγώ εκεί», επικαλούμαι τη μαρτυρία του σοβαρού Ι. Δραγασάκη, με τον οποίο χαιρετήθηκα χθες το απόγευμα στο αεροδρόμιο Μακεδονία κατά την επιστροφή, και μιας κυρίας βουλευτού επαρχίας της οποίας μου διαφεύγει το όνομα, με την οποία συνταξιδέψαμε την Παρασκευή προς Θεσσαλονίκη)…

Αυτά. Χαίρετε και του χρόνου!…