Το κυβερνητικό δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου σχεδίαζε να πρωταγωνιστήσει στον «Σεπτέμβριο των φοροελαφρύνσεων», αλλά κατέληξε να διαχειρίζεται τη ζημιά από το «μακρύ καλοκαίρι του ΕΝΦΙΑ».

Τα όσα συνέβησαν στη Βουλή πριν από την ψήφιση της τροπολογίας για τις διορθώσεις στον ενιαίο φόρο ακινήτων – με βουλευτές της πλειοψηφίας να εκτοξεύουν βαρύτατους χαρακτηρισμούς για υπουργούς – θυμίζουν σε κάποιον βαθμό την ατμόσφαιρα του φθινοπώρου του 2011, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέπαιε πολιτικά πριν από την τελική πτώση της.

Είναι ο φόρος ακινήτων το «δημοψήφισμα» της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου; Είναι ο μοχλός που θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές; Αν κρίνει κανείς από τη χθεσινή αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, προφανώς όχι. Με βάση όμως τη συμπεριφορά της Αννας Καραμανλή, θα μπορούσε και να είναι…

Σπεύδουν πολλοί σε ανάλογες οριακές συγκυρίες να επικρίνουν τους απείθαρχους βουλευτές. Ωστόσο, τέτοιες αντιδράσεις θυμίζουν τον ασθενή με υψηλό πυρετό που ξεσπά σπάζοντας το θερμόμετρο.

Οι βουλευτές έχουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης – και είναι φυσικό ότι επιδιώκουν να φιλοτεχνήσουν την προσωπική τους εικόνα στις δύσκολες καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση, οι βουλευτές της πλειοψηφίας έχουν δείξει αξιοθαύμαστη αντοχή στην κοινοβουλευτική δοκιμασία της ψήφισης των μνημονιακών ρυθμίσεων.

Επομένως, δεν θα κρίνουν οι βουλευτές το παιχνίδι – το οποίο τώρα αρχίζει: η χώρα δέχεται αντιφατικά μηνύματα – οι διεθνείς οίκοι επιβραβεύουν την πορεία της οικονομίας, αλλά οι δανειστές σχεδιάζουν νέα Μνημόνια.

Η υπερφορολόγηση έχει προεξοφληθεί πολιτικά από την κοινωνία – και με την έννοια αυτή, θα έχει οριακή επίπτωση στους εκλογικούς συσχετισμούς. Παράλληλα όμως έχει προεξοφληθεί και μια χαλάρωση της λιτότητας – και αυτό διατηρεί ψηλά τις προσδοκίες από την κυβέρνηση. Αν αυτή η προσδοκία υλοποιηθεί, όλα θα αλλάξουν – όσο και να φωνάζει η Αννα Καραμανλή.