Αναζήτηση
Θα προτιμήσω να κάνω… βαρύτερο το «αμάρτημά» της, αναφέροντας ότι όταν… ευχόταν (επιμένω εγώ, περί ευχής πρόκειται) στον Γκίκα Χαρδούβελη, στην πραγματικότητα… ευχόταν εν αγνοία της αντιστοίχως στον Πρωθυπουργό Σαμαρά και τον… αντιπρόεδρο Βενιζέλο, τους αγαπημένους προέδρους Αντώνη και Βαγγέλη, οι οποίοι συγκροτούν το αξεπέραστο ως προς το ταλέντο και το σκέρτσο ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο».
Αποκαλύπτω λοιπόν σήμερα ότι ο αποδιδόμενος στον Χαρδούβελη, ως έμπνευση, ΕΝΦΙΑ, ουδόλως του ανήκει: το τελικό κείμενο της τροπολογίας με τις διορθώσεις, αλλαγές κ.λπ. που καλούνται να ψηφίσουν σήμερα οι βουλευτές, συζητήθηκε και εγκρίθηκε σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε νωρίς το απόγευμα της Τρίτης, στο περιθώριο του γεύματος που παρέθεσε ο πρόεδρος Αντώνης στο Μέγαρο Μαξίμου προς τιμήν του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Πέντρο Πάσος Κοέλιο.
Μετά το φαγητό και αφού ο Κοέλιο πήγε ο άνθρωπος να ξεκουραστεί στο ξενοδοχείο όπου διέμενε, η αγία και ομοούσιος τριάς Σαμαράς – Βενιζέλος – Χαρδούβελης, κάθησαν στο γραφείο του πρώτου, έβαλαν κάτω τις προτεινόμενες αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ, ενέκριναν κάποιες, απέρριψαν άλλες, και κατέληξαν στο τελικό κείμενο.
Αρα, κυρία Καραμανλή μου, προσέχετε τι… εύχεστε και σε ποιον…
Ευκαιρίας δοθείσης και επειδή εγώ δεν τα αφήνω κάτι τέτοια να πέφτουν κάτω, ρώτησα μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ (σχήμα οξύμωρο, μεγάλο στέλεχος μικρού κόμματος) για τις σχέσεις τους με τον κύριο Γκίκα.
–Εχετε υποθέτω προνομιακή σχέση με τον υπουργό Οικονομικών, ε;
–Μπα, μη φανταστείς τίποτε το ιδιαίτερο. Καλά τα πάμε, δεν λέω, αλλά μέχρις εκεί.
–Ε, πώς, πασόκος, σύμβουλος του πρωθυπουργού Σημίτη, δεν μπορεί…
–Επαναλαμβάνω, καλά τα πάμε, αλλά τίποτε το εξαιρετικό. Τον «χειρίζεται» κυρίως ο Σαχινίδης με τη συνδρομή και του Πρωτόπαπα, αλλά να ξέρεις είναι σκληρός όταν πρέπει.
Οπως μου εξήγησε, σε κάθε αίτημα που του θέτει το ΠΑΣΟΚ και που μπορεί να υπερβεί το πλαίσιο των δεσμεύσεων, προβάλλει τις δυνατότητες που υπάρχουν, και που προφανώς είναι απαγορευτικές για κάθε είδους παροχές.
–Και; ρώτησα.
–Τι και; Είναι τόσο καλά διαβασμένος σε σχέση με τις δεσμεύσεις και τα προαπαιτούμενα της τρόικας, που δεν μπορείς να του περάσεις τίποτα.
Κατάλαβα. Ο,τι ελπίδες είχαν «για μια σταγόνα παροχών», πάει περίπατο. Εξ αυτού του λόγου, δεν μου κάνει την παραμικρή εντύπωση η δήλωση του Χαρδούβελη στη Βουλή χθες ότι «κάνουμε το σωστό και το αναγκαίο. Μας διακρίνει η υπευθυνότητα και όχι ο λαϊκισμός και η παροχολογία».
Εξού και συνάγω ότι κάποιος το έχει μετανιώσει ήδη που συναίνεσε στην επιλογή του. Ονόματα δεν λέω, υπολήψεις δεν θίγω, αλλά το μικρό του όνομα είναι Βαγγέλης!..
Και ενώ αυτά τα πεζά συμβαίνουν περί το Μέγαρο Μαξίμου και τη Βουλή, έχουμε συγκλονιστικές εξελίξεις στο μέτωπο Νίκος Νικολόπουλος – Ξαβιέ Μπέτελ (για τους αμύητους, πρόκειται για τον νέο πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου στον οποίο ο Νικολόπουλος την «έπεσε» μέσω twitter άκομψα πριν από μερικές εβδομάδες).
Οπως με ενημέρωσε ο βουλευτής Αχαΐας, μετά την επιστολή-πρόσκληση που απέστειλε επισήμως –μέσω της εδώ πρεσβείας του Μεγάλου Δουκάτου –στον λουξεμβούργιο πρωθυπουργό, ο τελευταίος ανταποκρίθηκε άμεσα. Χθες τηλεφώνησαν στο γραφείο του Νικολόπουλου και ζήτησαν τις ημερομηνίες και τον τόπο διεξαγωγής του συνεδρίου κατά του ρατσισμού το οποίο προτίθεται να οργανώσει ο βουλευτής Αχαΐας ώστε να παραστεί και ο κ. Μπέτελ.
–Και τι απαντήσατε; ρώτησα τον Νικολόπουλο.
–Οτι περιμένουμε από εκείνον, που έχει βεβαρημένο πρόγραμμα, να ορίσει τις ημερομηνίες που μπορεί να έρθει στην Αθήνα.
–Και πού θα το κάνετε το συνέδριο;
–Σε κάποιο κεντρικό ξενοδοχείο, εννοείται…
Δεν επέμεινα περισσότερο στη συζήτηση, γιατί από κάποια στιγμή και πέρα κατάλαβα ότι δεν ήταν και τόσο σίγουρος για την αυθεντικότητα του τηλεφωνήματος –«ξέρω ‘γω, μπορεί να ήταν και φάρσα. Αν και ο άλλος μιλούσε αγγλικά, και ρωτούσε λεπτομέρειες. Τι να σου πω, θα δείξει». Α, εντάξει, κατάλαβα…
Στο μεταξύ έχω ευχάριστα νέα για την Αθήνα. Η Αυτής Υψηλότης Ρένα συναντήθηκε χθες με τον δήμαρχο της Αθήνας Γιώργο Καμίνη για να συντονίσουν τις προσπάθειες για την ανάπτυξη της πόλης. Δεν ξέρω τι ειπώθηκε κατ’ ιδίαν, γνωρίζω όμως ότι όπως διέρρευσε από την πλευρά της Αυτής Υψηλότητος Ρένας «η περιφερειάρχης παρουσίασε τις προτεραιότητες της νέας Περιφερειακής Αρχής όσον αφορά τη δημιουργία ενός προτύπου ανάπτυξης με έμφαση στην απασχόληση και την κοινωνική προστασία».
«Πρότυπο ανάπτυξης»; Τι λες τώρα. Ανυπομονούμε όλοι να το δούμε να εφαρμόζεται! Υποθέτω με χρονοδιάγραμμα, να προλάβουμε να δούμε και τα αποτελέσματα σε αυτή τη ζωή…
Την ίδια περίπου (λέμε τώρα, μην το δένετε και κόμπο) ώρα, ο μπαρμπα-Φώτης έδινε συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ για τις θέσεις του κόμματος (ποιου κόμματος, δεν έχω καταλάβει) επί των πολιτικών και οικονομικών θεμάτων της χώρας. Εκεί βασικά ρωτήθηκε για δύο πράγματα: αν τον ενδιαφέρει να είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας (σιγά που δεν τον ενδιαφέρει απαντώ εγώ που ξέρω…) και για το αν μπορεί να υπάρξει προοδευτική πλειοψηφία.
Στην πρώτη ερώτηση είπε το αναμενόμενο: «Ολα στην ώρα τους». Στη δεύτερη απάντησε ότι μπορεί να υπάρξει αυτή η πλειοψηφία με τη συμμετοχή των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, της ανανεωτικής Αριστεράς, της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και φυσικά με τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα!
Εχω εξηγήσει αρκετές φορές ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο εύπλαστο από τις θέσεις των πολιτικών, αλλά ο λόγος του μπαρμπα-Φώτη με υπερβαίνει. Θέλει, ας πούμε, να μας εξηγήσει με κάποια ευκαιρία, πώς τη φαντάζεται αυτή τη συνεργασία; Πώς, παράδειγμα δίνω, θα χωρέσει σε αυτή την πλειοψηφική συνεργασία ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου; Για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή…
Διάβασα εδώ και εκεί σχόλια για την παρουσία της φίλης μου Αννας Παναγιωταρέα στις ανασκαφές της Αμφίπολης. Δεν ξέρω ποιοι ενοχλούνται από αυτό, και γιατί. Εκείνο που ξέρω είναι ότι έως τώρα η επικοινωνιακή διαχείριση αυτού του μείζονος εθνικής σημασίας θέματος είναι άψογη, και η συμβολή της Παναγιωταρέα που επιμελείται των δελτίων Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού είναι σημαντική. Οσοι διαφωνούν δε, δεν έχουν παρά να παραδειγματιστούν από το χθεσινό με τις δήθεν δύο κολοσσιαίας σημασίας επιγραφές που τάχα μου βρέθηκαν στον τάφο, και να αναλογιστούν την απερίγραπτη παπαρολογία που θα κυριαρχούσε αναφορικά με τις ανασκαφές, αν δεν χειριζόταν ένας έμπειρος δημοσιογράφος όπως η Παναγιωταρέα την υπόθεση.
