Για να μην ψάχνετε να καταλάβετε, θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω το πρόβλημα της ΔΗΜΑΡ διότι είναι εξαιρετικά απλό.

Μερικοί βουλευτές ή/και στελέχη της κατάλαβαν ότι το μαγαζί βουλιάζει. Αντί να προσπαθήσουν να σώσουν το μαγαζί έτρεξαν να τα βρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να σώσουν τουλάχιστον τον εαυτούλη τους.

Μόνο που η μεμονωμένη ανταλλακτική τους αξία είναι εξαιρετικά μικρή.

Τι να τους κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ξέρει πως δεν θα ξαναμπούν στη Βουλή ως ΔΗΜΑΡ; Και πόσο χρήσιμοι θα είναι αν απλώς ξαναμπούν ως ΣΥΡΙΖΑ;

Ως εκ τούτου προσπαθούν να αυξήσουν την ανταλλακτική τους αξία στη σημερινή Βουλή.

Πώς; Προσχωρώντας στη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για παρεμπόδιση της προεδρικής εκλογής. Είναι η επιλογή που κάνουν και μερικοί πρώην βουλευτές της ΔΗΜΑΡ ή του ΠΑΣΟΚ. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Βασικά είναι η στρατηγική του χρήσιμου ηλιθίου. Επιλέγουν να εξυπηρετήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ όταν τους έχει ανάγκη ώστε αύριο να μην τους έχει ανάγκη!..

Αλλά υποθέτω ότι δεν μπορείς να ζητάς πιο σύνθετη σκέψη από πολιτικούς γυρολόγους. Ο,τι κάτσει –που έλεγε και ο Γούντι Αλεν.

Ευλόγως τα υπόλοιπα στελέχη ή βουλευτές της ΔΗΜΑΡ δεν θέλουν να ξεπουληθούν στον ΣΥΡΙΖΑ από τους πρόθυμους διαμεσολαβητές.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν μεταξύ τους τι πρέπει να κάνουν.

Ετσι, άλλοι στρέφονται στην Κεντροαριστερά που είναι μια λογική σκέψη.

Και άλλοι οξύνουν την αντίθεση με τα κόμματα της συγκυβέρνησης παρότι η ΔΗΜΑΡ δεν απειλείται να απορροφηθεί από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ αλλά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επιβεβαιώνουν δηλαδή την πρόγνωση των περισσοτέρων (δεν ήταν δα και καμία σοφία!..) πως αν εγκαταλείψουν τον δρόμο της εθνικής συνεννόησης γίνεται σχεδόν μονόδρομος το προσκύνημα στην Κουμουνδούρου.

Καταλήγουμε λοιπόν στο οξύμωρο. Οσοι κόπτονται για την αυτονομία της ΔΗΜΑΡ συμπλέουν τελικά με τους επιτήδειους που προσπαθούν να πουλήσουν τη ΔΗΜΑΡ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό, πιστεύω, κατάλαβε ο Σπύρος Λυκούδης και όσοι έφυγαν μαζί του.

Πως η πορεία που έχει επιλέξει η ΔΗΜΑΡ από το καλοκαίρι του 2013 οδηγεί στη μετατροπή της σε συνιστώσα ενός κόμματος από το οποίο αποχώρησε για να σώσει την αξιοπρέπειά της.

Οπως δείχνουν τα πράγματα, αυτή η κατάσταση είναι δύσκολο να αντιστραφεί. Αργά ή γρήγορα (και μάλλον γρήγορα…) ένα μέρος της ΔΗΜΑΡ θα συναντήσει την υπόλοιπη Κεντροαριστερά και οι υπόλοιποι θα πάνε στα γουναράδικα με τον Διαμαντόπουλο.

Θα μου πείτε πως στην πολιτική θερίζεις ό,τι έσπειρες.

Αλλά είναι κρίμα ακριβώς επειδή η ΔΗΜΑΡ ξεκίνησε σπέρνοντας καλά.