Πρώτα ήταν ο Σκουρλέτης που διευκρίνισε ότι «δεν υπάρχει περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να μην ξεκινήσει με την κατάργηση του Μνημονίου» –ό,τι κι αν εννοεί ο ποιητής…

Ακολούθησε ο Τσίπρας που πήγε στο Τσερνόμπιο και είπε στους παρόντες ότι η οικονομία πρέπει να αναπτυχθεί «χωρίς το Σύμφωνο Σταθερότητας».

Στη συνέχεια ο Βίτσας υποσχέθηκε ότι «δεν είπαμε ότι θα φύγουμε από το ΝΑΤΟ αλλά θα αγωνιστούμε ώστε να διαλυθεί μόνο του».

Και ολοκλήρωσε ο Μηλιός διαβεβαιώνοντας πως «σε λίγους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ θα εντοπίσει το 50% της φοροδιαφυγής».

Ως εκ τούτου αρχίζω να υποψιάζομαι πως αυτό δεν είναι κόμμα. Είναι το φιδάκι ο Διαμαντής αυτοπροσώπως.

Το οποίο μόλις έλθει στη βασιλεία του θα καταργήσει το Μνημόνιο, θα παρακάμψει το Σύμφωνο Σταθερότητας, θα διαλύσει το ΝΑΤΟ και θα πιάσει το 50% της φοροδιαφυγής με το «καλημέρα» –τη στιγμή που, όπως έχουμε ενημερωθεί, ο Δραγασάκης θα διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, θα ρυθμίσει τα «κόκκινα δάνεια» και θα ρίξει 5 δισ. στην απασχόληση…

Και να σημειώσω ότι όλα αυτά εξαγγέλθηκαν μόλις μέσα σε μία εβδομάδα και ενώ οι θερμοκρασίες είναι μάλλον ήπιες για την εποχή.

Να σταθώ, για παράδειγμα, στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Αναρωτιέμαι πώς προτίθεται να παρακάμψει ο Τσίπρας μια ευρωπαϊκή συνθήκη.

Δεν θα την εφαρμόσει μονομερώς, άρα θα υποστεί τις κυρώσεις που προβλέπονται στο Σύμφωνο;

Ή θα την αντικαταστήσει με κάποια άλλη συνθήκη, άρα θα πρέπει να συμφωνήσουν άλλες 17 χώρες, να φτιάξουν μια νέα συνθήκη και να την περάσουν από τα Κοινοβούλιά τους;

Δεν ξέρω καν αν τους έχει απασχολήσει. Ο Τσίπρας δήλωσε ότι πήγε στην Ιταλία επειδή «θέλω να πω την αλήθεια σε αυτά τα άτομα που είχαν την ευκαιρία να είναι ηγέτες της Ευρώπης αλλά δεν έκαναν καλά πράγματα».

Με άλλα λόγια, η πολιτική είναι μια υπόθεση «ευκαιρίας», «αλήθειας» και «καλών πραγμάτων».

Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι έχουμε απλώς να κάνουμε με μια ακατάσχετη μπουρδολογία, με τα συνηθισμένα κομματικά φούμαρα που θα ακυρωθούν από τη ζωή το βράδυ κάποιων εκλογών.

Ε λοιπόν πολύ φοβούμαι ότι δεν είναι έτσι.

Και ότι οι άνθρωποι αυτοί (ή πολλοί από αυτούς…) πιστεύουν ειλικρινά πως μπορούν να καταργήσουν το χρέος, το Μνημόνιο, το Σύμφωνο Σταθερότητας και να διαλύσουν το ΝΑΤΟ χωρίς να τρέξει κάστανο.

Πιστεύουν δηλαδή ότι οι ταρζανιές δεν είναι παρά θέμα πολιτικής βούλησης ή ιδεολογικής επιλογής. Μια άποψη σίγουρα αφελής, αστοιχείωτη ίσως, αλλά κυρίως επικίνδυνη.

Εδώ ακόμη και το φιδάκι ο Διαμαντής σηκώνει τα χέρια ψηλά!..