«Μπορείς να μάθεις πολλά από αυτά που βλέπεις σε μια οθόνη» δήλωσε η Γιάλντα Ουλς. Προσδιόρισε ωστόσο, μιλώντας στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», ότι η οθόνη «δεν πρόκειται να σου προσφέρει το περιεχόμενο. Δεν πρόκειται να σου προσφέρει τη μεγάλη εικόνα». Η Γιάλντα Ουλς, ερευνήτρια στο Κέντρο Ψηφιακών Μέσων για Παιδιά του Λος Αντζελες, ήταν μέλος μιας ομάδας που παρακολούθησε τι συνέβη σε μερικά παιδιά του Δημοτικού αφότου αποχωρίστηκαν τις οθόνες τους –τηλέφωνα, ταμπλέτες, φορητούς υπολογιστές και λοιπές παρόμοιες συσκευές –για διάστημα αρκετών ημερών.

Για τη διεξαγωγή της μελέτης οι ερευνητές εξέτασαν τη συμπεριφορά 51 μαθητών της Στ’ τάξης που παρέμειναν επί πέντε ημέρες σε μια κατασκήνωση στην οποία απαγορεύονταν οι ηλεκτρονικές συσκευές. Πριν και μετά την παραμονή τους στην κατασκήνωση, οι ερευνητές έλεγξαν τις δεξιότητες αναγνώρισης συναισθημάτων των παιδιών χρησιμοποιώντας φωτογραφίες με διάφορες εκφράσεις προσώπων και βίντεο δίχως ήχο που σχεδιάστηκαν για τη μέτρηση της ικανότητάς τους να διαβάζουν μη λεκτικά μηνύματα.

Τα παιδιά τα πήγαν αισθητά καλύτερα χωρίς επαφή με τις οθόνες τους. Μια ομάδα παιδιών της Στ’ Δημοτικού από το ίδιο σχολείο που δεν πήγε στην κατασκήνωση δεν παρουσίασε καμία βελτίωση. Σύμφωνα με την Ουλς, η καλύτερη απόδοση των παιδιών οφείλεται στην κατακόρυφη αύξηση των επαφών τους, πρόσωπο με πρόσωπο, με άλλα άτομα. «Το θέμα δεν είναι ότι η προσκόλληση στις οθόνες περιορίζει την ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων. Κοιτώντας τις οθόνες, δεν κοιτάς τον πραγματικό κόσμο, ούτε τους ανθρώπους».

Σύμφωνα με την ερευνήτρια, η διαδικτυακή αλληλεπίδραση έχει πολλά οφέλη. Είναι χρήσιμη, για παράδειγμα, για εσωστρεφείς ανθρώπους και άτομα με κοινωνικό άγχος. «Είναι ιδιαίτερα πιεστικό να είσαι πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον και να απαντάς σε πραγματικό χρόνο» δήλωσε, υποστηρίζοντας ότι «η ασύγχρονη φύση της διαδικτυακής επικοινωνίας θα μπορούσε να αποβάλει ένα μέρος αυτής της πίεσης». Υπογράμμισε όμως ότι «εάν περνάς πολλές ώρες προσκολλημένος σε οθόνες δεν εξασκείς τις κοινωνικές σου δεξιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανακάλυψη της κοινωνίας, και όλοι μας ζούμε μέσα σε κοινωνίες».