Ο σεισμός στη Μέση Ανατολή, κάθε άλλο παρά παροδικός, έχει ως υπόστρωμα δύο πραγματικότητες συνδεδεμένες μεταξύ τους: την τυραννία του χάους, με την οποία μοιραία εξοικειωνόμαστε, αλλά και την τυραννία της τάξης, της οποίας η επιστροφή στα ερείπια της Αραβικής Ανοιξης εκφράζεται μέσα από μια αναβίωση του αυταρχισμού στο όνομα της αντιμετώπισης της αναρχίας. Από τις εκλογικές νοθείες και τις μαζικές ακρότητες στη Συρία του Ασαντ και στην Αίγυπτο του Σίσι μέχρι τις βάρβαρες πράξεις των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, ο στόχος των σημερινών ή επίδοξων τυράννων της Μέσης Ανατολής είναι ίδιος: η επιβολή της κυριαρχίας τους με κάθε κόστος, ακόμη και αν αυτό προκαλέσει εκατόμβες θυμάτων.

Μια ανάλογη λογική παρατηρείται στη Λιβύη και στο Ιράκ, όπου οι νέες ένοπλες δυνάμεις έχουν στόχο την ανάκτηση του εδάφους και την εγκαθίδρυση ενός κεντρικού κράτους που θα συντρίψει κάθε διαφωνία, είτε είναι γεωγραφικού είτε φυλετικού ή θρησκευτικού χαρακτήρα.

Τρία χρόνια μετά την πλήρη αναθεώρηση της πολιτικής της για τη Μέση Ανατολή, και αφού αρνήθηκε να ακούσει τις εκκλήσεις των μετριοπαθών και των μειονοτήτων που την είχαν ανάγκη, η Ευρωπαϊκή Ενωση εξακολουθεί να μην έχει μια αξιόπιστη πολιτική για την περιοχή.

Η Μιριάμ Μπενραάντ είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη Μέση Ανατολή