Υποστηρίζω εδώ και καιρό ότι ο μεγάλος διχασμός που καταγράφεται σήμερα σε όλον τον πλανήτη είναι μεταξύ ενός κόσμου σε τάξη και ενός άλλου σε αταξία. Στον κόσμο της αταξίας προστέθηκε ακόμη μία χώρα, η Λιβύη. Η Αμερική έκλεισε ήσυχα την πρεσβεία της εκεί την προηγούμενη εβδομάδα και έφυγε, αφήνοντας να μαίνεται ο πόλεμος –όλοι εναντίον όλων.

Τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά. Δεν υπάρχει πια Ψυχρός Πόλεμος ώστε ισχυρές χώρες να οπλίζουν και να χρηματοδοτούν κράτη με προβλήματα. Σημαντική επίδραση έχουν επίσης στις χώρες και άλλοι παράγοντες όπως οι συνδυασμένες πιέσεις της αγοράς (η παγκοσμιοποίηση και η ταχύτητα με την οποία οι επενδύσεις μπορεί να πραγματοποιούνται σε μια χώρα αλλά και να φεύγουν από αυτήν), ο Νόμος του Μουρ (η σταθερή αύξηση στην ισχύ των υπολογιστών που έχει καταστήσει απαραίτητη σήμερα τη συνεχή εκπαίδευση του εργαζομένου) και η Μητέρα Φύση (η κλιματική αλλαγή, τα προβλήματα του περιβάλλοντος, η αύξηση του πληθυσμού). Ολα αυτά μαζί, η αγορά, η Μητέρα Φύση και Νόμος του Μουρ, δημιουργούν προβλήματα στις αναπτυσσόμενες χώρες και ιδιαίτερα στις πιο αδύναμες από αυτές.

Για μένα η κινηματογραφική ατάκα που τα λέει όλα είναι αυτή που χρησιμοποίησε ο αρχηγός των σομαλών πειρατών ο οποίος είχε καταλάβει το πλοίο στην ταινία «Καπετάνιος Φίλιπς», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Τομ Χανκς. Ο πειρατής φωνάζει τον καπετάνιο «Ιρλανδό». Σε μια σκηνή ο Χανκς προσπαθεί να πείσει τον πειρατή να αλλάξει γνώμη λέγοντάς του: «Θα πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο (που μπορείς να κάνεις) εκτός από το να είσαι ψαράς ή πειρατής». Τότε ο πειρατής απαντά: «Ισως στην Αμερική, Ιρλανδέ. Ισως στην Αμερική».

Τα παραπάνω προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα και η Μαδαγασκάρη, μία από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου. Η παγκοσμιοποίηση έχει αφήσει τη χώρα εκτεθειμένη σε κινέζους που συνεργάζονται με διεφθαρμένους αξιωματούχους για να εμπορεύονται παράνομα από ξυλεία έως σπάνιες χελώνες. Η υποχρεωτική εκπαίδευση στη Μαδαγασκάρη είναι μόνο μέχρι τα 15 χρόνια και γίνεται στην τοπική διάλεκτο. Αυτό καθιστά δύσκολο το να είναι ανταγωνιστικοί οι μαθητές σε έναν κόσμο όπου αρκετές προηγμένες χώρες διδάσκουν υπολογιστές από την πρώτη τάξη.

Επειτα είναι και η Μητέρα Φύση: Ο πληθυσμός της χώρας αυξάνεται συνεχώς και τα δάση και τα εδάφη καταστρέφονται.

Υπάρχουν αρκετοί σε όλον τον κόσμο που λένε «Ισως στην Αμερική, όχι εδώ». Δεν χρειαζόμαστε άλλους. Για να λυθούν τα προβλήματα της Μαδαγασκάρης θα πρέπει να προστατευθούν τα οικοσυστήματά της που είναι απαραίτητα για την επιβίωση των ανθρώπων και την προσέλκυση τουριστών. Αυτό όμως χρειάζεται καλή ηγεσία και οι καλοί ηγέτες σήμερα είναι το σπανιότερο είδος από όλα.

Τελευταία Νέα