Η 10χρονη Χανάν θέλει να γίνει γιατρός για να κάνει καλά τους αρρώστους. Ο πατέρας της ήταν αγρότης, είχε περάσει μια ολόκληρη ζωή χτίζοντας ένα σπίτι για την οικογένειά του. Αλλά το σπίτι καταστράφηκε από έναν ισραηλινό όλμο, που διέλυσε και το ένα πόδι του πατέρα, αφήνοντάς τον άνεργο και την οικογένεια άστεγη. Τα βράδια, στη σκηνή, η Χανάν δεν μπορεί να κοιμηθεί, φοβάται.

Η 13χρονη Τζιάντα θέλει να γίνει πιλότος, παρότι ξέρει πως η Γάζα δεν έχει αεροδρόμια ούτε αεροπλάνα. Καμιά φορά κλείνεται στο δωμάτιό της και κλαίει, δεν θέλει να βλέπουν οι άλλοι τον πόνο της. Εχασε από έναν ισραηλινό πύραυλο τέσσερα εξαδέλφια, έμεινε 22 ημέρες σε κώμα, υποβλήθηκε σε 12 επεμβάσεις.

Η ανταποκρίτρια της Γκάρντιαν Χάριετ Σέργουντ συνάντησε τη Χανάν και την Τζιάντα τον Δεκέμβριο του 2009, ακριβώς έναν χρόνο μετά την ισραηλινή επιχείρηση «Χυτό Μολύβι» στη Λωρίδα της Γάζας, που διήρκεσε 23 ημέρες και άφησε πίσω της 1.420 νεκρούς, ανάμεσά τους 446 παιδιά, και 20.000 μερικώς ή ολικώς κατεστραμμένα σπίτια. Η Σέργουντ ήθελε να διαπιστώσει πώς ήταν η ζωή στη Γάζα έναν χρόνο μετά∙ και ιδίως πώς είχε επηρεάσει ο πόλεμος τα παιδιά.

Είδε μια γενιά με βαριά ψυχολογικά τραύματα. Σύμφωνα με έρευνα, τρία στα τέσσερα παιδιά άνω των έξι ετών υπέφεραν από τουλάχιστον ένα σύμπτωμα μετατραυματικού σοκ. Από τους βομβαρδισμούς είχαν καταστραφεί δεκάδες σχολεία, όσα είχαν απομείνει λοιπόν λειτουργούσαν με διπλές και τριπλές βάρδιες και πενιχρά μέσα και ακόμα φτωχότερα αποτελέσματα. Υπήρχαν τραγικά προβλήματα στέγασης, προβλήματα επισιτισμού, τα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη διεξόδου μέσω της ψυχαγωγίας και του αθλητισμού. Το πιο δυσοίωνο από όλα, όμως, ήταν το πρόβλημα που της εξέθεσε ένας παλαιστίνιος παιδοψυχολόγος, ο Χασάν Ζεγιάντα.

«Στη διάρκεια του πολέμου», της είπε, «τα παιδιά μπορούσαν να δουν πως οι γονείς τους αδυνατούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους. Θεωρούν τους πατεράδες τους αδύναμους, ανίσχυρους. Βλέπουν ότι οι γονείς δεν μπορούν να τα προστατεύσουν. Αναζητούν λοιπόν άλλα πρότυπα. Μπορεί να είναι ο Θεός ως μια απόλυτη δύναμη –μπορεί λοιπόν να μετακινηθούν προς τη θρησκεία, να φανατιστούν. Κάποια ταυτίζονται με τους μαχητές της Χαμάς και άλλων ομάδων. Χωρίς ελπίδα, έρχεται περισσότερη επιθετικότητα, περισσότερος φανατισμός. Οι Ισραηλινοί δημιουργούν τους μελλοντικούς εχθρούς τους». Επιστροφή στο μέλλον.