Νέοι καιροί, νέα ήθη. Την ενημέρωση για τη «μεγάλη επιτυχία» (συνήθης έναρξη αποθεωτικών δελτίων Τύπου) του «Φιλοκτήτη» στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου συνήθως αναλαμβάνει το ίδιο το Φεστιβάλ Αθηνών, έστω και με βάση τα πρώτα στοιχεία από τα ταμεία.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα εισιτήρια και οι ατέλειες που κόπηκαν για τις δύο παραστάσεις –τη 12η και τη 13η στην περιοδεία της παραγωγής –ανέβαζαν τους θεατές συνολικά στις 12.000. Η νεόκοπη λογική θέλει το γραφείο ενημέρωσης και δημοσίων σχέσεων ενός από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες, του Αιμίλιου Χειλάκη – Νεοπτόλεμου, να δίνει και τη δική του εκδοχή, που ήθελε τους θεατές πάνω από 14.000 (ίσως επειδή έτσι έρχεται και δείχνει η επιτυχία και αριθμητικά «μεγαλύτερη», φόβητρο για τους επικείμενους ανταγωνιστές στο ίδιο τερέν).

Εξήγηση, βεβαίως, υπάρχει εν προκειμένω: οι δημόσιες σχέσεις του Χειλάκη είναι στην πραγματικότητα και δημόσιες σχέσεις του παραγωγού, ή μάλλον του συμπαραγωγού, καθώς η εταιρεία που έχει ιδρύσει μαζί με τη σύντροφό του Αθηνά Μαξίμου, artivities, υπέγραφε τη συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και το Φεστιβάλ Αθηνών.

Δεν μοιάζει όμως και σαν να υπηρετεί, αυτή η επιπλέον «παρέμβαση» στη δημοσιότητα, την εικόνα ενός από τους πρωταγωνιστές; Οταν μάλιστα επιχειρεί –δίχως ουσιαστικό λόγο και αιτία –να φουσκώσει τον αριθμό των θεατών «του»;