Ο αγωνιστής, το καλσόν και το σκίσιμο

Επέστρεψα ήρεμος από τις ολιγοήμερες διακοπές μου, αλλά με βρήκαν απανωτές οι συγκινήσεις. Με δυσκολία συγκρατώ, για παράδειγμα, τα δάκρυά μου μετά τη χθεσινή ηρωική θα τη χαρακτηρίσω στάση του Νίκου «αφήστε με ρε παιδιά να κατεβάσω τους διακόπτες» Φωτόπουλου, να σκίσει το χαρτί της επιστράτευσης, αδιαφορώντας για τις… τρομακτικές συνέπειες.

Για οποιονδήποτε άλλον, όχι για τον Φωτόπουλο, μου εξήγησε ένας από αυτούς που (τον) έχουν βαρεθεί να τον ακούν και να τον βλέπουν. Απέδωσα την παρατήρηση στο γεγονός ότι ο Νίκος «αφήστε με» κ.λπ. Φωτόπουλος δεν έσκισε απλώς το χαρτί, αλλά όπως δήλωσε σχετικά «το έχω καταθέσει αντί στεφάνου στο μνημείο των 11 ηρώων μαχητών του ΕΛΑΣ που στις 13/10/1944 έπεσαν, υπερασπιζόμενοι στη μάχη της ηλεκτρικής το εργοστάσιο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, που εσείς σήμερα ως υποτακτικοί της ΜΕΡΚΕΛ θέλετε να ξεπουλήσετε στα συμφέροντα».

Προσπάθησα για λίγο να σκεφθώ πώς μπορείς να καταθέσεις ένα χαρτί αντί στεφάνου σε ένα μνημείο, με τα 6-7 μποφόρ που φυσούσαν χθες στην Αττική, αλλά δεν βρήκα άκρη. Το έδεσε με τίποτε σχοινιά; Με άγκιστρα; Το καπάκωσε με τίποτε πέτρες; Οσες υποθέσεις και να έκανα, δεν είχαν αποτέλεσμα. Τα παράτησα γρήγορα και ζήτησα τη γνώμη ενός ειδικού περί τη ΔΕΗ, μικρή και μεγάλη, του προέδρου του σωματείου Σπάρτακος Γ. Αδαμίδη.

– Μπορεί να απολυθεί ο Φωτόπουλος για την πράξη του; ρώτησα με έναν φόβο να μου σφίγγει την καρδιά ότι θα τον βρει το κακό (της απόλυσης) τον αγωνιστή…

– Από πού να απολυθεί; με ρώτησε εκείνος μαλακά.

– Από τη ΔΕΗ, απάντησα αυθόρμητα βρίσκοντας εντελώς παράξενη την ερώτηση…

– Μα απ’ όσο ξέρω, δεν είναι εργαζόμενος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι, μου ανέφερε…

Με βάση αυτό, και γεμάτος ανακούφιση, έκανα διάφορα τηλεφωνήματα εδώ και εκεί: ο αγωνιστής Φωτόπουλος, στον οποίο ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ στάλθηκε χαρτί επιστράτευσης, βρίσκεται από τον Απρίλιο του ’12 σε μόνιμη ειδική άδεια από την υπηρεσία επειδή εξελέγη εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΔΣ της ΔΕΗ.

Για να μπορέσει δε να επισυμβεί αυτή η συγκλονιστική εξέλιξη, συνωμότησε περίπου ολόκληρο το σύμπαν που θα έλεγε και εκείνος ο Κοέλιο: την τελευταία ημέρα πριν από τον διαχωρισμό της ΔΕΗ σε ΔΕΔΔΗΕ και άλλες εταιρείες, ο αγωνιστής μετακινήθηκε από το τμήμα διανομών (τη μετέπειτα ΔΕΔΔΗΕ δηλαδή) στη μητρική εταιρεία, ώστε να επιτευχθεί εν συνεχεία η μεταπήδησή του, εντελώς… αγωνιστικά πάντα, στο ΔΣ της ΔΕΗ!

Τούτων δοθέντων, με το ζόρι συγκρατούμαι να μην αναφωνήσω: σιγά μη σκίσεις (επιπλέον και) κανένα καλσόν αγωνιστή μου…

Γνωρίζω ότι είναι λιγάκι ακραία η τοποθέτησή μου, αλλά δεν τα μπορώ αυτά –αλήθεια. Διότι τι το σκίζεις, έστω και θεωρητικά, το χαρτί της επιστράτευσης; Από τη στιγμή που το παρέλαβες, και να το σκίσεις και να μην το σκίσεις το ίδιο κάνει. Το θέμα είναι, ήρθε η αστυνομία σπίτι σου να στο επιδώσει; Λες δεν το παραλαμβάνω και πάρτε με μέσα. Αλλά πού να τρέχει τώρα ο αγωνιστής –άσε δε που τον έχει ανάγκη και το κίνημα…

**********************************************

Κουκιά και στρακαστρούκιες

Στο μεταξύ παρακολουθώ τις αγωνιώδεις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει με τα χίλια ζόρια την απαιτούμενη πλειοψηφία των 120 βουλευτών για να κατατεθεί η πρόταση για το δημοψήφισμα για τη ΔΕΗ. Στο πλαίσιο αυτό ανοίγουν κουβέντα με τους πάντες. Ακόμη και με αυτούς που δεν τους έλεγαν ούτε καλημέρα στη Βουλή. Πρόσφατο παράδειγμα, το χθεσινό τηλεφώνημα που δέχθηκε ο ανεξάρτητος εκ των ΑΝΕΛ Γιώργος Νταβρής (η μεγάλη αγάπη του προέδρου Πάνου) από τον φίλο μου Παναγιώτη Λαφαζάνη.

– Σας βολιδοσκόπησε; ρώτησα τον Νταβρή.

– Τι να με βολιδοσκοπήσει, αφού τα κουκιά δεν βγαίνουν. Του το είπα και του ίδιου.

– Και;

– Τι και, μια στρακαστρούκα είναι όλο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ. Ρίχτηκε για επικοινωνιακούς λόγους. Αυτό είναι όλο.

– Του το είπατε;

– Βεβαίως, όπως και του είπα να πάμε ήρεμα και ωραία στον Πρόεδρο τον κ. Παπούλια και να του ζητήσουμε να παραιτηθεί για να πάμε σε εκλογές, αλλά δεν…

**********************************************

Τα κείμενα και οι καφέδες

«Δεν» επίσης και με το νέο κόμμα που –υποτίθεται –ότι στήνεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, από διαγραμμένους των κομμάτων της Δεξιάς. Το ακριβές είναι ότι όλοι αυτοί, που προέρχονται από τη ΝΔ και τους καμμένους, και είναι περίπου δέκα (και όχι πέντε), συζητούν εντατικά για το τι θα μπορούσαν να κάνουν ώστε είτε λειτουργήσει η Βουλή το φθινόπωρο να έχουν δικαιώματα εντός του Κοινοβουλίου, είτε διαλυθεί και πάμε σε εκλογές, να διεκδικήσουν την επανεκλογή τους.

Υπάρχουν αυτή τη στιγμή 2-3 κείμενα με θέσεις τα οποία επεξεργάζονται διάφοροι εξ αυτών, και κατά τα λοιπά έχουν… πιει τη μισή Βραζιλία σε καφέδες, κουβεντιάζοντας.

Πότε θα τελεσφορήσουν όλα αυτά; Εχει ο Θεός, αυτό μόνο μπορώ να πω…

**********************************************

Ο ύπνος και το θυμωμένο ξύπνημα

Σε άλλα μικρά κόμματα τα οποία εξακολουθούν να λειτουργούν έστω και υποτυπωδώς, οι αρχηγοί έχουν ανησυχίες, διότι το ευρύ δίκτυο πληροφοριών που διαθέτουν χάνει «ειδήσεις». Οπως για παράδειγμα ο πρόεδρος «το ΠαΣοΚ είμαι εγώ» Βαγγέλης, ο οποίος πιάστηκε στον ύπνο, μου είπαν, από το κείμενο των έξι νυν και πρώην υπουργών, και ενός… συγγραφέα, με το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ του συστήνουν «πάρ’ το αλλιώς γιατί θα βρεις». Και θα βρούμε και εμείς άλλον αρχηγό.

Ο πρόεδρος θύμωσε, μου λένε, διότι δεν ενημερώθηκε εγκαίρως, πράγμα που το θεωρώ εντελώς λογικό. Είναι δυνατόν να τα μαθαίνει αυτά από τις εφημερίδες;

**********************************************

Το ερώτημα και η φιλοσοφία

Αλλοι πάλι μαθαίνουν από τις εφημερίδες τα μισά και λιγότερα από όσα είχαν πει στον πρόεδρό τους, όταν εκείνος τους κάλεσε για να ακούσει τις απόψεις τους. Ενας από αυτούς (ο ας πούμε Σκανδαλίδης) διαπίστωσε με έκπληξη ότι ο πρόεδρός του (ο ας πούμε πρόεδρος Βαγγέλης) τον «τάπωσε» κανονικά κατά τη συνάντηση που είχαν με θέμα «τι πρέπει να κάνει το ΠαΣοΚ από εδώ και πέρα» και ειδικότερα «με ποιους να πάει και ποιους να αφήσει».

Αλλά φευ τα πράγματα είχαν εξελιχθεί λίγο διαφορετικά από αυτά που ο πρόεδρος (ο ας πούμε Βαγγέλης) είχε βγάλει προς τα έξω. Διότι στο ερώτημα του προέδρου «με ποιους θα κάνουμε κυβέρνηση», ο ας πούμε Σκανδαλίδης στέλεχος, του είπε: «Και γιατί πρέπει να είναι το ΠαΣοΚ συνέχεια την κυβέρνηση; Ας σώσει τη χώρα και κανείς άλλος»!

Ακου τώρα ερωτήσεις ο ας πούμε Σκανδαλίδης, «γιατί να είναι συνέχεια το ΠαΣοΚ στην κυβέρνηση;». Μα για να είναι ο πρόεδρος Βαγγέλης συνέχεια αντιπρόεδρος! Φιλοσοφία θέλει;