Τον Δεκέμβριο του 2009, έπειτα από δυο μέρες καταστροφών, σπασιμάτων, λεηλασιών, ο κεντρικός δρόμος της οδού Σκουφά που ενώνει Εξάρχεια με Κολωνάκι ήταν ένας σκοτεινός δρόμος, γεμάτος πέτρες, αποκαΐδια, κουφάρια καμένων αυτοκινήτων, περίπολα και χωρίς ούτε έναν διαβάτη. Εκτός από τις προσωπικές περιουσίες που χάθηκαν και την πολιτική βία και ανομία που έκαναν μια πρόβα τζενεράλε για όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν με τη χρεοκοπία της χώρας, πρωτίστως είχε χαθεί αυτό που κάνει τα κέντρα των πόλεων ενδιαφέροντα: η ζωή –το εμπόριο, η διασκέδαση, το σουλάτσο… Η καθημερινότητα είχε για λίγες μέρες υποκατασταθεί από μια έκτακτη κατάσταση όπου κυριαρχούσαν η βία και η αστυνόμευση –ένας συμβολισμός πολέμου.

Στο γονατισμένο κομμάτι της πρωτεύουσας είχε συμβάλει, ασφαλώς, η δολοφονία του νεαρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Η οργή που επικαλέσθηκαν, ύστερα, όσοι συνέβαλαν στις καταστροφές και στο ξεθεμέλιωμα συμπεριέλαβε και δυνάμεις της Αριστεράς που έως τότε, σε γενικές γραμμές, δεν ήταν νοητό ότι θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν (το λιγότερο) μια εκτροπή από την καθημερινότητα, μάλιστα σε καιρούς δημοκρατίας, σχετικής ευμάρειας (απόλυτης, σε σχέση με τα σημερινά) και ενώ το κράτος δικαίου λειτούργησε, αφού ο ένοχος του φόνου είχε συλληφθεί και θα παραπεμπόταν.

Η πρόβα βίαιης διαμαρτυρίας, τα επόμενα χρόνια, μετά τη χρεοκοπία και την είσοδο της Ελλάδας στο Μνημόνιο, αποδείχθηκε χρήσιμη στις πολιτικές δυνάμεις που ενισχύθηκαν από την αιφνίδια κατάρρευση του επιπέδου ζωής των πολιτών και την ανθρωπιστική κρίση. Οι δυνάμεις αυτές χρησιμοποίησαν ως πεδίο εφαρμογής των πολιτικών τους διαμαρτυρίας το κέντρο της πόλης. Διαδηλώσεις που συχνά είχαν βίαιη κατάληξη, ένας εμπρησμός με τρεις νεκρούς, ένα τρίμηνο κατά το οποίο ο χώρος γύρω από τη Βουλή ήταν το λάφυρο των Αγανακτισμένων και μια εφιαλτική βραδιά με δεκάδες εμπρησμούς δημόσιων κτιρίων (μεταξύ των οποίων οι κινηματογράφοι Αττικόν και Απόλλων) τραυμάτισαν ακόμα βαθύτερα την πόλη. Μαζί με την κρίση που ρήμαξε το εμπόριο, η υπονόμευση της κανονικότητας έδιωξε τις υποδομές της ζωής από το Κέντρο, με αποτέλεσμα την καταστροφή. Εν μέσω αυτής της καταστροφής προσπάθησε να αναδιοργανώσει και τις δομές του δήμου και της πόλης η σημερινή δημοτική Αρχή.

Τρεις μέρες πριν από τις επαναληπτικές δημοτικές εκλογές στην Αθήνα η δημοτική Αρχή που προσπάθησε (και κατάφερε) να κρατήσει την πόλη ζωντανή βάλλεται από την παράταξη η οποία, αν δεν στήριξε, τουλάχιστον ανέχθηκε τη διάλυση. Ακόμα κι αν ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης έχει πρόθεση να συμβάλει στην ανόρθωση της πόλης, στους κόλπους της παράταξής του υπάρχουν πρόσωπα που κοπίασαν εργωδώς για την Αθήνα που πληγώσαμε. Αν δεν ήταν τόσο ευγενικός και ιδεολόγος, θα ήταν θεμιτό να το επισημαίνει και ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης.

Τελευταία Νέα