[Λήμματα]

αναγγελία. Αφορά τα ονόματα των υποψήφιων ευρωβουλευτών. Συνέπεσε με την Εβδομάδα των Θείων Παθών, τα οποία φέτος συναιρούνται κάπως με τα προεκλογικά πάθη λόγω ιδιοτροπίας του ημερολογίου. Χωρίς να αλλοιώσει καθόλου τον σεπτό χαρακτήρα ή να αμβλύνει το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας, η ανακοίνωση των ονομάτων λειτούργησε μάλλον σαν χαρμόσυνο προανάκρουσμα της Λαμπρής, σαν πρόωρη Ανάσταση (βλ. παρακάτω).

Ανάσταση. Στα ελληνικά μεταφράζεται σε καταύγαση του στερεώματος. Γίνεται κυριολεκτικά η νύχτα μέρα. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορα μέσα, όπως είναι οι κροτίδες και τα βεγγαλικά. Στην περίπτωση της αναγγελίας των ευρωψηφοδελτίων, το αντίστοιχο αποτέλεσμα έγινε κατορθωτό χάρη στην εκτόξευση των ίδιων των ονομάτων. Ενα είναι βέβαιο: δεν έχουν όλα τα ονόματα την ίδια ισχύ κροτίδας ή βεγγαλικού.

ειρωνεία. Η μετατροπή της Μεγάλης Τρίτης (οπότε ανακοινώθηκαν τα ονόματα) σε αναστάσιμο σκηνικό χαράς σκιάζει το πρόσωπο της Κασσιανής. Σχετικοποιεί τη συντριβή της αμαρτίας και τη λάμψη της μεταμέλειας που φωτίζουν το πρόσωπο αυτό. Σε επίπεδο τηλεοπτικής εικόνας (δηλαδή της κυρίαρχης μορφής της πραγματικότητας) και ενώ παραπλεύρως ακουγόταν το τροπάριο, οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές σε έπειθαν ότι υπάρχει πάντα σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο η θέληση για δύναμη, ισχύ, κυριαρχία. Κάτι που σε προδιαθέτει για μια εκδοχή της ζωής υπεράνω της αμαρτίας, για μια θητεία στο αναμάρτητο.

ευρωεκλογές. Θα διεξαχθούν φέτος όχι με βάση τη λίστα αλλά τον σταυρό προτίμησης. Υπό την έννοια αυτή εθνικοποιούνται, που σημαίνει εκδημοκρατίζονται. Επιπλέον ξεκουράζονται έτσι τα κόμματα και οι αρχηγοί τους. Ιδιαίτερα εκείνοι οι αρχηγοί που βαρέθηκαν τα κόμματά τους. Απαλλάσσονται από την ευθύνη της αξιολόγησης προσώπων ενόψει της κατάρτισης της λίστας, κίνηση που δημιουργούσε ανέκαθεν προβλήματα, γιατί οι άνθρωποι είναι ματαιόδοξοι, υπερφίαλοι, αγνώμονες και αχάριστοι. Ασε που νομίζουν όλοι ότι κάνουν για πρώτοι, ούτε καν για δεύτεροι. Τώρα όμως η ωραία τελετή έλαβε τέλος. Λίστα ήταν και πέρασε. Τα κόμματα (εφόσον υπάρχουν) μπορούν να ασχοληθούν με την εξόφληση των χρεών τους και οι αρχηγοί να συνεχίσουν απερίσπαστοι το έργο της σωτηρίας (βλ. λήμμα) της χώρας. Τη μάχη θα τη δώσει ο κάθε υποψήφιος με την αξία του και όχι με ξένες πλάτες. Σ’ αυτήν την περίπτωση ευχή κάθε γνήσιου δημοκράτη είναι να επικρατήσει ο καλύτερος, να νικήσει τελικά το ποδόσφαιρο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η Ευρώπη.

συκωταριά. Λόγω αλλαγής του συστήματος εκλογής των ευρωβουλευτών το ψηφοδέλτιο θα περιλαμβάνει 42 υποψηφίους (ο αριθμός των εκλεγομένων επί δύο). Μιλάμε, δηλαδή, για ένα μακρινάρι αντάξιο του ψηφοδελτίου της Β’ Αθηνών. Πρόκειται για ένα σεντόνι ονομάτων, για ένα κομπολόι με χάντρες που γυαλοκοπούν, αλλά, λόγω πασχαλινής συγκυρίας, έρχεται στον νου κυρίως η ένδοξη συκωταριά, έτοιμη να αρθρωθεί στο αθάνατο κοκορέτσι. Δεν είναι αυθαίρετος ο συνειρμός. Ετσι γιορτάζουν οι Ελληνες το Πάσχα!

σωτηρία. Μιλάμε για το δεύτερο μέρος του έπους. Το πρώτο κλείνει με την έξοδο της χώρας στις αγορές και την ολοκλήρωση της ελληνικής προεδρίας. Η τελευταία δείχνει να τερματίζεται αισίως με έναν απολογισμό που εμάς μεν δεν μας δυσαρεστεί, τους άλλους δε δεν τους απογοητεύει. Τώρα, λοιπόν, ανοίγει το κεφάλαιο που λέγεται κανονικότητα, όπως είχαμε τάξει στον εαυτό μας. Ηδη δύο τάσεις διαμορφώνονται ως προς την ερμηνεία της κανονικότητας. Η πρώτη υποστηρίζει ότι κανονικότητα σημαίνει επάνοδο στη ζωή πριν από το Μνημόνιο. Η δεύτερη πρεσβεύει, αντίθετα, ότι η κανονικότητα ισοδυναμεί με άλμα σε μια ανεξερεύνητη περιοχή. Και οι δύο τάσεις έχουν τους οπαδούς τους. Ο αγώνας μεταξύ τους προβλέπεται αμφίρροπος.

ψάρια. Βγήκαν στη στεριά στον αγώνα ποδοσφαίρου για το Κύπελλο Ελλάδος που διεξήχθη προχθές στην Τούμπα μεταξύ των δύο κατά τεκμήριον ισχυρότερων ομάδων του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο ίδιος ο αγώνας άρχισε με καθυστέρηση ίση με τη διάρκεια ενός αγώνα. Αρα οι θεατές κατανάλωσαν με ένα εισιτήριο χρονική ποσότητα δύο αγώνων στην τιμή του ενός. Πολλοί ουδέτεροι παρατηρητές εξεπλάγησαν. Δεν είχαν διαβάσει την περασμένη εβδομάδα τα «Λήμματα». Αγνοούσαν ότι η αναμόρφωση (και) του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι γεγονός. Από εκεί άρχισε η επανάσταση της κανονικότητας. Οπότε δεν απομένει παρά η ευχή: και στα δικά μας! Πιο απλά: Καλή Ανάσταση!