Τελικά δεν πήρε διαστάσεις, αλλά ήταν από τα ενδιαφέροντα των ημερών: ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κατήγγειλε τον… Πρωθυπουργό για προεκλογικό σόου με τις εξαγγελίες για τους αστέγους. Για την ακρίβεια, από το ΠαΣοΚ φρόντισαν να διαρρεύσει η δυσαρέσκειά του –και το δίκιο του είναι βουνό εδώ που τα λέμε. Αλλά τι μπορεί να κάνει; Μέχρι τις ευρωεκλογές το κόμμα του θα αντιμετωπίζεται από το Μέγαρο Μαξίμου ως φτωχός συγγενής μιας κυβέρνησης που θα κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει τον μεγαλύτερο εταίρο.

Για το ΠαΣοΚ η κορυφαία στιγμή αυτού του δράματος ήταν η επίσκεψη της Μέρκελ, στην οποία δεν υπήρχε χώρος για τον Βενιζέλο. Φυσικό και επόμενο: το ΠαΣοΚ – Ελιά ανήκει στον σχηματισμό του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που δεν θέλει την «Ευρώπη της Μέρκελ», δηλαδή Ευρωπαϊκή Ενωση στην οποία κυριαρχούν οι συντηρητικές κυβερνήσεις.

Δεν ξέρουμε τι θα συνέβαινε αν στην καγκελαρία, αντί για την Κυρία, ήταν ο ανθέλληνας Γκάμπριελ, πάντως οι Ευρωσοσιαλιστές θέλουν πλειοψηφία στο Στρασβούργο στις 25 Μαΐου και τον Σουλτς, όχι τον Γιούνκερ που στηρίζει η Μέρκελ, στην προεδρία της Κομισιόν.

Τούτων δοθέντων, η παρουσία της καγκελαρίου στην Αθήνα ήταν μια προσπάθεια να ενισχυθεί ο Σαμαράς και η συντηρητική Ευρώπη, προβάλλοντας ότι οι επιλογές της για την Ελλάδα ήταν ορθές –και ας τις καταψήφισε η ΝΔ το 2010. Ο Πρωθυπουργός έχει κάθε λόγο να το γλεντάει –η Μέρκελ τον συνδέει με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και μαζί επιδιώκουν δεξιά πλειοψηφία του στο Ευρωκοινοβούλιο. Γι’ αυτό άλλωστε αποδεικνύεται «μοναχοφάης» στις προεκλογικές υποσχέσεις. Δεν σκοπεύει να μοιραστεί το προσδοκώμενο όφελος με τον Βενιζέλο –του οποίου, άλλωστε, δεν γνωρίζει και τη μετεκλογική τύχη.

Από αυτή την άποψη, στην προεκλογική περίοδο ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ βρίσκεται παγιδευμένος και δεν μπορεί να κάνει τίποτε περισσότερο από τις ανεπίσημες καταγγελίες του κόμματός του –που χαρακτηρίζει τον Σαμαρά «Μαυρογιαλούρο». Επί της ουσίας έχασε το προεκλογικό παιχνίδι προτού αρχίσει, και η συμμαχία του με τον Σαμαρά αποδεικνύεται εκλογικά ετεροβαρής και επιζήμια για το κόμμα του. Λογικό. Οταν έχεις αποδεχθεί την ιδεολογική κυριαρχία της αντίπαλης παράταξης στην κυβερνητική ρητορική διά του Κεδίκογλου, έχεις στραφεί ήδη κατά των εκλογικών σου επιδιώξεων. Αλλωστε, κατά την αμερικανίδα δασκάλα της γιόγκα Σάλι Κέμπτον: «Είναι δύσκολο να πολεμήσεις έναν αντίπαλο που έχει προκεχωρημένα φυλάκια στο μυαλό σου».