Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Κρατικού Αερολιμένος Αθηνών, στο Ελληνικό, πολλοί άνθρωποι το επισκέπτονταν απλώς και μόνο ως αξιοθέατο, για να χαζέψουν τα αεροπλάνα που απογειώνονταν και προσγειώνονταν. Από τότε, βέβαια, άλλαξαν πολλά. Και όμως, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στο αεροδρόμιο Βίλι Μπραντ του Βερολίνου: ένα εκατομμύριο άνθρωποι το έχουν επισκεφθεί από το 2006. Ως τουριστικός προορισμός, μάλιστα, γίνεται όλο και δημοφιλέστερος. Προ μηνών, ένα ταξιδιωτικό γραφείο άρχισε να προσφέρει και «πακέτα διακοπών»: δύο διανυκτερεύσεις σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και μία ξενάγηση στο αεροδρόμιο με διώροφο λεωφορείο. Σε ένα τέτοιο πρόσφατο τουρ, 16 επισκέπτες συνοδευόμενοι από ξεναγό απαθανάτισαν με τα κινητά τους τον βασικό τερματικό σταθμό «Μέλι Μπίζε», από το όνομα της πρώτης Γερμανίδας που έλαβε δίπλωμα πιλότου, ανέβηκαν από τα 171 σκαλιά του Infotower στο παρατηρητήριο και κατεβαίνοντας αγόρασαν μερικά σουβενίρ με το logo του αεροδρομίου από το κατάστημα με είδη δώρων.

Αεροπλάνα δεν είδαν, ούτε να απογειώνονται ούτε να προσγειώνονται –μόνο τέσσερα παροπλισμένα τζετ, σταθμευμένα μπροστά σε ένα υπόστεγο. Ούτε επιβάτες είδαν, μόνο κάτι βαριεστημένους φύλακες μπροστά στις κλειστές πόρτες του «Μέλι Μπίζε». Ακουσαν όμως ενδιαφέρουσες ιστορίες. Για το πώς ο γερμανικός οργανισμός σιδηροδρόμων, η Deutsche Bahn, στέλνει κάθε πρωί στις 10.26 έναν άδειο συρμό στο τούνελ που οδηγεί στο αεροδρόμιο Βίλι Μπραντ, ώστε να κινηθεί ο αέρας μέσα στη σήραγγα και να μη σκουριάσουν οι ράγες. Για το πώς το αεροδρόμιο είχε προγραμματιστεί αρχικά να είναι έτοιμο το 2011 αλλά τα εγκαίνια έχουν ήδη αναβληθεί τέσσερις φορές, την τελευταία επ’ αόριστον. Για τα εκατοντάδες τεχνικά και οικονομικά προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί. Για το προβλεπόμενο κόστος του αεροδρομίου που έχει φτάσει τα 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ από 3 δισ. αρχικά. Για το γεγονός ότι το άδειο αεροδρόμιο καταναλώνει καθημερινά, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο, περισσότερο ηλεκτρικό ρεύμα από το αεροδρόμιο Τέγκελ του Βερολίνου –το οποίο λειτουργεί –και για τα 144.000 ευρώ μηνιαίως που κοστίζει ο καθαρισμός του άδειου τερματικού σταθμού. Σε μια χώρα όπως η Γερμανία, συνώνυμη της ακρίβειας και της αποτελεσματικότητας, ένα πρότζεκτ με τόσες ματαιώσεις και αστοχίες μαζεμένες γίνεται, στην κυριολεξία, τουριστικό αξιοθέατο.