Αν πιστέψουμε τη Ραχήλ Μακρή, βουλευτίνα των Ανεξάρτητων Ελλήνων που, προχθές, επεδίωξε τη σύλληψη δημοσιογράφων επειδή θεώρησε ότι την αδίκησαν, «έχουμε χούντα». Ετσι τουλάχιστον διατεινόταν χθες μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι: μας κυβερνά μια χούντα που τη στηρίζουν τα ελληνικά ΜΜΕ και οι υπηρέτες τους, οι έλληνες δημοσιογράφοι. Τα ΜΜΕ, που ελέγχονται από την κυβέρνηση και την τρόικα, παίρνουν γραμμή από το γραφείο των κυβερνώντων, τη δίνει η ΝΔ με τη μορφή non paper. Κι όπως είπε κι ο Ουμπέρτο Εκο, οι πόλεμοι γίνονται με τα ΜΜΕ. Και η κυρία Μακρή έχει πόλεμο.

Πόλεμο με ποιους και με τι; Με όσους είναι βέβαιη ότι υποστηρίζουν την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, με τη λογική.

«Τους ενοχλούν αυτά τα οποία λέω, τα οποία είναι η απόλυτη αλήθεια και θέλουν με κάθε τρόπο να αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό»: σ’ αυτή την πρότασή της από συνέντευξη σε περιοδικό, τον Δεκέμβριο του 2013, φαίνεται να συμπυκνώνεται η αντίληψή της. Την εποχή που ο Πάπας ανακαλύπτει την αμφιβολία, καινούργια κάτοχος του αλάθητου εγεννήθη ημίν, η πάπισσα Ραχήλ.

Ολα τα παραπάνω, προφανώς, αν τα έλεγε κάποιος στο βαθύ Ιντερνετ δεν θα ήταν παρά ακόμα μια αφέλεια, μια σταγόνα σε έναν ωκεανό αδαημοσύνης. Κι αν τα έλεγε στην τηλεόραση, ίσως να γινόταν κάποια στιγμή συνεργάτης της κυρίας Πάνια. Πολλοί θα τα άκουγαν, αλλά κανείς δεν θα τα συζητούσε. Την κυρία Μακρή τη συζητούμε λόγω ακριβώς της βουλευτικής ιδιότητάς της, επειδή έχει τη δημοκρατική εξουσία να νομοθετεί και να οδηγεί ψηφοφόρους. Οπως έχουμε συζητήσει και στο παρελθόν συναδέλφους της, όπως θα κάνουμε και στο μέλλον. Πολλοί φώναζαν δυνατά και τώρα δεν τους θυμάται ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους.

Κατά τα άλλα, το θέμα για εμάς δεν είναι πώς η κυρία Μακρή θα επανεκλεγεί, αλλά πώς θα γίνει χρήσιμη στη χώρα. Η δημοσιογραφία, δουλειά της οποίας είναι ο δημόσιος έλεγχος, έχει υποχρέωση και να την κρίνει. Αν κάποιες κριτικές την αδικήσουν, δεν πειράζει, δουλειά του πολιτικού είναι να εκτίθεται και σε άδικες κατηγορίες. Αν την κρίνουν βάσει ψευδών στοιχείων, δικαιούται πριν προσφύγει στη Δικαιοσύνη (στηριζόμενη σε έναν πρόχειρο, εκτρωματικό νόμο, που θα ήταν χρησιμότερη αν, αντί να φωνάζει, είχε συμβάλει να αλλάξει) να ζητήσει επανόρθωση.

Τον χωροφύλακα στους δημοσιογράφους, μόνο για τις απόψεις τους, τον έστελνε η χούντα, που υποτίθεται ότι η κυρία Μακρή πολεμά. Και μόνο γι’ αυτό, θα άξιζε η αμφιβολία. Κι αν κάτι δεν έκανε σωστά; Κι αν το σόου δεν είχε περιεχόμενο;

Αυτά, και συγγνώμη που είμαι τόσο ευγενικός. Μπορούσα να πω τα ίδια και με λίβελο.

Τελευταία Νέα