Η ανακοίνωση μιας καταδίκης της Ελλάδας από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια δεν θα έπρεπε να είναι ευχάριστη είδηση. Αλλά, πάλι, δεν είναι λίγες οι φορές που έλληνες πολίτες κατάφεραν να βρουν το δίκιο τους στο Στρασβούργο, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφού προηγουμένως στην Ελλάδα είχαν εξαντληθεί να διεκδικούν ένα δίκιο που είτε δεν τους αναγνώρισε η Πολιτεία είτε ο συνδυασμός ελλιπών νόμων και κάποιας «στενής ερμηνείας τους» από τα ελληνικά δικαστήρια (κυρίως σε υποθέσεις ελευθερίας της έκφρασης) υπέβαλε σε περιπέτειες πολίτες που αντιτάχθηκαν, έστω με οξύτητα, στην κοινοτοπία που, συχνά, θα έπρεπε να είναι ανεκτή στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου.

Τι ακριβώς συνέβη χθες; Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στηριγμένο στη διεκδίκηση της ισότητας τεσσάρων ομόφυλων ζευγαριών από την Ελλάδα, έκρινε ότι είναι ανεπίτρεπτη κάθε διάκριση εις βάρος τους ως προς το δικαίωμά τους να επιλέγουν τον σύντροφό τους και να διαμορφώνουν από κοινού την οικογενειακή τους ζωή. Η καταδίκη της χώρας μας οφείλεται στο ότι ο νόμος 3719/2008 έδωσε τη δυνατότητα μόνο σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου να συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα σε οικογενειακή ζωή (άρθρο 8 ΕΣΔΑ) και την απαγόρευση των διακρίσεων (άρθρο 14 ΕΣΔΑ).

Τι είχε συμβεί; Τα χρόνια που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση, μια ομάδα στο εσωτερικό του διεκδίκησε την υπογραφή συμφώνου συμβίωσης. Η αρχική πρόταση νόμου, όμως, συρρικνώθηκε στη διάρκεια της συζήτησής του στη Βουλή, λόγω του συνήθους ελληνικού συντηρητισμού. Ο υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης, της κυβέρνησης Καραμανλή, δηλώνοντας ότι η κοινωνία είναι ανώριμη, κουτσούρεψε το εύρος του νόμου, ενώ γνώριζε τις υποχρεώσεις της χώρας μας κι ότι κάποια στιγμή θα βρισκόμασταν υπόλογοι στο Στρασβούργο. Μόνο το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν υποστηρίξει τον νόμο, αν και η αγορήτρια του πρώτου Εύα Καϊλή είχε δώσει λαβές για παρεξηγημένη ανάγνωσή του!

Αν τα κόμματα φέρονται συντηρητικά ή καιροσκοπικά, ευτυχώς υπάρχουν μερικοί πολίτες ταγμένοι να διεκδικούν τις στοιχειώδεις ελευθερίες. Χάρη σε τέτοια πρόσωπα, στον Γρηγόρη Βαλλιανάτο, στον Νίκο Μυλωνά, στον Παναγιώτη Δημητρά, στον Λύο Καλοβυρνά, σε μερικούς ακόμα σοβαρούς και ελεύθερους Ελληνες, χάρη και στη νομική υποστήριξη του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου και του Βαγγέλη Μάλλιου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για την άρνηση επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.

Σε αυτή τη χώρα, και τα δικαιώματα επιβάλλονται. Αλλά έστω και έτσι, στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, μπορούμε να συνεχίσουμε να διεκδικούμε μία ακόμα ικμάδα ελευθερίας.