Αναζήτηση
Η είδηση (μου) είναι γνωστή από τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλά κάτι οι αργίες, κάτι η δική μου χθεσινή… εορταστική απουσία, με έκαναν να χάσω το… αποκλειστικό: τον διορισμό του συνεπώνυμού μου Βαγγέλη ως αναπληρωτή εκπροσώπου της χώρας στον ΟΟΣΑ. Δεν θα περιγράψω εδώ την έκπληξη που με κατέλαβε, άλλωστε δεν έχει την παραμικρή σημασία. Θα αναφέρω απλώς αυτήν του προέδρου Βαγγέλη, ο οποίος έμεινε περίπου… παγωτό όταν το επληροφορήθη, το πρωί της ίδιας ημέρας, γεγονός το οποίο με οδηγεί στη βεβαιότητα (την οποία εν συνεχεία διασταύρωσα και από τον άνθρωπό μου στο Μέγαρο Μαξίμου) ότι όχι μόνο δεν ζητήθηκε η σύμφωνη γνώμη του για την τοποθέτηση του Βαγγέλη Παπαχρήστου στον ΟΟΣΑ, αλλά δεν είχε καν ιδέα για το γεγονός.
Εξ αφορμής αυτής ακριβώς της άγνοιας, άρχισα και εγώ να ψάχνω ποιος έλαβε την πρωτοβουλία να στερήσει τις καφετέριες της οδού Μηλιώνη από την παρουσία του περί ου ο λόγος Παπαχρήστου και να τον εναποθέσει στις ανάλογες του Σανς Ελιζέ ή του Σεν Ζερμέν και ειδικότερα στην Deux Mageux, την οποία χρησιμοποιούσαν ως στέκι διάφοροι… συνάδελφοί του (διανοούμενοι) όπως ένας Ζαν-Πολ Σαρτρ, μια Σιμόν ντε Μποβουάρ, ένας Ζαν Κοκτώ και κάτι άλλοι τυχαίοι.
Τηλεφώνησα στον πιστό (του προέδρου Αντώνη) Δημήτρη Σταμάτη, υπουργό Επικρατείας ως γνωστόν, αλλά μου δήλωσε άγνοια: δεν ξέρω, δεν είδα, δεν γνωρίζω αν συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ, τέτοια.
Αποφάσισα να αναζητήσω πληροφορίες από τον άλλο πιστό του προέδρου Αντώνη, τον σ. Χρύσανθο (Λαζαρίδη) –μεγάλη φωτογραφία.
–Εσείς ως ιδεολογικά συγγενής υποδείξατε τον κ. Παπαχρήστο για τον ΟΟΣΑ;
–Οχι, αλλά εγώ τον υποστήριξα.
–Σε πρόταση ποίου συναινέσατε και την επαυξήσατε ενδεχομένως;
–Πρόκειται για προσωπική επιλογή του προέδρου, με αποστόμωσε…
Του προέδρου Αντώνη χωρίς τη γνώμη και τη συμφωνία του προέδρου Βαγγέλη, ο οποίος όσο να πεις ένα λόγο έπρεπε να τον έχει –πρώην βουλευτής Πρεβέζης του ΠΑΣΟΚ ήταν ο Παπαχρήστος. Κάτι παίζεται σκέφθηκα.
Εχει γούστο ο Παπαχρήστος να ασπάστηκε τον νεοδημοκρατισμό –μετά το σύντομο προεκλογικό πέρασμα από τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν του έκατσε, διότι το αριστερό αγόρι Αλέξης και οι περί αυτόν φάνηκαν επιεικώς καχύποπτοι με τους «εισοδιστές» από το ΠΑΣΟΚ…
Σπεύδω να καθησυχάσω τους πολυπληθείς φαν του λόγιου Βαγγέλη Παπαχρήστου: τίποτε από όλα αυτά! Ούτε δεξιός έγινε (ακόμη τουλάχιστον, διότι ποτέ μη λες ποτέ…) ούτε, πολύ περισσότερο, δάκτυλος του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει σε όλο αυτό. Απλώς, όπως μου εξήγησε ο σ. Χρύσανθος, συνδεόταν με τον πρόεδρο Αντώνη με διαχρονική, άδολη θα την ονόμαζα, φιλία από την εποχή της Πολιτικής Ανοιξης και… «είπαμε να τον βοηθήσουμε».
–Αυτό είναι όλο; ρώτησα απογοητευμένος λόγω της εμφανούς απουσίας ίντριγκας –λ.χ., θα με τρέλαινε η ιδέα ότι επρόκειτο για πρόταση του Βενιζέλου μόνο και μόνο για να τη «σπάσει» στον global Γιώργο, με τον οποίο ο Παπαχρήστος μέχρι πριν από δύο χρόνια ήταν αυτό που λέμε «αυτοκόλλητοι», αλλά μετά χώρισαν οι δρόμοι τους [άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτό συνέβη επειδή ο Γιώργος τον άφησε εκτός κυβέρνησης και άλλοι ότι ο Παπαχρήστος εκτίμησε, και του το είπε, ότι το (πρώτο) Μνημόνιο «δεν βγαίνει με τίποτε, αλλά οδηγεί στην καταστροφή»].
–Αυτό είναι όλο, μου απάντησε ο Χρύσανθος. Και πρέπει να σου πω ότι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι διότι εκεί που ήταν η κυρία πρώην υπουργός (εννοούσε την Μπιρμπίλη) σήμερα η Ελλάδα εκπροσωπείται από τον Πρεβελάκη, ο οποίος είναι εξπέρ στα γεωπολιτικά και τον Παπαχρήστο ο οποίος είναι καλός στα οικονομικά.
Εγώ τι να πω ύστερα από όλα αυτά; Περιορίζομαι απλώς στη διαπίστωση ότι τελικά κανείς δεν χάνεται…
Γενέθλια-έκπληξη στο Μπακού
Από τους πολλούς και διαφόρους που μου ευχήθηκαν για την ονομαστική μου εορτή, και τους οποίους ευχαριστώ από βάθους καρδίας, θα μου επιτραπεί να αναδείξω τις ευχές της φίλης Ντόρας από το μακρινό Μπακού του Αζερμπαϊτζάν!
–Μα τι κάνετε εκεί; ρώτησα.
–Μετέχω σε ένα διεθνές φόρουμ για την πολυπολιτισμικότητα και την ανοχή σε κοινωνίες σε κρίση. Μη ξεχνάς ότι είμαι η πρώτη υπουργός Εξωτερικών που επισκέφθηκε το Μπακού και διατηρώ πολλές σχέσεις στη χώρα αυτή.
Τόσες που, σημειώνω εγώ, μέχρι και γενέθλια-έκπληξη της έκαναν, με τούρτες, τραγούδι «Happy Birthday Mrs. Minister», χειροκροτήματα, ευχές και τέτοια μεγαλεία.
Μου ανέφερε ότι μετά και την επίσκεψη του ευσταλούς ΥΠΕΞ Δημήτρη (Αβραμόπουλου) στην περιοχή, «ψήνεται» και επίσκεψη Σαμαρά –κάτι που βρήκα θετικό, τη στιγμή που παίζεται η υπόθεση του αγωγού ΤΑΡ.
Κλείσαμε με επανάληψη των ευχών και με ερώτηση, «τι δώρο θέλω».
Απάντησα, «κάτι λιτό, χαβιάρι ας πούμε που είναι και πάμφθηνο εκεί. Πετρέλαιο, μην ασχοληθείτε, θα φέρει ο Αλέξης από τη Βενεζουέλα»!
Από την ωραία μας χώρα τώρα, αξιολογώ το (οργίλο) τηλεφώνημα του Γιάννη «είμαι μέσα έξω από το ΠΑΣΟΚ» Ραγκούση (μικρή φωτογραφία), ο οποίος βρισκόταν στην Πάρο.
Αρχισε: «Μα δεν ντρέπονται λίγο, τέτοια αθλιότητα; Ξηλώνουν όσα κάναμε, με διακομματική συμφωνία; Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν ντρέπονται».
Αναφερόταν στη γνωστή τροπολογία –κολυμβήθρα του Σιλωάμ θα την ονομάσω –με την οποία η Βουλή έδωσε, λίγο πριν από το Πάσχα, άφεση αμαρτιών σε όλους εκείνους τους λάμογες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που στις εκλογές του 2010 έκαναν πάρτι με τις προεκλογικές δαπάνες. Γιατί αυτή η πρεμούρα από τον Ραγκούση; Διότι με δικό του νόμο θεσπίστηκαν οι δρακόντειες διατάξεις που τώρα καταργήθηκαν.
–Τι χώρα είναι αυτή; Πού το πάνε επιτέλους; συνέχισε να φωνάζει.
Προσπάθησα να τον ηρεμήσω. Του ήταν αδύνατον να φανταστεί ότι συμφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ με την τροπολογία.
–Μα, πολύ απλά, γιατί έχει και αυτός δημάρχους που είναι βουτηγμένοι μέχρι τον λαιμό στα… κόλπα, παρατήρησα.
Αρχισε πάλι να φωνάζει, αλλά ξαφνικά σταμάτησε…
–Γιώργο, με συγχωρείς, γιορτάζεις κι εγώ σε πήρα από τα μούτρα. Χρόνια πολλά και καλά, με υγεία…
Ευχαριστώ, ευχαριστώ…
Σταθερά στα βήματα του Τσάβες
Αναφέρθηκα στη Βενεζουέλα προηγουμένως από όπου, όπως είναι φυσικό, ενημερώνομαι συνεχώς για τα έργα και τις ημέρες του συναγωνιστή σ. Νικολάς Μαδούρο, και δεν μπορώ να μη σταθώ στο πλευρό του λαοφιλούς Προέδρου, ο οποίος βαδίζει σταθερά στα βήματα που συντρόφου και φίλου Ούγκο Τσάβες. Ο σ. Μαδούρο κατήγγειλε τον Πρόεδρο Ομπάμα ότι χρηματοδοτεί (φυσικά) την αντιπολίτευση η οποία, άκουσον άκουσον, αμφισβητεί –ακόμη –το αποτέλεσμα των εκλογών, τη στιγμή που το αριστερό αγόρι Αλέξης είχε αποφανθεί περί της διαύγειας και της διαφάνειας της εκλογικής διαδικασίας.
–Παίρνε ιδέες αγόρι μου εσύ…
