«Η κρίση στην Κύπρο μπορεί να είναι μια θύελλα μέσα σε φλιτζάνι», γράφει ο Μάρτιν Βολφ. «Εχει όμως σημαντικά μαθήματα για όλη την ευρωζώνη –άλλα ενθαρρυντικά, άλλα αποκαρδιωτικά. Πρώτον, η ευρωζώνη έχει την ικανότητα να κάνει το σωστό στο τέλος, όχι όμως προτού εξαντλήσει τις εναλλακτικές. Δεύτερον, το ευρώ δεν είναι ίδιο σε όλα τα μέρη. Το αποτέλεσμα στην Κύπρο τονίζει το γεγονός ότι η αξία του ευρώ του παθητικού μιας τράπεζας εξαρτάται από τη φερεγγυότητα της ίδιας της τράπεζας… Τρίτο μάθημα: η σχέση μεταξύ τραπεζών, κρατών και ευρωζώνης είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι δείχνει. Αυτό που έγινε στο νησί αφορά μόνο την Κύπρο, αφορά και άλλα αδύναμα κράτη, αφορά και ισχυρά κράτη σε περιόδους κρίσης ή τελικά αφορά τους πάντες; Κανένας δεν ξέρει ακόμα. Το τελευταίο μάθημα της κρίσης είναι αυτό που αποκαλώ «κακός γάμος», ο οποίος δένει τα μέλη της ευρωζώνης…Ακόμη όμως και μέσα σε αυτόν τον κακό γάμο το διαζύγιο δείχνει χειρότερο –τουλάχιστον προς το παρόν».