Είμαι το πρωί στο σπίτι μου, πίνω καφέ, διαβάζω εφημερίδες διαδικτυακά και προετοιμάζομαι για την εκπομπή μου στον Bήμα FM. Ξαφνικά αρχίζει να χτυπάει το τηλέφωνο. Μανιωδώς. Ενα τηλεφώνημα, δεύτερο, τρίτο, πέμπτο. «Τι πάθατε όλοι;», «Ο Σκουρλέτης (μεγάλη φωτογραφία, από την εμφάνισή του στη ΝΕΤ, ενώ κρατά στο χέρι «ΤΑ ΝΕΑ»), σε βρίζει ο Σκουρλέτης στη ΝΕΤ στην εκπομπή του Κουβαρά». Αρνήθηκα φυσικά να ανοίξω την τηλεόραση για να δω τον Σκουρλέτη, όπως προανέφερα είχα ουσιαστικότερα πράγματα να κάνω. Αλλά πληροφορούμενος αργότερα όσα ανέφερε εις βάρος μου –που έρχονται σε συνέχεια ενός οχετού λάσπης που έχει εξαπολύσει εναντίον μου, και κατά της εφημερίδας, ο έμμισθος στρατός των κουκουλοφόρων που συντηρεί στο Διαδίκτυο ο ΣΥΡΙΖΑ με στόχο την κατατρομοκράτηση όσων δεν στρατεύονται πίσω του –θυμήθηκα τον αστικό μύθο με πρωταγωνιστή τον Γέρο της Δημοκρατίας Γεώργιο Παπανδρέου. Σύμφωνα με τον μύθο, σε μια συνεδρίαση της Βουλής καθώς μιλούσε ο Γεώργιος Παπανδρέου, βουλευτής της συντηρητικής παράταξης τον ύβριζε συστηματικά από κάτω. Κάποια στιγμή ο βουλευτής απείλησε να τον… πυροβολήσει αν συνέχιζε να λέει όσα έλεγε.

–Ποιος το είπε αυτό; ρώτησε ο Γέρος της Δημοκρατίας.

–Εγώ απάντησε περιχαρής ο βουλευτής που επιτέλους τον πρόσεξε ο αγορητής.

–Α, τότε δεν έχει καμιά σημασία, απάντησε ο Γεώργιος Παπανδρέου και συνέχισε να ομιλεί.

Θέλω να ελπίζω ότι κάτι θα διδαχθεί από τον μύθο ο αμετροεπής και στα όρια του πολιτικού χουλιγκανισμού εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και ο αρχηγός του, ο οποίος τον καλύπτει και άρα αποδέχεται, υιοθετεί, επικροτεί, στηρίζει και ουσιαστικά εμπνέει αυτές τις φασιστικού χαρακτήρα και αντίληψης πρακτικές που παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές περιόδους της σταλινικής Αριστεράς.

Εννοείται πάντως ότι τα ερωτήματα σχετικά με τα περίεργα πάρε δώσε πότε με τον Τζορτζ Σόρος και πότε με τους αμερικανούς πρώην πρεσβευτές στην Αθήνα που παραμένουν αναπάντητα επί τόσες ημέρες απαιτούν ξεκάθαρες απαντήσεις. Και όχι τσαλαβουτήματα στις λάσπες της υπεκφυγής και της αθλιότητας…

Οι πρωταγωνίστριες μιας αποκαθήλωσης

Το θέμα της χθεσινής ημέρας δεν ήταν φυσικά οι φασιστικές επιθέσεις του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ κατά των «ΝΕΩΝ» και εμού προσωπικά, αλλά η καταδίκη σε ισόβια του Παπαγεωργόπουλου για κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Δύο γυναίκες πρωταγωνίστησαν σε αυτή την ιστορία, η φίλη μου Χρύσα Αράπογλου (μικρή φωτογραφία) που άρχισε από το 2007 μια κοπιώδη και όχι χωρίς κινδύνους προσπάθεια να αποκαλύψει αυτή τη συμμορία που νεμόταν τον Δήμο Θεσσαλονίκης και μια οικονομική επιθεωρήτρια, ονόματι Αναστασία Τσεμπερά. Η πρώτη με τις καταγγελίες της, η δεύτερη με την επίσης κοπιώδη, επίπονη και επίμονη έρευνά της έστειλαν τη συμμορία Παπαγεωργόπουλου πίσω από της φυλακής της σίδερα που είναι για τους λεβέντες.

Τηλεφώνησα στη Χρύσα Αράπογλου χθες το βράδυ. Δεν θέλει καν να θυμάται τι πέρασε ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης, προκειμένου να ξηλώσει το πουλόβερ της μαφίας.

–Η νύχτα κυβερνούσε την ημέρα στην πόλη μου, μου είπε επιγραμματικά.

–Ναι, αλλά τα καταφέρατε…

–Τα κατάφερα; Ακόμη τραβιέμαι στα δικαστήρια. Χθες ήμουν στον Αρειο Πάγο, κατηγορούμενη για συκοφαντική δυσφήμηση του Παπαγεωργόπουλου! Δεν είναι τρελό;

Είναι άραγε το μόνο τρελό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα;

Ακη, πες αλεύρι…

Εγώ λέω πως όχι, αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση που δεν είναι της παρούσης. Σήμερα απλώς θυμίζω ότι η συμμορία που λεηλάτησε τον Δήμο Θεσσαλονίκης έδρασε την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Καραμανλή, ότι τότε έκαναν όλοι τα στραβά μάτια και όποιος μου εξηγήσει πώς γίνεται και όλα –μα όλα –τα μεγάλα σκάνδαλα να έχουν και μια ουρά στη Θεσσαλονίκη (τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω) θα του οφείλω χάριτες.

Επί του παρόντος προχωρώ στην εκτίμηση πως τα ισόβια Παπαγεωργόπουλου προδικάζουν το αποτέλεσμα της δίκης του Ακη, η οποία προσδιορίζεται μέσα στον Απρίλιο ή το πολύ μετά το Πάσχα. Της κυρίως δίκης, ε; Γιατί τη Δευτέρα θα δικαστεί για το ψεύτικο πόθεν έσχες, αυτό από το οποίο άρχισαν όλα. Τι προβλέπεται από αυτούς που ξέρουν; Α, τίποτε σοβαρό. Πέντε χρονάκια…

«Τα ψέματα τελείωσαν»

Η καταδίκη Παπαγεωργόπουλου σε ισόβια, η αναμενόμενη δίκη του Ακη, κάτι άλλες δίκες που ψήνονται για πόθεν έσχες και τέτοια, μου θύμισαν μια κουβέντα ανώτερου δικαστικού που μου είχε πει στα τέλη του περασμένου χρόνου:

–Τα ψέματα τελείωσαν. Μη βρεθεί ενώπιον δικαστηρίου πολιτικός, δημοσιογράφος, οικονομικός παράγων. Δεν θα υπάρξει επιείκεια για κανέναν και για τίποτε…

Είχα αποτιμήσει εκείνη την αναφορά ως απόρροια της οργής και του θυμού του συνόλου των δικαστών για τις περικοπές μισθών που υπέστησαν –και αυτοί. Ακούγοντας όμως τα χθεσινά, νομίζω ότι όχι μόνο επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις για το τι περιμένει όσους από τις κατηγορίες «αιχμής» βρεθούν ενώπιον της Θέμιδος, αλλά και ότι είμαστε ακόμη στην αρχή. Αυτό μόνο έχω να πω. Και σταματώ εδώ…

Η φωνή του Φώτη

Προχθές, δεν ξέρω αν το καταλάβατε, στη Βουλή είχαμε έπειτα από πολύ καιρό μια προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τα θέματα αγροτικής πολιτικής. Βεβαίως, όπως αναμενόταν, η συζήτηση μετατράπηκε σε συζήτηση για το σύνολο της πολιτικοοικονομικής κατάστασης της χώρας στην οποία έλαβε μέρος το σύνολο των πολιτικών αρχηγών. Οπως με διαβεβαίωσε αυτήκοος μάρτυς, μίλησε και ο πρόεδρος μπάρμπα Φώτης –δεδομένου ότι ουδείς άλλος το κατάλαβε. Αφανής…

Θα είναι μάλλον από τη φυσική σεμνότητα που τον διακρίνει ή μήπως όχι; Και απορώ μέχρι πότε θα συνεχίσει να αποδίδει αυτή η τακτική τού «εδοξάσθη κρυπτόμενος»…

Στον αντίποδα, στο ΠΑΣΟΚ, δύο ημέρες προ του Συνεδρίου, πληροφορήθηκα έκπληκτος ότι στο κόμμα υπάρχουν ενστάσεις επί της διαδικασίας εκλογής συνέδρων, αλλά και γενικότερα ζητήματα λειτουργίας του κόμματος υπό την ηγεσία του προέδρου «ήμουν μόνος, αλλά τώρα δεν νιώθω καθόλου μόνος» Βαγγέλη. Το γεγονός ότι οι κατηγορίες αυτές διατυπώθηκαν από τους αμέμπτου κομματικής ηθικής και συμπεριφοράς Μιχάλη Καρχιμάκη, Παντελή Οικονόμου, Γρηγόρη Νιώτη και καμιά 70ριά άλλους με ανάλογα χαρακτηριστικά, μου ισχυροποιεί την εκτίμηση «κακό χωριό τα λίγα σπίτια». Το λέγανε στην Ηπειρο πολύ πριν παρουσιαστούν τα παλικάρια αυτά στη ζωή μας και είναι τόσο, μα τόσο, σωστό!