[Ενστάσεις] Η ακινησία του κρατισμού

Υπάρχουν ορισμένα πρόσωπα που έρχονται από το παρελθόν, από το βαθύ κομματικό κράτος. Πρόσωπα που άνθησαν στο κέντρο της κουλτούρας του κρατισμού, που όπως αποδείχθηκε είναι συνώνυμη με την κουλτούρα της χρεοκοπίας. Πρόσωπα που συνεχίζουν να καταλαβαίνουν το πολιτικό παιχνίδι όπως το έμαθαν παλιά, τότε που ψάρευαν ψήφους ανταλλάσσοντάς τες με προσβάσεις στο Δημόσιο.

Ανάμεσα στα πρόσωπα που πολιτεύθηκαν και συνεχίζουν να πολιτεύονται με αυτόν τον τρόπο, ο νυν υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης, που εσχάτως πολύ συζητήθηκε η συμβολή του στον υδροκεφαλισμό του αθηναϊκού μετρό, με εργαζομένους που προέρχονται από την εκλογική περιφέρειά του.

Ο κ. Στυλιανίδης χθες αισθανόταν άνετα, όπως παλιά, όταν συναντιόταν με τον διάδοχο του Παναγιώτη Ψωμιάδη, τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα. Γι’ αυτό και μετά το τέλος της συνάντησής τους έκλεισε το μάτι στην παλιά πελατεία. «Επιδιώκεται να αποφευχθούν απολύσεις υπεράριθμων υπαλλήλων και να αποκλειστούν οι προσλήψεις εκεί που τα κενά θα μπορούσαν να καλυφθούν από εν ενεργεία υπαλλήλους που έχουν την ειδίκευση και τη συνάφεια του αντικειμένου» είπε επί λέξει και ήταν προφανώς περήφανος επειδή έκανε γνωστό στους ψηφοφόρους του ότι, ό,τι και αν συμβαίνει, αυτός πάντα τους σκέπτεται και τους φροντίζει.

Ο υπουργός κάνει τη δουλειά που ξέρει: μπετονάρει την πολιτική του ισχύ ελπίζοντας ότι, στην ακριτική Θράκη όπου εκλέγεται, μονά ζυγά δικά του: αν πετύχει η μεταρρυθμιστική προσπάθεια της κυβέρνησης θα λέει ότι συμμετείχε στους κόλπους της, αν αποτύχει θα μπορεί να επικαλείται το ότι εκείνος έκανε κάθε προσπάθεια να διαφέρει.

Ο κ. Στυλιανίδης είναι συνεπής σε μια από τις ιδιότητες του πολιτικού παλαιάς κοπής, που ο ίδιος εκπροσωπεί: υπερασπίζεται την ακινησία, επενδύει σε αυτήν. Κάνει τα πάντα για να μη θιγεί το Δημόσιο, το γνωστό σπάταλο, αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό και, σε έναν βαθμό, διεφθαρμένο Δημόσιο. Η πρότασή του για κάλυψη των κενών που δημιουργούνται από συναφείς ειδικότητες δεν οδηγεί στο πώς θα γίνει καλύτερο, φτηνότερο, αποτελεσματικότερο, χρήσιμο στους πολίτες, όχι.

Ο κ. Στυλιανίδης ξέρει ότι καλύτερο Δημόσιο δεν μπορεί να γίνει χωρίς νέο αίμα. Δεν μπορεί να γίνει χωρίς υπαλλήλους με διαφορετική νοοτροπία από τη σημερινή, χωρίς τη νέα γνώση που μόνο νεότεροι μπορούν να την μπολιάσουν σε δυσκίνητους οργανισμούς. Δεν μπορεί να γίνει χωρίς τον ανταγωνισμό που δημιουργεί η πραγματική αξιολόγηση. Τα ξέρει αυτά ο υπουργός. Αποφεύγει ωστόσο και να τα θίξει επειδή, προφανώς, δεν τον ενδιαφέρει. Αλλωστε, νέοι, εκπαιδευμένα στελέχη που προσλαμβάνονται στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ δεν προσφέρουν τίποτα σε έναν πολιτικό που ζει από το νταραβέρι με τον ψηφοφόρο του.

Η μεγάλη ακίνητη δημοκρατία των πολιτευτών επαρχίας είναι πάντα εδώ.