Οι βουλευτές της παρούσας Βουλής, που ήμασταν όμως και στην προηγούμενη Βουλή, καλούμαστε για τέταρτη φορά μέσα σε τρία χρόνια να ψηφίσουμε δύσκολα και σκληρά μέτρα περικοπών. Τέταρτη φορά καλούμαστε να ψηφίσουμε ευρισκόμενοι ενώπιον εκβιαστικών διλημμάτων. Δίνουμε στην Ελλάδα, την πατρίδα μας, μια ακόμη ευκαιρία, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τους πολίτες της, ή την αφήνουμε να καταρρεύσει; Για τέταρτη φορά θα ακούσουμε υποσχέσεις περί τελευταίου γύρου, αναπτυξιακών πολιτικών, επιστροφών των περικοπών όταν θα το επιτρέψουν οι συνθήκες κ.ο.κ. Δύσκολα, σκληρά αλλά πολύ συγκεκριμένα μέτρα, που ως μόνο δήθεν ελπιδοφόρο πλαίσιο έχουν τις εύκολες, αλλά γενικόλογες και εν τέλει ανύπαρκτες αναπτυξιακές προοπτικές.
Δίχως, όμως, ανάπτυξη, η χώρα δεν θα προχωρήσει. Χωρίς μείωση της ύφεσης, η χώρα δεν θα καταφέρει να αντέξει. Αν με τη στάση μας στη Βουλή καταφέρουμε να χρηματοδοτηθούμε τις επόμενες εβδομάδες κι έτσι γλιτώσουμε τη βίαιη κατάρρευση, δηλαδή τη φτώχεια, τη δυστυχία και την εγκληματικότητα, τότε χωρίς ανάπτυξη κινδυνεύουμε με βαθμιαία κατάρρευση της οικονομίας μας και με τα ίδια ακριβώς τραγικά αποτελέσματα.
Ανάπτυξη, όμως, υποσχέθηκαν ώς τώρα τρεις πρωθυπουργοί, δίχως να υπάρχει ούτε καν ένα σχέδιο γι’ αυτήν. Ολοι λένε πως δεν πρέπει να αφήσουμε την ύφεση να μας αποτελειώσει, αλλά κανείς δεν εφαρμόζει πολιτικές εναντίον της. Και οι αντιπολιτεύσεις δεν έχουν τίποτε να προτείνουν. Με δεδομένα τα σκληρά μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, καθώς και το δυσμενές για την Ελλάδα επενδυτικό κλίμα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε την ύφεση είναι να χτυπήσουμε αμέσως και βίαια την κρατική γραφειοκρατία που δυναστεύει την οικονομία. Είναι απαράδεκτο να διαπιστώνουμε πως η στάση της Διοίκησης και της Δικαιοσύνης απέναντι στην οικονομία είναι η ίδια με αυτήν του 2008, όταν ξεκίνησε η υφεσιακή περιπέτεια. Κι επειδή η μάχη εναντίον της γραφειοκρατίας εκεί που αυτή εγκλωβίζει την οικονομία δεν δίδεται, αλλά αντιθέτως συνεχίζονται οι ίδιες πελατειακές κομματικές πρακτικές, η ψήφος μας στη Βουλή την Τετάρτη αλλά και στον προϋπολογισμό πρέπει να συνοδευτεί με τη συμμετοχή μας στην καθολική ρήξη με το δεδομένο πολιτικό και κομματικό σύστημα. Αυτή μας η στάση θα δώσει μέλλον και πραγματικές ελπίδες στη χώρα και στους πολίτες της. Αν, αντιθέτως, επιλέξουμε κάποια μορφή αρνητικής στάσης ή υπεκφυγής στην Βουλή, τότε στερούμε από την Ελλάδα τις δυνατότητες να συνεχίσει να αγωνίζεται και την οδηγούμε σε άμεση και βίαιη κατάρρευση.
Είναι απολύτως καθαρό: η αποτελεσματική αμφισβήτηση στα κακώς κείμενα των κομμάτων, στις σκοτεινές όψεις της μεταπολίτευσης, στην αδυναμία υποστήριξης των πολιτών περνά μόνο μέσα από τη στήριξη της Ελλάδας στις κρίσιμες ψηφοφορίες των επομένων ημερών στη Βουλή. Κι αμέσως μετά τη χρηματοδότηση της χώρας, οι δραστηριότητές μας θα συμπληρωθούν και θα ολοκληρωθούν με τον αγώνα μας για τη ρήξη, την ανατροπή και τη ριζοσπαστική αλλαγή κομμάτων και πολιτικών στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Είναι η ώρα των καθαρών λύσεων. Ολοι μας βρισκόμαστε προ των ευθυνών μας.
του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός
του ΠΑΣΟΚ στη σελίδα 4