Οταν ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης, οι διασκεδαστές της τηλεόρασης προσπαθούσαν να τον κατεδαφίσουν επειδή όταν μιλούσε έκανε διάφορα σαρδάμ. Μερικοί τα επέλεγαν και τα μόνταραν στη σειρά, με αποτέλεσμα μια κωμική αλληλουχία λαθών. Προφανώς, ο Σημίτης ήξερε και τι έλεγε και πώς να το πει. Τα λάθη του δεν φανέρωναν άγνοια, ήταν ρητορικά ατυχήματα – αλλά ήταν αρκετά για να βλάψουν την εικόνα του. Το μακέτο, που είπε κάποτε, πολλοί το θεωρούν ακόμα κάτι τρομερό, πιο τρομερό από την αδυναμία του εκσυγχρονιστικού μετώπου να κάνει τις απαραίτητες ρήξεις με το βαθύ ΠΑΣΟΚ προωθώντας ταυτόχρονα μεταρρυθμίσεις.

Στη χθεσινή συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κι αυτός λάθη. Οχι σαρδάμ, ρητορικά ολισθήματα δηλαδή, αλλά λάθη. Λάθη που μαρτυρούν κάτι βαθύ: αδυναμία χρήσης μέρους του γλωσσικού πλούτου μας. Οι αποστροφές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τον Ολάντ – «απολολόν πρόβατο» (μπράβο στο γραφείο Τύπου που στην απομαγνητοφώνηση εξαφάνισε τον μαργαρίτη), η χρήση του βαρβαρισμού «εκρήχτηκα» αντί του «εξερράγην» (ή «έσκασα») ή η ετυμολόγηση της χρεοκοπίας ως «κοπή χρέους» αποδεικνύουν ότι λείπουν γλωσσικά εργαλεία για να περιγραφεί το πρόβλημα και η λύση του.

Θα πείτε: τι πειράζει, αφού κατανοεί τι λέει; Είστε βέβαιοι; Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, πάντως, χθες, έδινε την εντύπωση ότι αδυνατούσε να ανταποκριθεί στη συνθετότητα μιας πολιτικής κατάθεσης. Γι’ αυτό, στις απαντήσεις του έφτιαχνε μια σχοινοτενή περικοκλάδα, ώσπου η ρύμη του λόγου του να συναντήσει το ετοιμασμένο «ποίημα» με υλικό τα κομματικά κλισέ (που είχαν μέχρι και συνωμοσιολογικό σενάριο).

Μήπως τα δύσκολα να τα λέει στα αγγλικά που τα χειρίζεται καλύτερα;

Τελευταία Νέα