Μετά τις επιφυλάξεις, τις ταλαντεύσεις, ακόμα και τις φοβίες που επέδειξε η νέα κυβέρνηση, οι αποκρατικοποιήσεις φαίνεται να επιταχύνονται. Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας το εγχείρημα των ιδιωτικοποιήσεων αντιμετωπιζόταν έως πρόσφατα ως ταμπού. Είτε γιατί οι δυνάμεις της Αριστεράς τις έχουν ενοχοποιήσει, είτε γιατί η πολιτική βούληση υποχωρούσε πάντα υπό τον φόβο των συντεχνιών.

Σήμερα, στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, οι ιδεοληπτικές εμμονές έχουν περιοριστεί αισθητά ενώ έχει αποκαλυφθεί ο ανασταλτικός ρόλος των συντεχνιακών ομάδων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα για την ανάπτυξη και την ευημερία. Η κοινή γνώμη εμφανίζεται για πρώτη φορά θετική απέναντι στις αποκρατικοποιήσεις αλλά και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Μέχρι πρότινος, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα τις αντιμετώπιζε ως συνώνυμο της εκποίησης και του ξεπουλήματος. Οι αντιλήψεις αυτές έβρισκαν έδαφος σε όσους για λόγους συντεχνιακού συμφέροντος δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, όχι μόνο στις συνδικαλιστικές ηγεσίες και σε μερίδα των εργαζομένων που δεν θέλει να χάσει τα αποκαλούμενα κεκτημένα αλλά και σε όσους υποστηρίζουν τον κρατισμό και τον λαϊκισμό. Οι δυνάμεις αυτές είναι υπαρκτές, είναι ισχυρές και διαπερνούν το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Πέρα από την Αριστερά και την Ακροδεξιά, υπολείμματα του κρατισμού και του λαϊκισμού υπάρχουν και στις αποκαλούμενες αστικές δυνάμεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι λαϊκιστικές τους πτέρυγες επικαλούμενες το δημόσιο συμφέρον προσπαθούν να εμποδίσουν και να ματαιώσουν τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και τις οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις.

Ομως το νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον μάς υποδεικνύει ότι η χώρα χρειάζεται σημαντικές αλλαγές και ανατροπές στο σύνολο των οικονομικών και παραγωγικών της δομών. Το μοντέλο που ακολουθήσαμε έχει κλείσει οριστικά τον κύκλο του, δεν επιδέχεται διορθωτικές κινήσεις. Χρειάζεται ένα νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα, το οποίο μπορεί να γίνει πράξη μόνο αν προχωρήσουμε με αποφασιστικότητα και τόλμη στις αποκρατικοποιήσεις και στις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι η επιλογή αυτή είναι μονόδρομος. Είναι αναγκαία προϋπόθεση για να ανασυγκροτήσουμε το κράτος, να εξορθολογήσουμε τη Δημόσια Διοίκηση, να αναζωογονήσουμε την οικονομία επαναχαράσσοντας τα όρια δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Είναι βασικός όρος για την προσέλκυση επενδύσεων, εγχώριων και ξένων. Το φάσμα αποεπένδυσης και παρατεταμένης ύφεσης έχει καταστροφικές συνέπειες στην ελληνική οικονομία, στην παραγωγή, στην αγορά, στην απασχόληση. Η δημοσιονομική προσαρμογή θα μείνει μετέωρη αν περιορίζεται στις οριζόντιες περικοπές. Είναι ζωτική ανάγκη να συνδεθεί με τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να κάνουμε στις υπάρχουσες κρατικές και οικονομικές δομές. Με τις επενδύσεις μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες εστίες οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας προς όφελος της χώρας και των πολιτών.

Ολοι γνωρίζουμε ότι οι επενδύσεις είναι η ατμομηχανή για την κάθε οικονομία. Χρειάζεται λοιπόν να αναδειχθεί ως πρώτη προτεραιότητα η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων αλλά και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Εχει χαθεί χρόνος γιατί υπήρχε πολιτική αστάθεια, γιατί η χώρα είχε έναν δίμηνο προεκλογικό κύκλο όπου είχαν ανασταλεί όλες οι πρωτοβουλίες και οι δραστηριότητες που συνδέονταν με τις αποκρατικοποιήσεις, και υπήρχε βέβαια και ένα δυσμενές κλίμα που καθιστούσε επιφυλακτική την εκδήλωση του οποιουδήποτε επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Ομως η προπαρασκευή που έχει γίνει στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου είναι αξιοποιήσιμη. Αυτό που χρειάζεται είναι η επιτάχυνση των ρυθμών σε συνδυασμό με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο φορολογικό σύστημα. Η νέα κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει τους ανασταλτικούς παράγοντες στην προσέλκυση επενδύσεων. Οι πολιτικές φορολόγησης πρέπει να είναι τέτοιες που θα προσελκύουν το επενδυτικό ενδιαφέρον.

Φαίνεται πλέον καθαρά ότι το νέο οικονομικό επιτελείο δεν διακατέχεται από τις παλιές ατελέσφορες εμμονές. Γνωρίζει ότι οι επενδύσεις πρέπει να έχουν κίνητρο και ότι βασική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ενός θεσμικού πλαισίου ευέλικτου και αποτελεσματικού χωρίς τις γραφειοκρατικές και πολυδαίδαλες διαδικασίες του παρελθόντος.

Οι πρόσφατες κυβερνητικές αποφάσεις για επίσπευση των αποκρατικοποιήσεων δημιουργούν άλλη ψυχολογία στον χώρο της οικονομίας και της αγοράς, αναπτύσσουν κινητικότητα, τραβούν το ενδιαφέρον επενδυτών. Οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα διαμορφώνουν νέα δεδομένα τα οποία αναμφίβολα θα έχουν θετική επίδραση στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία. Το ίδιο θετικές θα είναι και οι επιδράσεις στην οικονομική ζωή του τόπου, αν επιτέλους προχωρήσουν με αποφασιστικό τρόπο στο σύνολο του σχεδίου αποκρατικοποιήσεων στο οποίο φαίνεται να έχουν καταλήξει οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι.

Εγκαταλείποντας τις αναστολές, η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί να αντιμετωπίσει τις εκκρεμότητες του παρελθόντος. Η ανάταξη της οικονομίας μας και η αναζωογόνηση της χώρας δεν θα επιτευχθεί αν ακολουθήσουμε μονοσήμαντη δημοσιονομική προσαρμογή. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να απεξαρτηθεί το κράτος από δραστηριότητες και λειτουργίες που δεν νοείται εν έτει 2012 να βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα προστασίας του.

Η Αλεξάνδρα Πάλλη είναι αντιπρόεδρος της Eurocommerce, μέλος της διοίκησης του ΕΒΕΑ