Ητζαζ ήταν μόνο η αφορμή για να βρεθώ στους κήπους του Μουσείου Βορρέ στην Παιανία, ένα από τα περασμένα ζεστά βράδια. Το καθιερωμένο μικρό φεστιβάλ που διοργανώνει ο Γιώργος Βορρές έφερε εκατοντάδες επισκέπτες που απόλαυσαν την «Εύα και τα μήλα» σε συνθέσεις από τις πέντε ηπείρους.

Πριν από τη συναυλία, οι εκθεσιακοί χώροι γέμισαν από μικρούς και μεγάλους. Με μια παγωμένη μπίρα ή ένα αναψυκτικό έκαναν τη βόλτα τους εκεί όπου οι πίνακες των μεγάλων ζωγράφων γίνονταν ένα με τα κυπαρίσσια, τις τριανταφυλλιές με το σαξόφωνο να παίζει Τομ Γουέιτς.

Με την ευκαιρία, θαύμασα κι εγώ τη μόνιμη συλλογή με έργα των Τσαρούχη, Μυταρά, Εγγονόπουλου κι σχεδόν όλων των μεγάλων ζωγράφων που συγκέντρωσε ο ιδρυτής του Ιων Βορρές και περπάτησα κάτω από τα δέντρα και δίπλα στα σιντριβάνια.

Μετά κατέβηκα στα υπόγεια εργαστήρια όπου χιλιάδες παιδιά όλο τον χρόνο παίρνουν μέρος στα ειδικά σεμινάρια του μουσείου ζωγραφίζοντας τις δικές τους δημιουργίες, που μετά πωλούνται για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Μερικά μέτρα πιο κάτω, είχα τη χαρά να ξεναγηθώ στο θεατράκι της Συνιδιοκτησίας, όπου η φιλόδοξη Θύρα Τέχνης Παιανίας ετοιμάζεται πυρετωδώς για τη νέα περίοδο με θεατρικά, συναυλίες και λογοτεχνικές βραδιές. Ο Νίκος Χύτας, ο Ανδρέας Θωμόπουλος, ο Σπύρος Στάμου και ο Φώτης Καλιός ετοιμάζονται να υποδεχτούν τον Δημήτρη Πιατά, την Κική Δημουλά, την Ευγενία Φακίνου, τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη, τον Θανάση Νιάρχο κι άλλους πολλούς καλλιτέχνες και δημιουργούς.

Χαμογελαστά και τα κορίτσια του Πολιτιστικού της περιοχής, από κοντά και η λυκειάρχης του Δημοσθενείου Αλέκα Σταύρου-Παξινού να σχεδιάζει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του σχολείου της, με κέρασαν καφέ.

Ποιος είπε ότι οι περιφερειακοί δήμοι όταν έχουν ανθρώπους που έχουν μεράκι δεν μπορούν να παράγουν πολιτισμό; Ποιος είπε ότι η Παιανία με τα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει ως δήμος δεν μπορεί να δείξει τις αρετές της;

Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν κι άλλες Παιανίες σ’ όλη την – υπό δοκιμασία – Ελλάδα;

Βαστάτε φίλοι!