ΜΕΤΑ την Ακαδημία γνώρισα τη γυναίκα της ζωής μου και σημερινή σύζυγό μου. Εκείνη ανέτρεψε τα σχέδια να επιστρέψω στην Ελλάδα. Αποφασίσαμε να μετακομίσουμε από το Γκρόνινγκεν στην Ουτρέχτη, όπου ζω σήμερα. Ολα αυτά τα χρόνια έλεγα, «θα γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά περίμενε και λίγο». Περιμένοντας, συμπληρώθηκαν ήδη 28 χρόνια. Ολα αυτά τα χρόνια ήμουν απασχολημένος με τη δουλειά μου και η Ελλάδα ήταν στο περιθώριο της σκέψης μου. Πριν από λίγα χρόνια σκέφτηκα να κάνω την πρώτη μου έκθεση στην Ελλάδα. Ηταν η αφορμή να αρχίσω να μοιράζομαι αυτά που κάνω, ανάμεσα σε Ολλανδία και Ελλάδα. Ισως γιατί, έπειτα από τόσα χρόνια, ανακάλυψα αυτό που λένε νοσταλγία.

Στην Ελλάδα έρχομαι με χαρά και φεύγω με χαρά. Υπάρχουν πράγματα που μου αρέσουν, υπάρχουν άλλα τα οποία δεν μπορώ να συνηθίσω με τίποτα. Η καλλιτεχνική ζωή στην Ελλάδα είναι κάπως διαφορετική από ό,τι στην Ολλανδία. Εκεί υπάρχουν πολλές δυνατότητες να δείξεις τη δουλειά σου και είναι πιο διαδεδομένο στον κόσμο να αγοράζει έργα. Στην Ελλάδα κάνουμε καλές δουλειές. Το κακό είναι ότι δεν προβάλλονται. Επίσης, νομίζω ότι εδώ υπάρχει η νοοτροπία της αρπαχτής και οι γκαλερί δεν υποστηρίζουν όσο πρέπει τους καλλιτέχνες τους. Ποια είναι η γνώμη μου για την Ελλάδα; Νομίζω ότι νίκησε κατά κράτος αυτό που άρχισε με την πτώση της χούντας: ο καιροσκοπισμός και το βόλεμα. Αυτό πάντως που με αφήνει άφωνο κάθε φορά στην Ελλάδα είναι η ποιότητα του πολιτικού λόγου. Μοιάζει με τσίρκο. Στην Ολλανδία βλέπω ελληνική τηλεόραση και μια φορά έτυχε να παρακολουθούν και κάποιοι ολλανδοί φίλοι. Είδαν πολιτικούς που τσακώνονταν στα άπειρα παράθυρα ενός δελτίου ειδήσεων. Νόμιζαν ότι ήταν επιθεώρηση. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτό συνέβαινε στην πραγματικότητα. Ποια είναι η κύρια διαφορά ανάμεσα σε Ελλάδα και Ολλανδία; Δεν είναι μία, είναι πολλές. Νομίζω πάντως ότι μια βασική διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι στην Ολλανδία οι πολίτες εμπιστεύονται τη χώρα και το κράτος τους. Αυτό ακριβώς που λείπει από την Ελλάδα. Χρειάζεται δουλειά για να αλλάξει αυτό το αίσθημα, που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ξένοι στην ίδια τους τη χώρα.