ΑΝ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, κατεβαίνοντας νότια, γίνεται όλο και λιγότερα «ευγενικός», πηγαίνοντας ανατολικά γίνεται όλο και πιο «πρωτόγνωρος». Στην Κίνα έχει γίνει «κομμουνιστικός καπιταλισμός». Το όνειρο του κάθε ορθόδοξου κομμουνιστή και καπιταλιστή. Ο καπιταλισμός στις αναδυόμενες οικονομίες μοιάζει αρκετά με αυτόν που περιέγραφε ο Μαρξ. Και με το χαμηλό κόστος εργασίας, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, πιέζει ασφυκτικά τις πλούσιες χώρες της Δύσης. Για να αντέξουν τον ανταγωνισμό, οι αναπτυγμένες χώρες περικόπτουν μισθούς και θυσιάζουν σταδιακά το κοινωνικό τους κράτος. Εκτός από τους Σκανδιναβούς που αντέχουν ακόμα. Η μεγάλη πρόκληση όμως αυτού του αιώνα είναι πώς να «εξαγάγουμε» στις αναδυόμενες οικονομίες τα εργατικά συνδικάτα και το «ευρωπαϊκό ΄68»: ώστε να γίνει ο καπιταλισμός πιο «ευγενικός» εκεί και να τεθεί υπό έλεγχο εδώ. Στον κόσμο που ζούμε, αυτό που μας απέμεινε είναι να ελπίζουμε σε έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» σαν αυτόν των Σκανδιναβών. Γιατί ο «σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» πέθανε πριν από πολλά χρόνια. Τον δολοφόνησαν τα σοβιετικά τανκς στην Πράγα…

Τελευταία Νέα