H απόφαση αυτή αγνοεί προκλητικά την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Αλήθεια,

είναι αποτέλεσμα μιας σοβαρής ερευνητικής αποτίμησης της διδασκαλίας των

Αρχαίων Ελληνικών στο Γυμνάσιο μέχρι σήμερα; Διαπιστώθηκε μήπως ότι τα βιβλία,

τα προγράμματα, ο τρόπος διδασκαλίας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και το

μόνο πρόβλημα είναι οι λίγες ώρες διδασκαλίας του μαθήματος; Θα δεχόμουν πιο

εύκολα μία δικαιολόγηση που παραδέχεται ότι γενικότερα η μείωση των ωρών των

φιλολογικών μαθημάτων είναι εμφανής τα τελευταία επτά χρόνια. Μέσα από αυτή

την οπτική οι πρόσθετες ώρες θα ήταν ευπρόσδεκτες. Από εκεί και πέρα όμως, το

να κάνεις σημαία την αύξηση των ωρών στα Αρχαία από το πρωτότυπο (αλήθεια στα

Αρχαία από μετάφραση γιατί δεν αυξάνονται οι ώρες; Είναι επιτυχημένη η

διδασκαλία τους;) χωρίς ουσιαστικό προβληματισμό – πρόταση για τον ρόλο των

Αρχαίων Ελληνικών γενικότερα και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος,

αποκαλύπτει μια συνειδητή εμμονή σε μια παρωχημένη αντίληψη για τη διδασκαλία

της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας. Το παράδοξο, επίσης, είναι ότι επιχειρείται να

συνδεθεί η πρόταση αυτή με την ενίσχυση του ανθρωπιστικού χαρακτήρα της

Παιδείας. Αλήθεια πώς θα επιτευχθεί ο στόχος αυτός με τον «παιδαγωγικά

βασανιστικό» τρόπο που διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά στο σχολείο; Φοβάμαι ότι

σ’ αυτή τη λογική ακόμα και η ικανοποίηση του χρόνιου αιτήματος των φιλολόγων

για ένταξη του «Επιταφίου» στη Γενική Παιδεία της Γ’ Λυκείου θα εξελιχθεί σε

παρωδία διδασκαλίας σ’ ένα Λύκειο προσανατολισμένο στη χρησιμοθηρία των

εξετάσεων.

Ο Κώστας Αγγελάκος είναι φιλόλογος, λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας του

Ιονίου Πανεπιστημίου

Τελευταία Νέα