Αναζήτηση
Ποιος βρίσκεται πίσω από τη βία που οδήγησε και σε αυτή την έκρηξη; Μία ευρεία
αλλά αόριστη απάντηση είναι οι πιστοί οπαδοί τού Σαντάμ Χουσεΐν. Αλλά ποιοι
είναι αυτοί; Και δρουν μόνοι τους; Οι οργανώσεις των μυστικών υπηρεσιών και
ασφαλείας, οι οποίες αριθμούσαν 30.000-50.000 μέλη, εξαφανίσθηκαν στις αρχές
Απριλίου και κρύφτηκαν. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τεράστια εμπειρία σε θέματα
μυστικών επιχειρήσεων και κινητοποίησης, ενώ γνωρίζουν πώς να στρατολογούν
ανθρώπους. Ας μην αναφερθούμε στα δισεκατομμύρια δολάρια που κατέχουν. Επίσης
η απόφαση του Αμερικανού διοικητή στο Ιράκ, του Πολ Μπρέμερ, να διαλύσει τον
στρατό και το υπουργείο Εσωτερικών του Ιράκ τρομοκράτησε και αποξένωσε πολλά
μέλη αυτών των υπηρεσιών, οδηγώντας πολλούς από αυτούς να σχηματίσουν ξανά
μυστικές ομάδες και οργανώσεις.
Μία δεύτερη ομάδα που ενεργώς δραστηριοποιείται στο να πραγματοποιεί
τρομοκρατικές επιθέσεις πιστεύεται πως είναι οι σαλαφιστές ή γουαχάμπις.
Πρόκειται για μία ριζοσπαστική ισλαμική ομάδα με ισχυρά αντιαμερικανικά
αισθήματα, που βασίζονται σε ιδεολογικούς λόγους. Ο τρόπος που αυτοί
αντιλαμβάνονται την έννοια της τζιχάντ, του ιερού πολέμου, είναι μοναδικός.
Άποψή τους είναι πως όποιος καφίρ, δηλαδή μη μουσουλμάνος, καταλαμβάνει
ισλαμική γη πρέπει να διωχθεί. Το να πολεμήσει τον εισβολέα, λένε, είναι
υποχρέωση κάθε ενηλίκου μουσουλμάνου που βρίσκεται σε καλή σωματική και ψυχική
υγεία. Οι Ιρακινοί σαλαφιστές έχουν επαφές με τους ιδεολογικούς συντρόφους
τους στη Σαουδική Αραβία και στα κουρδικά βουνά.
Μία τρίτη ομάδα, που πιθανώς να δρα συμπληρωματικά με άλλες, είναι οι Άραβες
εθελοντές – ως επί το πλείστον ισλαμιστές φονταμενταλιστές, με καταγωγή από
την Ιορδανία, την Παλαιστίνη, τη Συρία και πιθανώς την Υεμένη.
Ένας τέταρτος τύπος ανθρώπων που μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτές τις
επιθέσεις είναι τα μέλη των διαφόρων φυλών που δεν έχουν ιδεολογικά κίνητρα,
αλλά θέλουν να εκδικηθούν για τους ανθρώπους που έχασαν κατά τη διάρκεια
βομβαρδισμών ή μαχών που έγιναν με τις αμερικανικές δυνάμεις μετά τον πόλεμο.
Μία ακόμα ομάδα, η πέμπτη, από την οποία θα μπορούσαν να προέρχονται πράξεις
βίας, είναι εκείνη των μισθοφόρων. H ιρακινή κοινωνία ήταν στρατιωτικοποιημένη
επί πολλά χρόνια και φτωχή εδώ και μία δεκαετία, γεγονός που οδήγησε πολλούς
νέους ανθρώπους στην απόφαση να βγάζουν τα προς το ζην με τα όπλα τους.
Επομένως, η βία στο μεταπολεμικό Ιράκ έχει διαφορετικές και συχνά
αντικρουόμενες πηγές. H προέλευση αυτής της βίας είναι πολιτική, ιδεολογική,
πολιτισμική και οικονομική.
Ο Faleh Α. Jabar είναι Ιρακινός κοινωνιολόγος που διδάσκει στο Birkbeck
College του Λονδίνου. Το άρθρο του δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του BBC.
