«Δεν πρέπει να φοβάται κανείς για τις λέξεις, όταν έχει συμφωνήσει για τα πράγματα» Μαργκερίτ Γιουρσενάρ Μετά το σοκ του αποκλεισμού του υποψήφιου του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος στις προπερασμένες προεδρικές εκλογές, όταν απέναντι στον Ζακ Σιράκ βρέθηκε ο Ζαν Μαρί Λε Πεν, οι κραδασμοί στη βάση των Σοσιαλιστών στη Γαλλία δεν έχουν εκτονωθεί ακόμα καλά καλά. Αυτό που επανέφερε κάπως το καράβι σε ήρεμα νερά ήταν η συλλογική απόφαση (που εκφράστηκε σε μεγάλο μέρος από την υποψήφια των φετινών προεδρικών εκλογών, Σεγκολέν Ρουαγιάλ) να μιλήσει το κόμμα απευθείας στον κόσμο και όχι στους επικεφαλής των κομματικών μηχανισμών ή τους πλάστες των πολιτικών σχεδιασμών και ρευμάτων.

Με το συγκεκριμένο παράδειγμα ως αφετηρία, αυτό που θα έπρεπε να φροντίσει τώρα το ΠΑΣΟΚ έχοντας υποστεί την τέταρτη κατά σειρά ήττα του (ιδιαίτερα οδυνηρή αυτή τη φορά), μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια, είναι να επαναπροσδιορίσει το ειδικό βάρος, τα σχήματα, τις κατευθύνσεις, τις πολιτικές, τις τοποθετήσεις, τις διαχωριστικές γραμμές οικείων και ξένων στόχων. Με κυρίαρχο σύνθημα το «Εδώ και Τώρα» (Ιci et Μaintenant του Μιτεράν το 1981), πρέπει να ξανασυστηθεί στην κοινή γνώμη. Ένα κόμμα που τα τελευταία χρόνια αναλώθηκε στο να αναπτύσσεται οριζοντίως σε γραφεία και επιτροπές, απλώνοντας τα κομματικά στελέχη του σε ανούσιες εσωστρεφείς σχέσεις και αξιώματα, αντί να κατευθύνεται καθέτως στη βάση επιδιώκοντας δημιουργικές επαφές και έμπνευση, οφείλει πρωτίστως στη λαϊκογενή φύση του να δηλώσει ξανά ταυτότητα.

Σ τη νέα πολιτική που θα εκφράσει, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να πει πως ο κόσμος δεν έγινε ασφαλέστερος μετά την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ, πως η αμερικανική κυβέρνηση συχνά σνομπάρει ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, πως η χώρα μας μπορεί να βοηθήσει να αναδυθεί η Ευρώπη ως ανεξάρτητος στρατηγικός συντελεστής συμμαχώντας αξιόπιστα και σταθερά, αλλά χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας.

Στη νέα πολιτική που θα εκφράσει το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνει σαφές πως αρνείται ξεκάθαρα τη λογική μιας κοινωνίας που αδικεί και ταπεινώνει τους πολλούς, πως η αξιοπρεπής ζωή δεν είναι προνόμιο μερικών αλλά δικαίωμα όλων. Πως η Ελλάδα δεν μπορεί να χωρίζεται σε περιοχές πλούσιων και φτωχών.

Το καινούργιο ΠΑΣΟΚ πρέπει να στραφεί στο πώς θα γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα για ισότητα (όχι ομοιομορφία), αδελφότητα και κοινωνική δικαιοσύνη και να υποστηρίξει ότι είναι αναγκαίο να συντηρηθεί η δυνατότητα της εξέγερσης εναντίον μιας αδικίας που πρέπει να διορθωθεί.

Oφείλει να ξαναθυμίσει στον κόσμο πως ο νόμος του ισχυρότερου αποκαθηλώθηκε άπαξ διά παντός. Πρέπει να επιβάλλει την άποψη πως η καταγωγή και το χρώμα της επιδερμίδας δεν είναι κριτήριο και προϋπόθεση για το ευ ζην. Να βάλει τέλος στη δημόσια διαφθορά που έχει ως αποτέλεσμα να αμαυρώνεται η εικόνα των πολιτικών και της πολιτικής στον κόσμο της οποίας κυριαρχεί η άποψη πως όλα πωλούνται κι όλα αγοράζονται. Πρέπει να διαρρήξει τις σχέσεις των ολίγων με τα προνόμια και τις χαριστικές ρυθμίσεις, να ξαναδώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να πιστέψει πως η καινούργια ταυτότητα δεν είναι περιτυλιγμένη με υποσχέσεις από αυτές που βαρέθηκε ο κόσμος να ακούει, αλλά από σοβαρές κατευθύνσεις, εκφρασμένες από σοβαρούς κι αποφασισμένους πολιτικούς, που έχουν στόχο μια πολιτισμένη Ελλάδα, μια Ελλάδα όπου το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο για όλους. Αυτό το ξεκάθαρα αριστερόστροφο, ανασυγκροτημένο ΠΑΣΟΚ πρέπει αντικειμενικά, αποστασιοποιημένα και απερίσπαστα να επιλέξει με διαφανείς, δημοκρατικές διαδικασίες εκείνον τον ηγέτη που θα εμπνεύσει εκ νέου τη βάση του, που θα εμπνεύσει δηλαδή εκ νέου την ομάδα. Ανεξάρτητα από τη μεταξύ τους ανταγωνιστικότητα ή την όποια ματαιοδοξία, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές πολιτικές γραμμές και μεθόδους που μπορεί να θέλουν να ακολουθήσουν οι υποψήφιοι, ο στόχος πρέπει να είναι ένας: να «ξεσκονίσουν» οι σύντροφοι τις ραφές που έχουν γίνει δυσδιάκριτες τελευταία μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ και να σαρώσουν τη χώρα με τη φόρα ενός νέου Μάη του ΄68 που έφερε τα πάνω-κάτω, κατεβάζοντας τη μάσκα της αποτελμάτωσης, του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας, «Εδώ και Τώρα».

Ο ηθοποιός Γιάννης Βούρος ήταν υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Εκλογική Περιφέρεια Αθηνών