Αναζήτηση
O ολοένα και πιο απελπισμένος τρόπος με τον οποίο αναζητεί η κυβέρνηση Μπους «έναν δρόμο εμπρός» στο Ιράκ κρύβει μια ευρύτερη και περισσότερο ανησυχητική πραγματικότητα: στην Ουάσιγκτον, η διαχείριση κρίσεων έχει πλέον αντικαταστήσει την πολιτική των αρχών.
Η μοναδική υπερδύναμη του κόσμου δεν δρα πλέον· απλώς αντιδρά, συνήθως σε αυτά που τυχαίνει να είναι τα τελευταία άσχημα νέα από τη Βαγδάτη. Καθώς τα γεγονότα στο Ιράκ ξεφεύγουν από τον έλεγχό του, η στρατηγική του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους για τη διεξαγωγή του «πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας» κείται σε ερείπια. Ο Μπους πλέει χωρίς πυξίδα.
Αλλιώς τα είχαν φανταστεί. Θυμηθείτε πως για τους αρχιτέκτονες της Επιχείρησης Ιρακινή Ελευθερία, η εξουδετέρωση του Σαντάμ ουδέποτε ήταν κάτι περισσότερο από έναν προκαταρκτικό στόχο. Η Βαγδάτη δεν ήταν Βερολίνο. Ήταν μια Νορμανδία, το σημείο εκκίνησης για μια πολύ πιο φιλόδοξη επιχείρηση.
Οι απογοητεύσεις που προκύπτουν τώρα κάνουν ολόκληρο το σχέδιο θρύψαλα. Αν οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εκδημοκρατίσουν το Ιράκ, τότε το να φαντάζεται κανείς ότι η δημοκρατία θα αναδυθεί από την κάννη ενός αμερικανικού όπλου στο Ιράν, τη Συρία, την Αίγυπτο ή τη Σαουδική Αραβία είναι απλώς φαντασιοπληξία.
Σαν να αναγνωρίζουν σιωπηλά ότι έχουν σπαταλήσει όλα τα πυρομαχικά τους από στρατηγικής πλευράς, ο Μπους και οι υπαρχηγοί του ασχολούνται τώρα με επιχειρησιακά ζητήματα, τα οποία κανονικά θα έπρεπε να αφορούν τους στρατιωτικούς διοικητές που βρίσκονται επί τόπου. Αν στείλουμε άλλες έξι ταξιαρχίες στη Βαγδάτη, θα καταφέρουν να επιβάλουν την τάξη; Αν τις κάνουμε δέκα; Το ότι ζητήματα όπως αυτά επιτάσσουν σήμερα την προεδρική προσοχή αποδεικνύει την απόγνωση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση. Είναι σαν ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ να είχε επιχειρήσει να χειριστεί τη Μάχη των Αρδεννών από το Οβάλ Γραφείο.
Ο Άντριου Μπάσεβιτς είναι καθηγητής Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Το σχόλιό του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ιnternational Ηerald Τribune».
